ŚWIĘTEJ PAMIĘCI
Za Zofię, za Ignacego, Jana,
Za Mariannę i za Stefana,
Za mój rodzinny prapoczątek;
Za nieznany wieków wątek,
Który z epoki do epoki
Niebieski lub czarnooki,
W długiej procesji istnienia
Idzie przyszłość odmieniać –
Ku pamięci zapalam te wiersze.
Z pieśni naszych nie odeszli jeszcze,
Dlatego w cichej modlitwie, w zadumie,
Chryzantemy położone i róże –
Oddaję im w pokłonie wypominki
Za zmarłych, a ludziom przebaczam winy.
Niedługo i nas okryją czarne kiry.
Inne tematy w dziale Kultura
