Czego oczekiwaliśmy po spotkaniu w Katyniu? Czy kiedykolwiek dla pokolenia, które musi odejść zostanie spełniona miara przeprosin? Czy w ogóle można przeprosić za taki mord? Same pytania i żadnych odpowiedzi - to oczywiste, ponieważ odpowiedzi tkwią w nas a nie w Rosjanach.
Niemcy mieli faszyzm i obłąkani jego wizja próbowali podbić świat, Rosjanie mieli komunizm i obłąkani jego wizja próbowali podbić świat, czasy, które sprzyjały obłędowi nie ominęły żadnego narodu każdy naród wyhodował sobie swojego małego Hitlerka, który oczekiwał tylko, aby dorwać się do władzy, i było wszystko jedno czy to był oficerski szynel, czy rewolucyjna bluza, trudno to nawet nazwać racjonalnie, to, co z ludźmi zrobiły tamte czasy, doprawdy jakby ogarnął ich zbiorowy amok. Sądzę, iż należałoby postawić pytanie, – dlaczego w połowie XX wieku świat oszalał – czy był to wynik ogólnoświatowego kryzysu, czy obłąkanie wynikało z frustracji seksualnej w ramach budzącej się świadomości płciowej, a może upadek tradycyjnych wartości wiary podtrzymującej gmach społeczeństwa, czy może doszło do konfliktu wewnętrznego na bazie zderzenia się z dynamiką światowej rewolucji technicznej – doprawdy trudno odnaleźć odpowiedź, dlaczego ludzie w XX wieku oszaleli. Część tego obłędu zresztą można zaobserwować w zachowaniu u niektórych ludzi także dziś, pojawiają się one w postawach, które ukazują postawy autorytarne a nawet totalitarne, głód władzy i jej nadmierna celebracja a także kategoria mniejszego zła jako kategoria moralna w odniesieniu do zachowań społecznych.
Jak doszło do tej zbrodni, jaką zastosowali wobec nas Rosjanie? Po pierwsze Polacy w tradycji rosyjskiej byli pojmowani raczej jako wróg niż jako przyjaciel i wspólne słowiańskie pochodzenie nie pomagało w kontaktach a raczej nasączało je podejrzliwością. Po drugie polscy oficerowie oraz inteligencja była niszczona w wspólnym wysiłku przez armię faszystowską i komunistyczną na bazie współpracy, jaka została podjęta pomiędzy służbami hitlerowskimi a KGB, armia Polska uważana była za wysoce niebezpieczna i niezwykle skuteczną armię mimo jej niedofinansowania. Po trzecie dla faszystów Polacy w ogóle a już szczególnie ich inteligencja i dowódcy była wrogiem biologicznym, dla Rosjan natomiast byliśmy wrogiem ideologicznym – w realizacji w każdym przypadku pierwszą myślą, jaka przychodziła do głowy i jednym i drugim była eksterminacja. Niemcy zgodnie z swoim duchem narodowym przygotowywali to metodycznie i na ogromna przemysłową skalę, natomiast Rosjanie zgodnie ze swoją tradycją mordowali na piechotę.
Nie ma różnicy w tych mordach ani po stronie ideologii ani po stronie bestialstwa wymiar jest ten sam, dążenie do biologicznej eksterminacji społeczeństwa.
W czasach Stalina obowiązywał pewien rodzaj, takiego niepowtarzalnego i trudnego do przekazania dzisiaj sposobu komunikowania się z światem. Był to rodzaj fatalizmu połączonego z cynicznym poczuciem humoru, przed którym stała wystawka z pozornego współczucia – brzmi to skomplikowanie, ale sprowadza się do czasem prostego wzorca „dumał nie dumał nada rabotać, podgawarił i ubił jewo „ oprawca mógł nawet z tobą rozmawiać i przyznawać ci rację co więcej współczuć ale jego decyzji o tym że cię zabije to nie zmieniało a i tak w jego pojęciu robił to w sposób humanitarny nie znęcając się nad tobą, na koniec niejako na pocieszenie mówił że to i tak mała strata w porównaniu z inna hekatomba jaka mu w danym momencie przychodziła na myśl. Ten sposób myślenia wywodzący się z chłopskich korzeni i im zawdzięczający to poczucie fatalizmu, był rodzajem obowiązującej filozofii etyki i on pozwalał znaleźć argumenty, aby przekonać każdego do swoich racji tym bardziej, że alternatywą była śmierć i to nie jakaś wielka procesowa głośna i nagłośniona nie, prosta zwyczajna i podła, psia, na miejscu od strzału litości czasem zapowiedzianego a czasem z zaskoczenia. Zabicie człowieka nie jako wydarzenie, ale praca, uciążliwa praca – trzeba wykopać doły, trzeba zapisać nazwisko stopień i wiek, trzeba owinąć głowę szmatą, trzeba zakopać zwłoki trzeba sypać biały proszek, trzeba w końcu go zastrzelić, tego wroga - sobaczego syna.
Różni nadzorcy na różnym stopniu rozwoju kariery publicznej w Sowieckiej Rosji, przyjeżdżali i angażowali się w proces mordowania Polaków. Samego natomiast mordowania dokonywali chłopcy, którzy chcieli się odwdzięczyć za zmianę swego życia z dalekiej wsi, zabitej deskami, bez prądu, bez przyszłości, bez nadziei nagle stawali się nowoczesnymi chłopakami – kierowcami, pracującymi na sprzęcie technicznym i będącymi dumą swojej wsi, i im przedstawiono wroga tych wszystkich zdobyczy i nareszcie mogli się zrewanżować ciężko pracując nad wybiciem polskich żołnierzy.
