Rozważania Drogi Krzyżowej (Stacja XI)

 

Wprost niewiarygodne do jakiego okrucieństwa zdolny jest człowiek. A jednak, ludzie naprawdę ukrzyżowali Syna Bożego... „Ludu, mój ludu, cóżem ci uczynił, w czymem zasmucił albo w czym zawinił. Jam cię wywyższył miedzy narodami, tyś mnie na Krzyżu podwyższył z łotrami”.Po ukazaniu się filmu „Pasja”, część komentatorów z „świętym oburzeniem” krytykowała ów film przekonując, że jest on zbyt brutalny, że jest w nim za dużo krwawych scen, że czasami aż trzeba było zamykać oczy. Kończąc swą argumentację dodawano, że przecież na ten film mogą patrzeć także osoby nieletnie. Jest w tym jakaś czarna ironia, że tzw. autorytety współczesnej kultury właśnie przy okazji tego filmu zwracały uwagę, że zawiera on treści nieodpowiedne dla osób niepełnoletnich. Tymczasem, nie ma chyba dnia, by w ogólnodostępnej telewizji nie puszczano filmów o dużo większym poziomie agresji, a w dodatku ze śmiałymi scenami erotycznymi. Nie podnosi się już jednak „świętego oburzenia”, nikt nie „rozdziera szat”.

Tak, oglądając „Pasję” trzeba czasem było zamykać oczy. Szczególnie w momencie przybijania Jezusa do drzewa Krzyża. My jednak, jako Chrześcijanie, nie możemy podchodzić do tego wydarzenia tylko jako do „czarnego momentu historii”. Śpiewamy bowiem z pokorą „to nie gwoździe Cię przybiły, lecz mój grzech”. To w odkupieniu za nasze grzechy Jezus zgodził się dobrowolnie poddać tak okrutnej męce. Obok takiego faktu nie możemy pozostawać obojętnymi. Rozpoczynające się dziś Triduum Paschalne jest doskonałym momentem, by jeszcze raz zadumać się nad refleksją, w jaki sposób w naszym życiu okazujemy naszemu Panu wdzięczność za nasze odkupienie? W odpowiedzi na to pytanie nikt nas dzisiaj nie może wyręczyć. Dlatego stawiam je Wam wszystkim, drodzy bracia i siostry, a zarazem każdemu z Was z osobna. Stawiam je także, a może przede wszystkim, sobie samemu…

 

„Każde spojrzenie na Krzyż niech niepokojem zagości,

Bo wszystko w życiu to nic, wobec tak wielkiej Miłości”

 

„Któryś za nas cierpiał rany …”