Nie tak dawno mój wiersz"Katyń" stał się tematem do rozważań w notce pt. "Katyń fundamentem Jałty". Autor jest - jak pisze – Polakiem, przedstawia jednak w sposób odmienny niż ten nam znany historię Kresów przed Katyniem i powody katyńskiego ludobójstwa. Radzi też tam Polakom, by nie domagali się za Katyń przeprosin ani prawdy o nim słowami:
„Taka jest wymowa faktów, taka prawda, o którą lepiej żeby się Polacy nie dopominali. Bo (przy okazji Katynia) powinni palić się ze wstydu a nie krzyczeć, że zginął tam „kwiat”! No, ten kwiat czasem niezbyt dobrze pachnął!”
Nie znam wieku Autora tego artykułu, więc czy pisze on na podstawie osobistych doznań, czy też z jakiejś potrzeby – nie wiem. Jak naprawdę było powiedzieć mogą tylko świadkowie tamtych czasów i oczywiście – powinno to być zajęcie dla (rzetelnych) historyków, a ocenę tego cytatu i artykułu z którego on pochodzi pozostawiam Czytelnikom, bo sami Państwo jesteście w stanie najlepiej to ocenić.
Uważam, że wykorzeniać należy atawizmy w ludziach, a nie ludzi i narody. W komentarzach do tamtej notki przedstawiłem swój punkt widzenia. Osobiście – nie palę się ze wstydu, a nawet z pewnych zaszłości i z tego, że jestem Polakiem - jestem dumny. Nieco inaczej też i może szerzej pojmuję człowieczeństwo i patriotyzm niż ww Autor, ale cała sztuka w tym, by umieć się różnić w sposób nawet jeśli nie piękny - to na pewno rozsądny i poparty nie pouczaniem, lecz argumentem.
Szukam w ludziach Człowieka. Takich jego cech, które sprawiają, ze świat się uśmiecha. Lubię takie cechy dostrzec i uważam, że każdy ma szansę Człowiekiem zostać – nawet jeśli lubi wzbudzać strach, grzeszy, ma podły charakter lub na jego widok lub wspomnienie ludzie odwracają się ze wstrętem.
Zbrodniarz też ma przecież taką szansę – zostać Człowiekiem. W Konstytucjach, Sądach i w Religiach niektórych, jeśli zaistnieją czynniki typu nawrócenie i szczery żal za grzechy - istnieje też instytucja łaski. Istnieje również pokuta, ale... większą satysfakcję sprawia, gdy możemy przestępcy wybaczyć szczery żal, gdy staje się Człowiekiem.
Lepiej spotkać jednego Człowieka, niż sto tysięcy klonów za takiego się podających - z całym szacunkiem dla każdego kosmicznego tworu.
Cały ten wstęp jest ilustracją do czegoś, co napisałem w związku z wierszem „Katyń”, naszymi wieloletnimi oczekiwaniami na Prawdę, i w odniesieniu do ostatnich, tak tragicznych dla Polski wydarzeń.
... nim zaczniecie się jednak personifikować z treścią tego wiersza - przeczytajcie nie tylko "Opowieść o... Człowieku" lecz także "Wybór","Czas Faryzeuszy", Kleszcze,Styropian, Aktyw,"DWÓR"i inne z cyklu POLSKA. - tam odnajdziecie uzupełnienie sensu mojego utworu...
_____________________________ mkd
Maciej Krzysztof Dąbrowski
( www.tekstymkd.pl )
____________"W Y B A C Z E N I E " ____________
Wybaczenie
- to siła Człowieka.
Gdy ci chcę wybaczyć -
nie uciekaj.
Nie uciekniesz.
Nigdy ci sumienie
nie da uciec przed sobą.
Kamieniem
będzie grzech ciążyć w sercu.
Bez skruchy
będziesz nędznym odpadem,
okruchem tego czegoś - co piękne.
Nie zwlekaj,
bo tak ujrzeć chcę w tobie - Człowieka.
Chcę zobaczyć
i dobroć, i tkliwość.
Człowieczeństwo chcę widzieć.
Prawdziwość.
To jest szansa.
Przeproś
- nie uciekaj…
Gdy to zrobisz
- odnajdę Człowieka.
.
06.XII.2010 >>> przedruk z Witryny MKD Poezje
Autor zna kawałek świata i Europy, ale jest przede wszystkim Polakiem, Obywatelem RP, wykształconym na Wzorcach i Klasyce wg Zasad. Jest niezależny od pracodawców lub „grupy politycznej”, Ma własne suwerenne poglądy za które osobiście bierze odpowiedzialność i „szufladkowanie” go nie ma podstaw. Uważa, że ktoś nie szanujący własnej Historii i Tradycji nie jest wart szacunku ani zaufania, a żadne z Pokoleń nie ma Przyszlości bez Prawdy o sobie i Korzeniach. _______ NIE MA I NIE CHCE MIEĆ KONTA NA Facebook______
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka