Policzek dla Polaków

Platforma Obywatelska od 10 kwietnia szerzy propagandę poprawy stosunków polsko-rosyjskich. Niestety jest ona niczym nie poparta. Polepszenie stosunków ma jednostronny wydźwięk. To Polska podlizuje się Rosji jak może, niczego w zamian nie dostając, nie realizując żadnego polskiego postulatu. Zamiast chłodnej kalkulacji PO woli trwać przy swoim uporze i powtarzać, że dokonała rewolucji w stosunkach Warszawy i Moskwy.

Ta rewolucja zaczęła się od śmierci Lecha Kaczyńskiego. Reakcja na nią miała ponoć otworzyć nowy rozdział w stosunkach Polski i Rosji. Od tamtej chwili mamy do czynienia z festiwalem deklaracji o uzdrowieniu relacji między krajami. Na fali tego uzdrowienia Polska powierzyła Kremlowi wyjaśnienie najważniejszej dla kraju katastrofy lotniczej, prokuratura realizuje skrupulatnie wnioski o przesłuchanie w Polsce polskich świadków ws. tragedii z 10 kwietnia (głównie bliskich ofiar), w kraju rozpoczęto akcję upamiętniania czerwonoarmistów walczących w II wojnie światowej, wysłano polskie wojsko, by wzięło udział w obchodach zwycięstwa komunizmu nad faszyzmem. W imię dobrej współpracy polska strona wysłała do Rosji również 160 strażaków, by pomóc w walce z pożarami. Odsłonięcie pomnika w Ossowie miało być także dowodem na wejście w nową erę kontaktów Warszawy i Moskwy.

Jak wiadomo relacje między krajami wyznaczają stosunki, gesty i decyzje obu stron, a nie jednej. Jak na przyjazne gesty Polski odpowiada Moskwa? Odpowiedź na to kluczowe dla badania stosunków polsko-rosyjskich pytanie jest zupełną kompromitacją dla ludzi rządzących Polską. Bowiem Rosja wciąż prowadzi aktywną politykę antypolską. W zamian za oddanie przez Polskę śledztwa ws. katastrofy smoleńskiej, Rosja działa tak, by niczego nie wyjaśnić, nie przesyła dokumentów, wciąż nie odpowiada na kluczowe i zupełnie podstawowe pytania polskiej strony. W zamian za udział polskich wojsk w uroczystościach ku czci zwycięstwa komunizmu nad III Rzeszą, kolejny raz utrudnia rozwiązanie sprawy zbrodni katyńskiej, mataczy ws. listy białoruskiej. W zamian za zgodę Polski na podpisanie umowy gazowej, która wiąże Warszawę z Kremlem do 2037 roku, odpowiada budową gazociągu północnego, uderzającego w polskie interesy. W zamian za akcję zapalania zniczy na grobach rosyjskich żołnierzy, odpowiada publikacjami w reżimowych mediach oskarżającymi Polskę o wybuch wojny z 1920 roku, czy przyczynianie się do wybuchu II wojny światowej. W zamian za budowę pomnika żołnierzy Bolszewickich w Ossowie, odpowiada budową pomnika generała NKWD Wasilija Błochina, kata z czasów Józefa Stalina, który własnoręcznie mordował Polaków w Twerze.

Patrząc na decyzje Kremla nie można w żaden sposób mówić o poprawie stosunków polsko-rosyjskich. Można mówić o polityce przymilania się Warszawy, czynionych gestach uniżenia, a to jest niczym innym jak tylko rezygnacją z polskich interesów, przedkładaniem dobrych stosunków z Rosją nad dobro Polski. Finansowanie budowy okazałego pomnika i mogiły żołnierzy Armii Czerwonej oraz drogi dojazdowej do niego to jakby zwieńczenie tej polityki. To kolejny policzek wymierzony Polakom przez ludzi rządzących Polską.