Iiiiiiiii.... Hasło przewodnie było takie, że jest to ostatnia pojeżdżawka w tym roku. No w każdym razie może być. Ale żeby nie siać defetyzmu powiem, że była jedną z ostatnich no bo faktycznie może pogoda nam jeszcze dopisze. Tak czy inaczej Pan Europa dzisiaj wiozła dwie osoby. Jak było? A jak mogło być?
Doskonale. Poranny wyjazd w pięknym słońcu i przy pustych ulicach. Trochę rześko ale nie ma co narzekać. W sumie to jechałem w rękawiczkach rowerowych . Pomysł na wyjazd rodził się nieśmiało i bez przekonania. Koncepcja się zmieniała. A to, że pojadę sam. A to, że pojedziemy razem. Ostateczna decyzja została podjęta dzisiaj rano. Rzut oka na niebo. Sprawdzenie prognozy na kilku portalach i wszystko jasne. Jedziemy? Jedziemy. Mozolne ubieranie się, przygotowania i wreszcie w drogę. Lekki stres bo jedziemy razem po raz pierwszy na tym motocyklu i obydwoje za tym nie przepadamy. Ja nie lubię wozić pasażerów a Iza nie lubi być pasażerką. Ta wycieczka miała wszystko odmienić. Kilka razy próbowaliśmy wspólnie podróżować ale nie szło nam. Na Goldwingu obydwoje cierpieliśmy. Ja ze względu na zawieszenie i aerodynamikę. Iza z tych samych powodów. Na CBF też nie było kolorowo. WTEM! Po przejechaniu trochę ponad "stówki" zapytałem jak jest i zobaczyłem kciuk skierowany w górę. Byłem zaskoczony ale tylko trochę. Mnie też dobrze się jechało. Praktycznie nie czułem pasażerki. Dynamika jakoś szczególnie nie pogorszyła się. Hamowanie nie zwiększało ilości siwych włosów na skroniach. Było doskonale. A do tego spalanie 6,15. Przejechaliśmy ca.540km i muszę powiedzieć, że coraz bardziej lubię Hondę ST1100. Z jednej strony chciałbym jeszcze na niej w tym sezonie pojeździć ale chęć rozłożenia jej na "atomy" jest wielka. Myślę, że tak czy inaczej koniec końców ulice zostaną posypane solą i trzeba będzie przerwać jazdę. A wtedy... będzie się działo.
