Matrix dla PiS można wykorzystać pozytywnie co kiedyś zrobiłem. Może ktoś z władz krajowych PiS przeczyta i zrozumie. Żeby było ciekawiej - książkę napisała niegdyś tzw. "małpa w czerwonym". Recenzja na stronie ZaPiS-u Śląskiego.
Proces Lecha Kaczyńskiego w Mieczysławem Wachowskim jeszcze trwa. O nieco zapomnianej dzisiaj mrocznej postaci Pałacu Namiestnikowskiego pisano w książkach "Kim pan jest Panie Wachowski" oraz "Droga cienia". Ta druga stanowiła uzupełnienie pierwszej, pociętej przez cenzurę wydawnictwa BGW. Dzisiejszym młodym Polakom Wachowski (ale Andy) kojarzy się z reżyserami "Matrix".
Matrix" jest wszędzie. Wszędzie wokół nas. (...) Możesz go wyczuć, gdy idziesz do pracy, gdy idziesz do kościoła, gdy płacisz podatki. Jest to świat, który został rozciągnięty przed twoimi oczami aby ukryć prawdę. (...) Jak wszyscy inni, urodziłeś się w niewoli, urodziłeś się w więzieniu, którego nie możesz wyczuć, posmakować ani dotknąć. (...) Niestety nikomu nie można powiedzieć czym jest "Matrix" Musisz go zobaczyć na własne oczy. To jest Twoja ostatnia szansa. Po tym nie ma już powrotu". Rzeczywistość matrixowską widziało wielu polityków centroprawicy na początku lat 90-tych i określało ją PRL-bis. Smithem w polskim Matrixie był Wachowski...
Mieczysław Wachowski w okresie prezydentury Lecha Wałęsy był tajemniczą postacią o ogromnych wpływach. Odsunął z Belwederu wybitnych polityków tworzących obóz L.Wałęsy. Zdobył kontrolę nad służbami specjalnymi i wojskiem dzięki wsparciu części funkcjonariuszy z okresu PRL. Prezes NBP Hanna Gronkiewicz-Waltz była zaufanym człowiekiem Belwederu. W jaki sposób osiągnął taką pozycję?
Autorzy odbydwu książek to dziennikarze Inga Rosińska (aktualnie korespondent zagraniczny TVN) i Paweł Rabiej. Zebrali sporo nieznanych wcześniej materiałów, ujawnili fakty przemilczane w mediach. Według autorów książki podstawowym źródłem sukcesów Wachowskiego była jego współpraca ze służbami specjalnymi PRL. W 1970 miał podjąć współpracę z Wojskową Służbą Wewnętrzną jako student Wyższej Szkoły Morskiej. Miał uczestniczyć jako prowokator w wydarzeniach grudnia 1970 pracując okresowo w Gdyńskiej Stoczni Remontowej. Później rozpracowywał środowiska różnych zakładów pracy. W 1975 odbył kurs Akademii Spraw Wewnętrznych w Świdrze. Po kursie został ukadrowiony na niejawnym etacie w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych PRL. 1978-1979 jako taksówkarz, sutener i handlarz walutą miał rozpracowywać trójmiejski półświatek. W 1979 kontaktuje się z opozycyjnym Ruchem Młodej Polski, rozwozi taksówką pismo "Bratniak".
We wrześniu 1980 Wachowski zostaje zatrudniony w "Solidarności" jako zaopatrzeniowiec. Poręczyli za niego ludzie ze środowiska RMP. Jednak już przy pierwszych wywiadach w poprzednich zakładach pracy czynionych przez ludzi "S" pojawił się zarzut współpracy Wachowskiego z SB. Wachowskiemu podziękowano. Wtedy zjawił się Lech Wałęsa i mianował Wachowskiego swoim kierowcą. Wachowski pełnił rolę opiekuna przewodniczącego NSZZ"S". Wałęsa przyjął Wachowskiego świadomy, kogo przyjmuje.
Z czasem Wachowski nawiązał prywatne kontakty z rodziną Wałęsy, dostarczał rozrywek przewodniczącemu związku i prowadził jego finanse. Wachowski uczestniczył w niemal wszystkich spotkaniach Wałęsy, często nagrywał je na mały japoński magnetofon. Jako asystent Wałęsy prowadził dziennik i obszerne notatki (korzystał z nich Andrzej Drzycimski pisząc "Drogę nadziei"). Informacje od Wachowskiego odegrały ważną rolę w planowaniu polityki władz PRL wobec "Solidarności". Powszechnie posądzano go np. o ustalanie składu Prezydium Komisji Krajowej "S" wybranej po I Krajowym Zjeździe w 1981 r.
Po jednodniowym internowaniu Wachowski zaczął opiekować się rodziną Wałęsy, handlować środkami z darów zagranicznych. W 1983 SB wycofała Wachowskiego z otoczenia Wałęsy. Wówczas prezydent opowiadał "Agent był, to go wyrzuciłem". Wachowski robi prywatne interesy, handluje walutą.
Wiosną 1990 Wachowski powraca z rejsu "Zawiszy Czarnego" do Polski. Pojawia się w sztabie Wałęsy i w ciągu roku doprowadza do odsunięcia wszystkich współpracowników mających elementarne kwalifikacje polityczne. Proponuje Wałęsie wsparcie ze strony części struktur siłowych władzy, ludzie Wachowskiego to minister obrony narodowej płk Piotr Kołodziejczyk i szef Wojskowych Służb Informacyjnych kmdr Czesław Wawrzyniak. Ich nominacje załatwił Wachowski u premiera Jana Krzysztofa Bieleckiego.
Podczas kampanii prezydenckiej 1990 odbywa się pewna gra służb specjalnych wokół Lecha Wałęsy. Na polecenie ministra Andrzeja Milczanowskiego prowadzona jest analiza grafologiczna podpisów TW "Bolka". Kandydat Stanisław Tymiński oświadcza, że ma tajemnicze dokumenty na Wałęsę w "czarnej teczce". Z wywiadu sztabu Wałęsy wynika, że miała być to lojalka podpisana w stanie wojennym. Tymiński szukał grafologa do zbadania autentyczności podpisu, ale nikt nie wyraził zgody. W sztabie Tymińskiego pracowali liczni byli funkcjonariusze SB a szefem sztabu był Andrzej Palimąka, były sekretarz gen Jaruzelskiego.
Z interesów Belwederu z okresu Wałęsy-Wachowskiego dotarły fragmenty. Prezydent Wałęsa ułaskawił "Słowika", jednego z przywódców gangu pruszkowskiego. Wachowski forsował utworzenie polsko-sowieckich spółek na terenach byłych sowieckich baz wojskowych. Do przemówienia Wałęsy w kwaterze NATO dopisał absurdalny pomysł NATO-bis. Symbolem wpływów Belwederu w środowiskach biznesu był Andrzej Olechowski, łamiący ustawę antykorupcyjną poprzez udział w licznych radach nadzorczych a wcześniej koalicjant SLD w radzie gminy Wilanów.
Według autorów książki z ewidencji kartotek w komputerach MSW usunięto wpisy o Wachowskim pomiędzy 15.05.1988 a 15.11.1990. Wachowski figurował jako kandydat na TW.
Część byłych funkcjonariuszy służb specjalnych PRL budująca swoje interesy na wpływach politycznych zmieniła maski, za którymi dzisiaj się ukrywa. Agent Smith z Matrixa ma dzisiaj inną twarz.
Piotr Pietrasz
Inga Rosińska, Paweł Rabiej "Droga cienia", Wydawnictwo Axel, Łódź 1993, Wydanie I
Inne tematy w dziale Polityka
