Jadę dziś Traktem Królewskim. Mijam miejsce, znane obecnie jako Nowy Wspaniały Świat, i na fasadzie widzę wielką płachtę reklamową. Z reklamą sieci odzieżowej H&M. Typowa płachta reklamowa, jak te, które szpecą w polskich miastach budynki, publiczne, mieszkalne, usługowe.
Publicyści KP napisali niejedno - jak najbardziej słuszne - krytyczne słowo o zaśmiecaniu polskich miast wielkimi powierzchniami reklamowymi. Zjawisko to, zważywszy na jego skalę, dobitnie pokazuje pewne cechy naszego kapitalizmu, jak obojętność na przestrzeń publiczną, i zwykła ohyda estetyczna. I oto siedzibę centrum antykapitalistycznej kontestacji zdobi wielka reklamowa płachta...Rzecz tym bardziej bulwersująca, że akurat Trakt Królewski jest na ogół wolny od reklam zasłaniających budynki. To nawet burżuje czują, że w tym miejscu szczególnie nie wypada, że to miejsce szczególnie warte jest ochrony przed szpeceniem reklamami, a lewica tego nie czuje? Jak dotąd, przy Trakcie Królewskim jeden tylko użytkownik notorycznie wieszał na fasadzie budynku reklamy - EMPiK przy Nowym Świecie. Typowa megasieciówa dzisiejszego kapitalizmu, której właścicielom i managementowi kwestie estetyki i wartości zabytkowej historycznego traktu jawią się zapewne jako śmieszne drobnostki, niewarte straconych przez brak reklam pieniędzy. Krytyce Politycznej można pogratulować towarzystwa, do którego dołączyła.
Ja naprawdę nie jestem doktrynerem, który "nie zna życia". Znam, i wiem, że zanim lewica obróci kapitalistyczne piekło w gruzy, musi jakoś w tym piekle funkcjonować. I to według jego własnych zasad. O wiele zresztą mniejszy ze mnie radykał, niż z wielu działaczy KP - np. nie ekscytuję się retoryką Sławoja Żiżka o perspektywach dyktatury proletariatu, i o pozytywnych aspektach rewolucyjnego terroru. I nie mam zwyczaju "dekonstruować" każdy nie dość radykalnie lewicowy tekst (film, przedstawienie teatralne, muzykę, śpiew, taniec, chód...bowiem "wszystko jest polityczne") jako de facto idący na lep wielkiej burżuazji, lub konserwujący patriarchalny (ewent.: seksistowski, heteronormatywny, klerykalny) model społeczeństwa.
Niemniej, sądzę, warto zadbać, o ile to możliwe (a w tym wypadku na pewno jest możliwe), o zgodność deklaracji z czynami.
Inne tematy w dziale Polityka
