Media wręcz dzisiaj szaleją na punkcie oscarowej "Idy". Dlatego nie zamierzam drążyć ponownie tego obrazka, bo wydrążyłem go dużo wcześniej, informując, iż to antypolskie dzieło dostanie wkrótce za swoją "historyczną" poprawność Oscara. Sprawdziło się, chociaż "Ida" miała silnego konkurenta w obrazie rosyjskiego "Lewiatana", ale kiedy nieoczekiwanie rozminęła się z nagrodą Złotych Globów (te dostał właśnie "Lewiatan") wszystko stało się dla mnie jasne, że Akademia podjęła już wypraną ze sprawiedliwości decyzję, i uznała że Oscar powinien wreszcie zaszczycić i polską kinematografię. Co ciekawe, za pompowanie Idy-licznego balonika wzięto się również w Kraju, począwszy od mediów. a na politykach kończąc, którzy uznali widocznie, że warto się o filmie Pawlikowskiego publicznie wypowiedzieć, gdyż może to zaskutkować ewentualnym politycznym poparciem wśród miłośników kina; Chociaż jak słuchałem wypowiedzi prezydenta, to przypomniał mi się od razu prześmiewczy Adam Bahdaj i jego bohaterka z serialu "Podróży za jeden uśmiech", Królowa Autostopu (grana przez Alinę Janowską), która pragnąc dojechać do kolejnej miejscowości oczarowywała zatrzymanego kierowcę tematem dla niego bliskim, zaś po dotarciu do celu nagle zapominała o wszystkim, nawet o tym, o czym podczas jazdy z taką swadą rozprawiała.
To tak na marginesie politycznym, bo nie o drętwe umizgi prezydenckie mi chodzi, ale o natrętną od długiego czasu, medialną propagandę dotyczącą dramatu jednego narodu. Zarówno w literaturze, teatrze czy filmie największe uznanie, poklask i laury zdobywa bowiem (bo zdobywać widać musi) tematyka holocaustu. To przykre, bo dzieki temu dochodzi do wyrafinowanej infekcji, która po rozwinięciu się ma wykazać ponad wszelką wątpliwość, że w ponurych czasach II wojny światowej z rąk Niemców ginęli wyłącznie Żydzi. Nikomu też innemu, życie nie stało się tak przykrym, bądź tak strasznym, jak tylko żydowskim ofiarom i ich powojennym potomkom. Jeżeli więc tak natrętna propaganda spotka na swojej drodze kogoś, kto Żydem nie jest, ale komu akurat Niemcy bliskich podczas wojny wymordowali (np. właśnie za ukrywanie Żydów), to zrozumiałym jest, że taki człowiek przyjmie ową infekcję medialną z pogardą, albo jako głęboko kłamliwą, bądź niepełną historycznie. Druga zaś strona (żydowska i sympatycy) odbierze taką postawę z automatu jako wyjątkowo bezczelny i groźny antysemityzm, graniczący z krwiożerczym faszyzmem. Dlatego warto by było, aby tegoroczny zdobywca Oscara, pan Paweł Pawlikowski dla równowagi nakręcił teraz prawdziwy film o tych Polakach, którzy ponieśli bezinteresownie męczęńską śmierć z rąk okupanta niemieckiego za ratowanie cudzego życia, żydowskiego życia. To mu polecam, chociaż czuję przez skórę, że takiej pracy się jednak nie podejmie, jak wielu żydowskich reżyserów pochodzących z Polski przed nim, i wielu zapewne po nim."
Zamieszczenie tej notki jest konieczne ze względu na to o czym zamierzam wkrótce napisać. Nie ma to związku z tymi filmami bo ich nie widziałem. Ale z tym co jest podkodowane tu bo uprzedza fakty. Jest to dobry przykład tej masy codziennych ubezpieczeń poprzez wstępną neutralizację wszystkiego o czym mogę chcieć w danym czasie pisać.
