A może i nie pisze, tylko promuje, napisaną przez kogoś innego, nie chce mi się wnikać w szczegóły. Nieistotne i nieważne, skoro jak doniosły media, przedmiot owej epistoły posiada obywatelstwo polskie. Nieprzyjemny, ale fakt. Co oczywiście nie oznacza, że sam z ogromną satysfakcją nie ustawiłbym tego Mazurenki na linii granicznej w Medyce, wyprawiając go stosownym kopniakiem tam, gdzie plecy tracą swoją szlachetną nazwę daleko na wschód.
Ale tak się nie da, obywatela z kraju nie deportujesz. Pozbawienie obywatelstwa w świetle aktualnie obowiązującego prawa bynajmniej nie jest łatwe, jeśli ktoś koniecznie chce — materiał do lektury: https://sip.lex.pl/akty-prawne/dzu-dziennik-ustaw/obywatelstwo-polskie-17773790
Z całą pewnością jest do wykorzystania instrument z art 135 § 2. kodeksu karnego (Kto publicznie znieważa Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.) , i będzie on skutecznie wykorzystany — czyn taki przedawnia się dłużej, niż najdłuższe możliwe zasiadanie na stolcu Prokuratora Generalnego przez b. sędziego Żurka w otoczeniu równie zacnej świty.
Dlaczego więc piszę ten tekst? Otóż zachęcanie obywateli polskich do domagania się od władz naszego państwa, by uskuteczniły czyn prawnie niemożliwy, uważam za ośmieszanie tak jednej, jak i drugiej strony. Petycja w sprawie to w końcu poważne narzędzie, szanujmy je więc, a także siebie i adresata. Jeśli już nie ze względu na osobę, to przynajmniej na powagę urzędu.
Dedykując wzmożonemu, a nie myślącemu piosenkę Grzegorza Turnaua
potencjalnym zainteresowanym podpisywaniem bez sprawdzenia co, by pomyśleli i nie okazali się miejscowymi.
Inne tematy w dziale Polityka
