9 czerwca 2025, Poniedziałek

Nasz Starszy Syn uważa, że skoro jest owocem świadomego wyboru swoich rodziców, to pewne rzeczy mu się należą. Na przykład nowe spodnie, choć ma w szafie kilka par. Albo nowa bluza, mimo tego, że ma jeszcze w zapasie kilka innych. 

Ostatnio zaczął pracę, jako kelner i dostał pierwszy napiwek. Ucieszył się ogromnie, bo zupełnie się nie spodziewał. Najbardziej jednak zaskoczyło mnie w jego radości to, że cieszy się z wysokości napiwku, który wyniósł…. Siedem złotych. Dokładnie: siedem. 

Nie wiem, ile kosztuje najprostszy burger w McDonald’s, bo nie nie jadam tam. Spodziewam się, że mniej więcej tyle. 

Mam nadzieję, że choć przez chwilę Syn docenił wszystkie pieniądze, jakie kiedykolwiek dałem mu na przekąski z kolegami i koleżankami. Że choć przez chwilę był wdzięczny, bo zrozumiał wartość złotówki. Zobaczył pracę, jaka stoi za tymi papierkami i monetami. 

Byłem w szpitalu, wśród cierpiących ludzi bez nadziei. Stałem kiedyś nad krawędzią śmierci. Od tamtego momentu jestem wdzięczny za każdy dzień. Za wszystko, co mi mój Bóg, Jakkolwiek Go Pojmuję dał, odebrał i zostawił. 

Szczególnie za to ostatnie. 

Notkę można obejrzeć również w formie materiału na YouTubue.