Pogonić to lewactwo z uczelni, a wszczynających takie postępowanie i formułujących takie zarzuty nie tylko wyrzucić, lecz zapudłować. Żeby urzędnik państwowy dopuszczał się oficjalnie takiego postępowania jest po prostu niewyobrażalnym skandalem. Co na to min.Gowin - przecież to nie jest pierwszy przypadek ?
https://wpolityce.pl/polityka/481887Żeby urzędnik państwowy -studenci-wspierajacy-lgbt-oskarzaja-profesor-us-o-homofobie
A tak na kanwie tego incydentu, jak to jest możliwe,że w różnych miejscach występują różne lewackie grupy, a brak reakcji ze strony organizacji konserwatywnych ? Czyżby to był efekt kształcenia gimnazjalnego w tzw. III RP, które doprowadziło do zlewaczenia umysłów młodzieży ? Po prawej stronie słyszę narzekania na skandaliczne zachowania lewactwa, ale sprawy nie załatwi się jojczeniem, trzeba zacząć działać. Można było zadziałać w r. 1980, dlaczego nie można teraz ?
Żeby walka z lewactwem była skuteczna, trzeba przygotować odpowiednią strategię, która powinna brać pod uwagę, że lewactwo, które jest kompetencyjnie i liczbowo bardzo słabe, swoją nieproporcjonanie silną pozycję zawdzięcza układowi, który wspiera i demoliberalnym środowiskom optującym za pseudotolerancją. Strategia taka powinna opierać się na zmianie podejścia do inteligencji, która się zagubiła w demoliberanym chaosie. Popieram tu stanowisko Jana Parysa wyrażone na łamach Do Rzeczy, iż PIS popełnił błąd rezygniując z aktywnej polityki wobec tago środowiska. Popieram pomysł Parysa organizowania środowiskowych spotkań i debat polityków z inteligencją profesjonalną szczególnie na forach wiodących uczelni politechnicznych, jako że naukowcy reprezentujący nauki scisłe są mniej zaczadzeni ideologią lewacką.
I tu znowu wraca, jak bumerang, kwestia marazmu i bezradności teoretycznej, mimo dostępności odpowiedniej wiedzy teoretycznej.
Uczestniczący w takich spotkaniach politycy konserwatywni powinni dysponować najnowszymi wynikami badań, takich chćby jak koncepcje psychologa kultury Jonathana Haidta dokonującego porównania teorii politycznych konserwatystów z koncepcjami liberałów, które to porównania zdecydowanie przemawiają za koncepcjami konserwatywnymi. Oczywiście nie można poprzestać na koncepcjach Jonathana Haidta, lecz trzeba wziąć także pod uwagę osiągnięcia psychologów ewolucyjnych, kognitywistów i neurobiologów, którzy razem dostarczają wiedzy pozwalającej na odrzucenie starego paradygmatu ideowego i popularyzację nowego, ukazującego społeczną naturę ludzką we właściwym świetle, wbrew doinującemu dotychczas indywidualistycznemu pradygmatowi demoliberalnemu.. Polityce prawicy wyraźnie brakuje podbudowy teoretycznej.
