Abdykacja papieża Benedykta XVI wywołała falę, czy może lepiej lawinę wpisów i komentarzy o niemalże nieskończonym spektrum interpretacyjnym. Jedni bronią prawa schorowanego człowieka do odpoczynku na stare lata, inni ganią za opuszczenie posterunku, podsuwając przykład Jana Pawła II i Jego heroizmu. Jedni spekulują, że to sprytna zagrywka mająca na celu osadzenie na Piotrowym tronie właściwego, „swojego” następcy, inni zaś, że Benedykt XVI prezentuje tym gestem swoją, stojącą w pewnej opozycji do Poprzednika wizję godziwej starości, wręcz przywracając jej sens. Nie brakuje zafascynowanych wszelkiej maści przepowiedniami, którzy głoszą nadciągający nieuchronnie koniec świata, czy brylujących antyklerykałów, którzy znaleźli sobie atrakcyjny ich zdaniem temat do kpin i niewybrednych żartów.
Cały ten festiwal oratorskich popisów jest żenujący, całkowicie w obecnej sytuacji niestosowny. Więc wyluzujcie, blogerzy! Nie wam sądzić, nie wam oceniać , nie wam wyrokować, nie wam spekulować. Jeśli jesteście członkami KRK, pochylcie się w milczącej refleksji, z szacunkiem dla urzędującej jeszcze Głowy Kościoła zmówcie kilka zdrowasiek, a następnych kilka za nieznanego nam jeszcze Następcę.
Jeśli jesteście innowiercami, ateistami, agnostykami, bądźcie łaskawi odp… się od Papieża. Nie wasz cyrk, nie wasze małpy.
Moje zainteresowania koncentrują się wokół nauk ścisłych, filozofii, religii, muzyki, literatury, fotografii, grafiki komputerowej, polityki i życia społecznego - niekoniecznie w tej kolejności.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
