Niedziela Palmowa A Mt 26,14-27
Męka naszego Pana Jezusa Chrystusa
Ewangelia czytana w Niedzielę Palmową jest jednym z najważniejszych fragmentów Pisma Świętego. Opowiada o ostatnim tygodniu życia Naszego Zbawiciela. O Ostatniej Wieczerzy i ustanowieniu Eucharystii. O pojmaniu Pana Jezusa. O jego procesie i męczeństwie w czasie tortur.
Aż w końcu opisuje Śmierć ! Śmierć naszego Boga na krzyzu. Śmierć Pana Boga za grzechy.
Moje drogie dzieci.
W dzisiejszej Ewangelii jest tak dużo róznych wątków i treści,że moglibysmy o nich rozmawiac godzinami. I cały czas mielibysmy jeszcze wiele pytań i odpowiedzi.
Dlatego ja postanowiłem zająć się tylko jednym zdarzeniem,które ma miejsce w tej Ewangelii i tylko jemu chcę poświęcic całą opowieść.
Na pewno będziecie zdumione słowami,które usłyszycie. Bo mimo,że jest Niedziela Palmowa ,czas wspominania Pana Jezusa,to my nie będziemy rozmawiać na jego temat. Oczywiście ! Jego postać pojawi się wnaszym opowiadaniu lecz będzie tylko postacia drugoplanową,która będzie miała wpływ na to co się wydarzy i w pewnym semsie będzie uczestnikiem tych wydarzeń, lecz prawdzwią psotacią numer jeden,której poświęcę ten czas naszej rozmowy będzie zupełnie kto inny.
Kim jest ta osoba ? Zakrzykniecie !
Chcę napisać o Judaszu. O judaszu Iszkariocie. O człowieku,który zdradził Pana Jezusa.
To bardzo trudny fragment tej ewangelii. Bardzo tragiczny i dramatyczny. Bo przeceiż dla nas Judasz jest zdrajcą ,który doprowadził do Ukrzyżowania i Śmierci Pana Jezusa !
I wałściwie nie powinnismy o nim mówić. Bo to jest osoba,która uczyniał największe zło na świecie.
ZDRADZIŁA PANA BOGA !!!
Czytalismy tę Ewangelię i nie mamy najmniejszych wątpliwości,że to właśnie Judasz wydał swego Nauczyciela w ręce oprawców.
Dlaczego to zrobił ? Dla pieniędzy,dla pieniędzy,dla pieniędzy........
Nie uzyskał żadnych zaszczytów,Żadnej władzy. Żadnych stanowisk. Dostał marne trzydzieści srerników jako nagrodę za popełnienie haniebnego czynu.
Nie mamy najmniejszych wątpliwości – powtórzę to bardzo wyraźnie – NIE MAMY NAJMNIEJSZYCH WĄTPLIWOŚCI ,że czyn Judasza był haniebny i zasługuje na olbrzymia karę.
Bo jeśli ktoś zdradza swojego Boga..... to jakże może liczyc na jego łaskę ?
Jeśli ktoś zdradzi swoją żonę ,czy może liczyć na przebaczenie z jej strony ?
To bardzo proste pytanie. A jednocześnie bardzo,bardzo trudne..... Czy fakt zdrady może być wybaczony ? Kiedy wybaczamy komuś kto nas zdradził. Kto doprowadził nas do utraty pracy,majątku,żony,ŻYCIA !!!
KIEDY WYBACZAMY !
Wybaczamy kiedy........ KOCHAMY !!! TAK !!! Bo podstawą wybaczenia jest MIŁOŚĆ !!!
Czy Pan Bóg kocha Judasza,który go zdradził ?
To jest pytanie na które zapewne nie znamy odpowiedzi. Bo my nie możemy znac odpowiedzi na pytanie – kogo Pan Bóg kocha,a kogo nie !
Ale z treści Nowego Testamentu wynika jednoznacznie,że Pan Bóg kocha WSZYSTKICH !!!
Pan Bóg kocha wszystkie swoje dzieci.
A przeceiż Judasz też jest dzieckiem bożym. Jest dzieckiem bożym,które zdradziło swojego OJCA !!!
Czy Pan Bóg kocha Judasza jako swoje dziecko boże ? NIE WIEM !!!
Ale z treści Pisma Świętego doksonale wiemy,że Pan Jezus już wcześniej wiedział o zdradzie Judasza. Wiedział,że to właśnie ten człowiek przyprowadzi żołnierzy którzy go pojmają.
