09.11.2023, Czwartek

Dostałem dziś wypłatę, nieco większą, niż się spodziewałem. Jutro wybieramy się na wycieczkę. Dziś miałem zaplanowane (od kilku miesięcy, bo na fundusz) badanie. Korciło mnie, żeby pojechać rano, aczkolwiek nie mogłem zostawić Synka samego na cały dzień. Wyjechałem półtora godziny przed badaniem i wszystko było dobrze do około połowy drogi. Wtedy usłyszałem tarcie metalu o asfalt, więc zatrzymałem się żeby zobaczyć, co się stało. Usterka była taka, że nie dało się jechać. 

Po konsultacji z mechanikiem, zostawiłem auto i postanowiłem dostać się do szpitala komunikacją publiczną, wiedząc, że będę spóźniony. W 3/4 drogi zadzwonił pan z pracowni, że nie mam już po co przyjeżdżać. Zawróciłem i pojechałem do mechanika. Razem dotarliśmy do pozostawionego auta, gdzie pan, którego się trzymam od dawna właśnie z tego powodu, szybko zrobił tyle ile się dało na miejscu i auto będzie gotowe na jutro. 

Patrząc obiektywnie: nie załatwiłem nic, a co gorsze, nie mam auta na jutro, żeby pojechać na wycieczkę. 

Okazało się, że mogę jechać innym. Jutro zadzwonię zapytać, czy czasem nie zwolnił się jakiś termin. 

Zostawiając auto, zapomniałem klucza od garażu, stanąłem więc przed blokiem. Ładne miejsce - pomyślałem. 

Okazało się, że jeszcze trzeba zwinąć drugiego Syna. Szkoda, że będę musiał stracić takie fajne miejsce. Zauważyłem, że zwolniło się miejsce blisko mojej klatki. Tu byłoby idealnie - pomyślałem widząc je. 

Gdy przyjechaliśmy, wciąż było wolne. Ostatecznie badanie załatwię płatne. 

Właściwie - czuję wdzięczność za ten dzień.