Triumwirat i banda czworga.

Historycznie rozpatrując,  definicja „Triumwiratu” pochodzi od

tajnego, nieformalnego porozumienia zawartego pomiędzy Gajuszem Juliuszem Cezarem, Gnejuszem Pompejuszem i Markiem Krassusem w 60 roku p.n.e.

Pierwszy triumwirat został zawiązany w myśl zasady: odtąd nie stanie się w Republice nic, co nie podobałoby się któremukolwiek z trzech. Pierwszym i jednocześnie najważniejszym postanowieniem triumwirów było doprowadzenie do wyboru Juliusza Cezara na konsula w 59 p.n.e., a następnie nadanie mu na pięć lat namiestnictwa Galii.

Rozpadł się wraz ze śmiercią Krassusa w 53 roku p.n.e.

W Polsce za czasu panowania dynastii Jagiellonów i królowej Bony, też funkcjonowało takie tajne porozumienie. Niemal od początku swego pobytu w Polsce królowa Bona starała się zdobyć silną pozycję polityczną. Zaczęła tworzyć własne stronnictwo i jednocześnie korzystała z wpływu, jaki miała na króla. Popierali ją między innymi Piotr Kmita, Andrzej Krzycki i Piotr Gamrat, zawdzięczający jej swoje urzędy i tworzący tzw. triumwirat.

Przechodząc do sytuacji w Polsce po 10.04.2010 roku, przywołajmy nasępujące fakty.

W nocy z 9 na 10 kwietnia 2010 roku, w Trójmieście(Gdańsk) przebywali jednocześnie: D.Tusk, B.Komorowski i E.Kopacz,czyli to był rządzący dzisiaj Polską triumwirat.

Jakie były cele polskiego obecnego  triumwiratu? Doprowadzenie do wyboru na prezydenta III RP Bronisława Komorowskiego, w miejsce zabitego śp. Prezydenta L. Kaczyńskiego.

Układ władzy w kondominium rosyjsko - niemieckim (pobłogosławionym przez USA, NATO i UE-Niemcy i Francję, poprzez udział w spisku na życie Prezydenta), jakim stała się Polska, jest taki jak mówi doktryna Michnika: "Wasz prezydent, nasz premier". Partia pruska pod patronatem A.Merkel ma

premiera Tuska, a partia ruska, pod patronatem Putina, ma prezydenta Komorowskiego. A jaką rolę ma do odegrania trzeci element triumwiratu- E.Kopacz?

Gdy D.Tusk ogłosił kandydaturę E. Kopacz na Marszałka Sejmu, wywołało to zdziwienie komentatorów i politologów. Podnosili oni, że E. Kopacz nie ma poważnej samodzielnej pozycji politycznej i znaczącego zaplecza politycznego, oraz, że nie ma właściwych cech, predestynujących ją do pełnienia takiej ważnej funkcji(podnoszono jej skłonność do wybuchowego zachowania, brak umiejętności do koncyliacyjnego działania, co w Sejmie z natury rzeczy musi się odbywać).

Podnoszono, choć nie oficjalnie, że mogą ją łączyć z Tuskiem jakieś bliższe stosunki( w tym kontekście zwracano uwagę na jej rozwód z mężem, kupno mieszkania w Gdańsku(które podobno urządzała przed 10 kwietnia 2010 roku i podobno, jak sama wyjawiła w wywiadzie, spała w nim po raz pierwszy w nocy z 9 na 10 kwietnia 2010 roku- całkowicie przypadkowo).

Triumwirat , triumwiratem, ale „strzeżonego….. i dlatego Tusk chciał mieć jakąś polisę bezpieczeństwa i w razie niebezpiecznego dla niego obrotu sprawy, w wyniku nielojalności tej części triumwiratu, która reprezentuje partię ruską,

postanowił postawić swoją zaufaną osobę na kluczowej pozycji drugiej osoby w państwie, konstytucyjnego sukcesora urzędu prezydenta. Jest to polisa i jednocześnie ostrzeżenie dla partii ruskiej, by sobie nie poczynała zbyt ostro w budowaniu swojego parlamentarnego zaplecza mogącego wysadzić go z siodła(w postaci RPP), bo przecież znamy powiedzenie, że „będą wybory, albo prezydent gdzieś poleci i wszystko się zmieni”.

Na koniec wyjaśnienie, skąd w tytule jest przywołanie do historycznego już i z odległego obszaru geograficznego pochodzące określenie „bandy czworga”.

Otóż triumwirat, triumwiratem, ale do sprawnego sprawowania władzy i trzymania rozwoju sytuacji pod kontrolą w dzisiejszym globalizującym się świecie polityki, trzeba było dobrać czwartą osobę, osobę pełniącą funkcję „stojącego na czatach” i ostrzegającego o nadciąganiu z różnych stron niebezpieczeństw zagrażających władzy triumwiratu, w osobie ministra spraw zagranicznych i tym sposobem z triumwiratu zrobiła się banda czworga.