Znaczek z Dodą

Facet w pewnym wieku ma to do siebie, że zamiast mózgu używa rdzenia kręgowego. Albo ciał jamistych.

Dobitny przykład na powyższą tezę przedstawił Krzysztof Zanussi. Twórca powiedział o Dodzie, że oscyluje ona między wulgarnością a pewnym uduchowieniem, co według niego jest wielce intrygujące. "Skojarzyła mi się z Madonną - mówił. Myślę, że ona ma wielki potencjał. Taki, który pozwoliłby jej iść w ślady Madonny.”

Za późno. Jak niektórym wiadomo Madonna rozpoczynała swoją karierę od filmików pornograficznych. Doda już na pornografię jest za stara, a jej baraszkowanie z Majdanem, które krąży po Internecie jest bardziej niż żałosne. Silikonu wolę używać jako uszczelniacza i nie mam potrzeby przypatrywania mu się bliżej. No chyba, że reżyser myśli o kolejnej wersji „Życia, jako śmiertelnej choroby przenoszonej drogą płciową” lub„Cwału ”…

Inny mistyk sztuki popularnej, grzebania przy jestestwach polityków Piotr Tymochowicz radzi Dodzie, aby powróciła do swojego dawnego wizerunku dziewczyny z sąsiedztwa. Za późno. Może i Doda by chciała, ale sąsiedzi nie bardzo. Właśnie dopiero co usiłowała zakupić mieszkanko w apartamentowcu za drobne trzy duże bańki, ale sąsiedzi strzelili focha. Może mają lepsze dziewczyny za sąsiadki? O co nie trudno zresztą.

Wracając jednak do Mistrza. Zanussi ze smutkiem, jak odczytuję, zastanawia się czy nasz niewielki kraj potrafi tego rodzaju postać wypromować i utrzymać. Bądź Pan spokojny Panie reżyserze.  Skoro Pana się udało utrzymać, to co dopiero Dodę. Uda się, zapewniam.

Podobno przyszłości nie można przewidzieć, ale puśćmy chociaż wodze fantazji. Jest rok 2010. Fenomen socjologiczny, znany pod nazwą Dodomani ogarnął całą Polskę. W piątkowe wieczory przed telewizorami zasiada kilka milionów Polaków chcących oglądać jurorkę Dodę. Polacy oszaleli na punkcie jej twórczości, której prawie nikt nie rozumie. Dlatego też można zaryzykować stwierdzenie, iż w Polsce fenomen popularności Dody ma także pozaartystyczny charakter. Jest idealnym wypełnieniem zapotrzebowania na sukces, nie podlegający żadnym koniunkturalnym ocenom, propagandowym manipulacjom, politycznemu krętactwu.

Współczesny świat jest ogarnięty pasją osiągania sukcesu. Słowo to jest odmieniane na wszystkie sposoby. Dla Polaków, zmęczonych i zdezorientowanych koniunkturalnymi sądami, niepewnych, czy reformy w Polsce to pasmo sukcesów czy porażek, szarpanych wątpliwościami, w każdej sprawie, poddawanych próbie nerwów przy interpretacji najprostszych statystyk, sukcesy Dody stały się trwałym punktem oparcia. Ocena jej twórczości jest jedna, niezależnie od tego, kto jest u władzy, a kto w opozycji. To jest coś, czego nie można ludziom odebrać, czego nie można rozwiać wątpliwościami. Doda jest najlepsza i nikt nawet nie próbuje twierdzić, że dopiero po kolejnych wyborach parlamentarnych i zmianie układu „trzymającego władzę” będzie śpiewała jeszcze lepiej.

Doda zagościła w życiu prywatnym i publicznym Polaków, nie pozostawiając obojętnym prawie nikogo. Osobista znajomość z Muzą jest wyznacznikiem atrakcyjności towarzyskiej. Prezydent Kaczyński na przelot Dody z Warszawy na koncert na Helu oddał swój prezydencki helikopter. Biskup Pieronek, komentując twórczość Dody zaapelował do polityków, żeby, tak jak Ona, nie bali się wyzwań i potrafili je zamienić na osiągnięcia. Papież Benedykt XVI gratuluje Dodzie, cieszy się z jej sukcesów i poleca ją Boskiej opiece. Przewodniczący Komisji Europejskiej zrobił z Dody patronkę naszego kraju w Unii Europejskiej. Szeregi zafascynowanych Dodą powiększyły się o rzesze artystów. Nie mówimy tutaj o tych, którzy chętnie opowiadali, z jakim zaangażowaniem śledzą jej karierę, tylko o tych, którym jej pienia dostarczyły twórczej inspiracji. Pojawiły się hasła: „Doda na prezydenta”, a nawet spekulacje na temat tego, że Doda jest inkarnacją legendarnej Marii Callas. Doda jest pierwszą polską artystką, która ma własny pojedynczy znaczek. Przed nią byli papież Jan Paweł II, Andrzej Wajda, Wisława Szymborska i Czesław Miłosz. Ludziom zaczęło kojarzyć się z Dodą wszystko.  A Zanussi dalej znaczka nie ma.