06.12.2023, Środa

Moje trzeźwienie zaczęło się od terapii i tam uczyłem się podstaw. Wyryłem niektóre z zaleceń na pamięć, okopałem na pozycjach i tam zostaję. Dlatego nie zdarzyła mi się do tej pory „wpadka”. 

Nie bardzo mogła, bo pilnuję, żeby w moim otoczeniu nie było alkoholu, choć mamy w domu miejsce, gdzie Żona trzyma różne butelki - lecz nie zaglądam tam, bo nie potrzebuję. Wiem, gdzie w domu jest karma dla kotów i też tam nie zaglądam, jak nie potrzebuję im dać jeść. Alkoholu nie podaję, nie kupuję w knajpach, nawet jeśli kogoś zapraszam. Mogę za alkohol zapłacić, aczkolwiek bardzo staram się chodzić do lokali, gdzie nie podają alkoholu. Na imprezach firmowych wychodzę wcześniej, zanim zdążę poczuć zapach wódki. Nauczyłem się odmawiać, po prostu krótko oznajmiając, że nie życzę sobie lub po prostu prosząc o coś bez alkoholu. Nie tłumaczę się. 

Znam wiele przypadków zapicia i większość z nich zaczęła się dużo wcześniej. Zdarzają się też takie zapicia, jak ostatnio na mityngu opowiadał kolega: dowiedział się, że jego partnerka ma problemy z ciążą. Ktoś podsunął mu piwo, więc wypił. Trochę go rozumiem, bo też spojrzałem na piwo, które podczas koncertu dał mi do potrzymania kolega. Czym prędzej odstawiłem je na bok. Poza tym myślę sobie, że nie chodzi o mnie, tylko. Moja rodzina jest szczęśliwa między innymi dlatego, że nie piję. Gdy przychodzi mi pomysł, a czasem przychodzi ciekawość jak jakiś alkohol smakuje, myślę o Żonie, Synach i tym, ile mogę dla nich zrobić, właśnie dlatego że moje myśli pozostają tylko myślami. 

Trzeba być czujnym - powiada mój Przyjaciel. I tak już szesnasty rok.