To, co się stało, w Katyniu jest naszą historią i nie znajdziemy dla tego dramatu żadnego wytłumaczenia, nie znajdziemy żadnej odpowiedzi, nie znajdziemy również żadnej rekompensaty to nasz polski dramat i tak zacznijmy go traktować, nie uzależniajmy go od tego czy Rosjanie zechcą czy nie zechcą go odpowiednio uzasadnić lub nawet do niego się przyznać. To jest nasz pomnik bohaterstwa narodowego, to są kości, które leżą pod naszym progiem – wznieśmy im pomnik, jego postać może mieć różne wymiary, ale nie zajmujmy się ruską wiarą lub nie wiarą w własne poczucie rzeczywistości, albo są gotowi na spojrzenie w swoją ciemna stronę twarzy albo nie, pieprzyć ich. Oni nie mogą nas zatrzymać w naszym rozwoju i to właśnie jest najważniejsze, bo nie wczoraj i nie dzisiaj zadecyduje o tym, co zostanie zapamiętane jutro, tylko to, co uda się nam osiągnąć pojutrze. Jeśli zechcemy konsultować wolność naszej pamięci narodowej z Rosją to nie ma dla nas przyszłości. My musimy być silni jako naród, i wtedy inne narody będą musiały przyjąć nasz sposób postrzegania świata, ponieważ tak będzie dyktować to gospodarka naszego kraju.
A co do Rosjan, no cóż – nie wierzcie Grekom, kiedy przynoszą wam prezenty – stare przysłowie Rzymskie – czy nie zabawne?
Czego mogą oczekiwać Rosjanie?
Mogą przekonywać świat o sympatii do Polaków przy wskazywaniu na ich rusofobię.
Mogą odpuścić tymczasowo Polsce, aby ją przekonać o swojej sympatii, aby w tym czasie, zająć się spacyfikowaniem Ukrainy wijącej się pod naciskiem kryzysu.
Mogą chcieć wykorzystać Polskę do swoich rozgrywek z Białorusią, aby w końcu upokorzyć dyktatora i zmusić go do uległości.
Mogą chcieć uspokoić na chwilę Polaków przed atakiem dyplomatycznym na Unię.
Mogą rozgrywać swoje wewnętrzne rozdanie przed następną edycją walki o władzę wewnątrz państwa
Mogą, mogą, mogą jeszcze, co najmniej setkę innych rzeczy, ale na pewno mają strategie i na pewno ją wdrożą i jej celem jest, aby to Rosji było dobrze a nie nam. I nie chodzi o to żebym jakoś szczególnie nie ufał Rosjanom, po prostu traktujmy ich jak każdy inny naród, którego celem jest działanie na rzecz swoich obywateli na mapie globalnej mapy przetargów ekonomicznych. I skończmy wreszcie z tymi sentymentami z nimi związanymi, to tylko nam przeszkadza i nie pozwala traktować sytuacji racjonalnie. Oraz dostrzegać tego, co ważne. Istotą spotkania, w Katyniu dla Polaków nie jest przemówienie premiera Rosji, lecz przemówienie premiera Polski i wtedy, kiedy to w końcu dotrze do większości Polaków, uwolnią się oni od tego dalekowschodniego smrodku zapapranej cyniczno – fatalistycznej chłopskiej mentalności, która żywemu nie przepuści.
Antykwariusz
ZAPROSZENIE: Jakże wiele osób pisze do szuflady, ile wspaniałych tekstów jest ukrytych przed Czytelnikami, ile wśród Was jest prawdziwych talentów, które do tej pory nie doczekały się odkrycia.Chcemy dać Państwu szansę, chcemy pokazać światu owoce Państwa talentu i pracy. Zapraszamy do tworzenia największej i jedynej w Polsce Biblioteki Literatury Niezależnej. W naszej wspólnej Bibliotece każdy z Państwa będzie mógł umieścić swoją książkę,tomik poezji czy zbiór opowiadań. Nikt z Państwa nie zostanie pominięty, każda pozycja znajdzie swoje miejsce, każda będzie mogła doczekać się recenzji. Przedsięwzięcia na taką skalę nie doczekały się biblioteki „tradycyjne”, ani wirtualne.Żeby móc podjąć współpracę z nami należy przesłać na nasz adres, wybrane przez siebie pozycje w jednym z dwóch formatów – pdf lub doc - o objętości nie większej niż 11 MB.Do przesyłki prosimy dołączyć albo imię i nazwisko autora, albo pseudonim artystyczny, pod jakim chce występować, a także kilka słów na temat proponowanej przez siebie pozycji, nie więcej jednak jak 5 zdań. Jeśli autor chce się jakoś przedstawić Czytelnikom prosimy również o kilka słów o sobie. Jeśli autor posiada bloga lub stronę internetową i chce je udostępnić prosimy o podanie adresu powyższych. Adres do kontaktu z nami: tosterpandory@gmail.com pod który należy również przesyłać teksty i publikacje.Naszym celem jest udostępnienie jak najszerszej publiczności Państwa dzieł bezpłatnie, nie będziemy żądali ani od Autorów ani od Czytelników żadnych opłat, czy to za umieszczanie czy pobieranie pozycji z naszej biblioteki. Jedyną rzeczą, jaka nas interesuje jest upowszechnianie na jak największa skalę nie odkrytych jeszcze słów – Waszych prac. REDAKCJA TOSTERA PANDORY - ADRES BIBLIOTEKI http://sites.google.com/site/tosterpandory/home Link znajduje się poniżej w dziale polecane strony
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
