Saturn 2005 – to koncepcja budowy dachu nad remontowanym przez władze województwa Stadionie Śląskim. Projekt kosztował podatników dwa i pół miliona złotych, a całość inwestycji miała zamknąć się w kwocie 150 milionów złotych. W 2006 roku jednakowoż jedna z firm budowlanych zgłosiła zastrzeżenia do projektu. Urząd marszałkowski – i ówczesny marszałek, Janusz Moszyński (Platforma Obywatelska) – zlecił wobec tego ekspertyzy Saturna. Ekspertyzy dachu przygotowywali naukowcy z dwóch Politechnik – Wrocławskiej i Krakowskiej. Po roku badań orzekli, że projekt ma sporo istotnych braków i błędów które mogą doprowadzić do katastrofy budowlanej.
Firma projektowa uporczywie twierdziła, że dach jest bezpieczny. Politechnika Śląska i Instytut Techniki Budowlanej wykonały dla projektantów inne badania potwierdzające ich opinię. Marszałek województwa ogłosił jednak przetarg na całkowicie nową koncepcję dachu. W przetargu zwyciężyło niemieckie biuro projektowe z Hamburga; pewnym zaskoczeniem był tylko fakt, że projekt Niemców kosztuje 16 milionów złotych. Zatem bez mała osiem razy więcej niż pierwotny projekt polski. Wraz z nowym projektem drastycznie rosły koszty przebudowy wielkiego sportowego molocha. Jeszcze w 2008 roku wynosiły 280 milionów złotych a trzy lata później już 465 milionów złotych. I bynajmniej nie było to ostatnie słowo. W lipcu 2011 roku podczas podnoszenia konstrukcji dachu pękły „krokodyle” czyli staliwne elementy łączące ze sobą liny. Budowlańcy nieoficjalnie przyznawali – projekt (ten osiem razy droższy) jest tak dokumentnie spaprany, że też mógłby łatwo doprowadzić do katastrofy budowlanej. I dzięki Bogu, że wypadek zdarzył się podczas budowy, nie podczas imprezy sportowej. I ma się na głowie tylko nadzór, nie prokuratora. Od lipca 2011 roku do czerwca 2013 roku na placu budowy nie dzieje się praktycznie nic.
Zbulwersowane opinią ekspertów z obu Politechnik biuro projektowe oddało sprawę do sądu. Sąd Okręgowy w Krakowie w prawomocnym wyroku orzekł ostatnio, że Politechnika Krakowska musi przeprosić projektanta za opinię wydaną w październiku 2007 roku. Zasądzone przeprosiny muszą zawierać zdanie: nie było podstaw do stwierdzenia, iż projekt posiada braki i błędy które mogły doprowadzić do katastrofy budowlanej, gdyby był on zrealizowany. Były marszałek Moszyński komentować wyroku sądu nie chce. Nie pamięta też szczegółów tej sprawy i nie ma dostępu do żadnych dokumentów, także dziennikarzy bardzo przeprasza. Na pewno wówczas „należało się tak zachować”. Jeszcze inny marszałek – Michał Czarski – który rządził województwem śląskim do 2006 roku stoi na stanowisku, że sprawa od samego początku była bardzo dziwna. Projekt Saturn wzięli w obronę znani naukowcy, poza tym rozwiązania dachu wypróbowano z sukcesem w innych miejscach. Zdaniem Czarskiego wypadało po prostu powtórzyć przetarg i cieszyć się już gotowym stadionem.
Jedni z ciekawości jeżdżą do Świebodzina. Inni do Częstochowy, gdzie powstał największy na świecie pomnik Jana Pawła II lub Mariusza Pudzianowskiego (opinie są podzielone). A ja zapraszam wszystkich na Górny Śląsk. Nasz pomnik rozmiarami zjada tamte na śniadanie. Tylko intencja jego powstania jest trochę inna. To symbol niekompetencji, braku wizji, wyrzucania pieniędzy w błoto i zadłużania województwa w imię nie wiadomo czego. Gdy zapyta się urzędników marszałka, jak Stadion Śląski zamierza na siebie zarobić i cóż będzie się na nim działo – uciekają w popłochu w boczne korytarze. Nikt nie wie. Nikt nie wie, na jaką cholerę wysupłano z budżetu pół miliarda złotych i od sześciu lat (w tym dwa lata zastoju) pompuje się je w niefunkcjonalnego molocha. I nikt, absolutnie nikt z rządzącej od wielu lat na Śląsku Platformy Obywatelskiej nie zrobił nic, by stan rzeczy zmienić. O Stadionie lepiej nie mówić. A na opiekuna inwestycji z ramienia zarządu województwa najlepiej wyznaczyć aktorkę teatralną i autorkę bajek dla dzieci albo historyka sztuki. Bo obie te wersje przerabialiśmy.
By żyło się lepiej!
Inne tematy w dziale Polityka
