Długo wydawało mi się, że inni mają lepiej. Zrobili lepszą karierę, mają więcej pieniędzy, większe domy. I narzekałem, że tyle czasu zmarnowałem na picie, i gdyby nie to, gdybym wcześniej się wziął za siebie to bym dopiero…
W moich stronach (rodzinnych w znaczeniu: z których pochodzę) mówi się: gdyby babcia miała wąsy, to by była dziadkiem.
Zawsze powtarzam, że łatwo mi szło kończenie z piciem. Po prostu postanawiałem, że nie piję od teraz. Trudniej było z niezaczynaniem całego tego badziewia. A potem znów zaczynałem się użalać. Że ludzie są wredni, życie jest podłe, a wódka jest droga.
Nie było prosto zaprzestać tego użalania. Jeszcze trudniej było się wziąć za zmianę. Dziś wiem, że ludzie wokół mnie są tacy, jak byli, tylko ja widzę w nich więcej dobra. Moje życie bardzo się zmieniło, bo wziąłem się za robotę i zacząłem się szanować. A wódka, jak kiedyś spojrzałem na baner w wielkim sklepie - dalej jest w promocji. Nie mam zamiaru jej kupować.
