Wciąż trudno uwierzyć że coś takiego mogło się stać – publicznie, na oczach dzieci, podczas odliczania tzw światełka do nieba. Nie będę nawet próbował znaleźć słów aby to opisać. Jakie znaczenie w obliczu walki o życie ludzkie, ma wszystko inne, łącznie z WOŚP-em czy prezydenturą miasta? Najważniejsze jest dziś tylko to żeby ten człowiek mógł nadal żyć – kochać i być kochanym jako człowiek, mąż, ojciec. Nic innego dziś się nie nie liczy.
.
Wiadomo już także że tego bestialskiego ataku dokonał przestępca skazany pięć lat temu za rozboje i włamania. Nie wiemy być może tylko czy to człowiek silnie zaburzony osobowościowo czy cierpiący na chorobę psychiczną. Może więc wszyscy w chwili kiedy Paweł Adamowicz walczy o życie dajmy sobie spokój z oszczerstwami i oskarżaniem o pośredni współudział. Nawet jeśli nas strasznie korci – nawet jeśli musimy odreagować ten szok. Chyba że już nic nie jesteśmy warci i stać nas tylko na przekraczanie granic upodlenia. A jeśli ktoś naprawdę nie może wytrzymać to spokojnie – na oszczerstwa i pogardę przyjdzie czas, bez wątpienia... inaczej już przecież nie potrafimy. Teraz po prostu uznajmy że może od nas wszystkich dziś zależy czy ten człowiek będzie żył – bo nigdy się nie dowiemy czy tak właśnie nie jest.
