– Tym, którzy udzielają prowokacyjnych wywiadów i uważają, że ogłaszanie nowej wojny światowej na łamach Financial Timesa jest im politycznie niezbędne, chciałbym powiedzieć jedno: prowadzicie bardzo niebezpieczną grę – powiedział niebaczny premier Belgii, nawiązując do trzeciej wojny światowej, której się nie boi premier Polski.
Dzięki tej wypowiedzi dobra zmiana pozyskała wreszcie jeszcze jednego wroga. Radości było co niemiara. Ambasador Królestwa został natychmiast wezwany do MSZ-etu i pouczony, że Polska nie będzie tolerować języka pouczeń i szantażu. Zabrzmiało, jak by husaria miała wkroczyć do akcji. Szarża pod Brukselą, brzmiałoby jeszcze lepiej od szarży pod Kircholmem. I Beldzy [red. Ciszewski] przestaliby się puszyć.
Niestety, jak zauważył Jerzy Sawka, konnicy już nie mamy. Nie dlatego, że niemodna. Stadnina w Janowie Podlaskim nie ma czym zaopatrzyć armii. Helikoptery też zostały uwalone przez jedynie słusznego eksperta. O marynarce nie ma już co mówić.
Nadal więc trwają poszukiwania wroga wewnętrznego. Samuel Pereira prezentuje zdjęcia kostki brukowej z remontów chodników i nawierzchni ulic warszawskich, opatrując je komentarzem, że jest przygotowywana na Marsz Niepodległości. Lepszy rydz, niż nic.
Mimo wszystko nie będziemy tolerować. Pozostał więc jedynie krzyk. Tylko kto nas usłyszy? I po co?
