Jeżeli stan wojska polskiego jest taki, jak opisuje gen.Polko w wywiadzie dla "Gościa Niedzielnego", a nie mam powodu, by mu nie wierzyć, to spora grupa ludzi kwalifikuje się pod sąd wojenny, i być może, nawet pluton egzekucyjny. A biorąc dodatkowo pod uwagę całość obrazu postpeerelu, takich ludzi odpowiedzialnych za ruinę kraju jest kilka tysięcy. I wszyscy oni powinni być sądzenii w specjalnym trybie pod zarzutem naruszenia interesu narodowego i racji stanu.
Wokół kwestii tej odpowiedzialności i retrybucji za popełnione naruszenia panuje dziwne, źle wróżące milczenie. Należy więc dążyć, przede wszystkim po prawej stronie sceny politycznej, do powszechnego uświadomienia sobie, a następnie do oficjalnego zadeklarowania na forum publicznym konieczność represji za doprowadzenie kraju do takiego stanu.
W obecnej sytuacji oficjalnie należałoby postawić postulat alternatywy:
- albo przewidujemy program przeprowadzenie gruntownego rozliczenia winowajców albo też wstrzymujemy rozliczenia a w zamian za to idziemy na kompromis: rząd Platformy podaje się do dymisji, przeprowadzamy gruntowną dekomunizację i lustrację wykluczającą byłych komunistów z życia publicznego i instytucji publicznych. Oficjalnie deklarujemy też, że w przypadku braku realizacji którejś z tych alternatyw, w perspektywie czeka trzecie rozwiązanie, bardziej radykalne, że na drzewach zamiast liści będą wisieć komuniści i ich sługusy.
Uważam, że wszelkie organizacje polityczne i społeczne nie akceptujące posteerelu powinny zwołać kongres porozmiewawczy i przyjąć taką jawną platformę wstępną, niezbędną dla higieny życia publicznego. Nie można udawać, że da się myśleć o przyszlości bez odpowiedniej strategii i że problemy same się rozwiążą bez naszego udziału. Opinia publiczna powinna otrzymać wyraźny sygnał, jakie mogą być konsekwencje bezczynności. Pozwoli to wszystkim siłom politycznym dokonać analizy potencjalnych zysków i strat.
Inne tematy w dziale Polityka