Więc mógł go ZATRZYMAĆ !!! Mógł go związać. Mógł go zamknąć w komórce.
NIE !!! Pan Jezus powiedział do niego – Idź ! Czyń swoja powinność !
Pan Jezus niemalże wydał mu rozkaz zdradzenia Go ! Nieprawdaż ? Pan Jzezus wiedział co się wydarzy za kilka godzin i był z tym zupełnie pogodzony. W czasie Ostatniej Wieczerzy ustanowił Eucharystię po czym oczekiwał przyjścia Judasza z najemnikami.
Czy Pan Jezus go znienawidził ?
Czy Pan Jezus go potępił ?
Ja nie przeczytałem takich słów.......
Lecz z treści Ewangelii Świętego Mateusza wynika jednoznacznie :
Judasz powiedział
„Wtedy Judasz, który Go wydał, widząc, że Go skazano, opamiętał się, zwrócił trzydzieści srebrników arcykapłanom i starszym i rzekł:
ZGRZESZYŁEM WYDAJĄC KREW NIEWINNĄ !!! „
Judasz wiedział,że dokonał czynu złego. Czynu dramatycznego.Czynu tragicznego.......
Wiedział,że ZGRZESZYŁ !!!
A przecież warunkiem rozgrzeszenia jest wyznanie grzechów,żal i pokuta.
I to Pan Bóg decyduje kto zostanie rozgrzeszony …... a kto zostanie skazany na ciemności piekielne....
MY NIE MAMY PRAWA O TYM DECYDOWAĆ !
Judasz Iszkariota wyznał swój grzech. Wyraził żal. Po czym poddał się pokucie.
POWIESIŁ SIĘ.......
W ramach pokuty za swój grzech odebrał swoje życie...
A przecież w Pierwszym Liście Jana 3,15 czytamy jednoznaczne stwierdzenie
„Każdy, kto nienawidzi brata swego, jest zabójcą, a wiecie, że żaden zabójca nie ma w sobie żywota wiecznego ”.
Ktoś kto zabija siebie – jest zabójcą swojego zycia – jest zabójcą życia ludzkiego !
I NIE MA W SOBIE ŻYWOTA WIECZNEGO !!!
List Św. Jana nie pozostawia w tej kwestii żadnych wątpliwości. Jeśli jesteś zabójcą to nie zasługujesz na życie wieczne.
Samobójstwo jest wielkim grzechem przeciwko Panu Bogu !
Lecz słowa Ewangelii są tylko nauczaniem wiernych. Przekazywaniem pewnych zasad wiary i nauczania podążania ścieżką Boga. Jak zostaniemy ocenieni przez Pana Boga na Sądzie ostatecznym należy tylko do Niego ! Bo tylko On będzie mógł ocenic nasze życie w całości. Każdy najdrobniejszy szczegół. Naszą wiarę. Nasze dobre uczynki. I nasze grzechy......
I tylko Pan Bóg ma prawo do ostatecznej oceny czyjegoś żywota.
Lektura Katechizmu Koscioła Katolickiego w tym zakresie nie pozostawia najmniejszych wątpliwości.
Art.2283 mówi wyraźnie
„Nie powinno się tracic nadziei dotyczącej wiecznego zbawienia osób ,które odebrały sobie życie.
Bóg w sobie wiadomy sposób może dać im możliwość zbawiennego żalu „
Dlatego nie oceniajmy Judasza ….....
Oczywiście na zakończenie chcę bardzo wyraźnie podkreślić
JUDASZ ZDRADZIŁ PANA BOGA !!!
Nie ma najmniejszych wątpliwosci,że popełnił grzech wielki. Grzech największy !!!
Ale zrozumiał,że WYDAŁ KREW NIEWINNĄ !!!
I postanowił poddać się pokucie w postaci smierci samobójczej.
Zapewne mógł powrócić do grona Apostołów. Wyznac swój grzech. Żałowac za niego. Poddać się pokucie......
Mógł dalej prowadzic działalność misyjna i nawracać szerokie masy wiernych.
Lecz jego dusza nie wytrzymała ciężaru popełnionego grzechu ..........
Śmierć samobójczą oceniamy negatywnie, ale sąd nad osobą popełniającą ten czyn pozostawiamy miłosiernemu Bogu.
