Samotne osoby w wieku co najmniej 50 lat, które mają w domu zwierzę, wolniej tracą zdolności poznawcze. Szczególnie dotyczyło to pamięci werbalnej i mowy - wykazano w badaniach naukowych.
Miłośnicy zwierząt od dawna to wiedzieli, a teraz badacze potwierdzili to naukowo. Bez względu na rasę, gatunek, obecność zwierzaka w domu pozytywnie wpływa na życie i zdrowie całej rodziny. Bezwarunkowa miłość, jaką zwierzę obdarza człowieka buduje nasze poczucie własnej wartości i pewność siebie. Dzięki braciom mniejszym lepiej radzimy sobie ze stresem i czujemy się szczęśliwsi.
Pamięć werbalna i płynność mowy nie ustają wraz ze zwierzętami w domu
Naukowcy z chińskiego Uniwersytetu im. Sun Jat-sena sprawdzili, w jaki sposób posiadanie domowego zwierzęcia wpływa na niektóre zdolności poznawcze dojrzałych i starszych osób. W tym celu sprawdzili pamięć werbalną i płynność mowy u prawie 8 tys. ochotników w wieku od 50 lat (średnio 66 lat). Na podstawie tych wskaźników obliczyli tzw. inteligencję werbalną. Jak się okazało, posiadanie w domu pupila wiązało się z lepszymi wartościami wszystkich trzech parametrów. Jednak dotyczyło to wyłącznie osób żyjących samotnie - w przeciwnym razie posiadanie zwierzęcia nie miało znaczenia.
„W naszym badaniu przeprowadzonym wśród osób starszych, mieszkających samotnie, posiadanie zwierzęcia wiązało się z wolniejszym pogarszaniem się pamięci werbalnej, płynności mowy i inteligencji werbalnej. Nie dotyczyło to jednak uczestników żyjących z kimś Posiadanie zwierzęcia całkowicie równoważyło negatywne związki między życiem samemu i ubytkami w tych wszystkich wskaźnikach. Wyniki te wskazują, że posiadanie pupila może samotnym osobom starszym przynosić korzyści w obszarze pamięci werbalnej i płynności mowy. Randomizowane badania kliniczne pozwolą ocenić, czy zwierzę w domu spowalnia spadek zdolności poznawczych u samotnych dorosłych" - piszą naukowcy w publikacji, która ukazała się w piśmie „JAMA Network Open".
Nie korzystamy z rad specjalistów od zwierząt
Zwierzę w domu to nie tylko przyjemność, ale również odpowiedzialności. Zaspokojenie potrzeb emocjonalnych tylko jednej ze stron nie wystarczy, by stworzyć harmonijną relację. I choć ponad połowa opiekunów deklaruje brak problemów ze swoimi podopiecznymi, to jednak ci, którzy już się z nimi borykają twierdzą, że zdarza im się to co najmniej raz w tygodniu (13 proc.). Niestety w takich sytuacjach rzadko korzystamy z pomocy specjalistów. Jedynie 2% respondentów, doświadczających problemów w relacjach z pupilami, decyduje się na wzięcie udziału w szkoleniu, a 4% szuka wsparcia u behawiorysty.
- Dobre relacje człowieka z czworonożnym przyjacielem zależą przede wszystkim od zaspokojenia fizycznych i psychicznych potrzeb zwierzęcia. Zarówno tych uniwersalnych, jak i tych uwarunkowanych gatunkowo. Zwierzę musi czuć się bezpiecznie, mieć zapewnione pełnowartościowe pożywienie dostosowane do indywidualnych potrzeb, stały dostęp do świeżej wody czy własne miejsce do spania – mówi Małgorzata Głowacka, lekarka weterynarii, kierownik naukowy ds. żywienia zwierząt Mars Polska. - Niestety, nawet najbardziej troskliwym opiekunom zdarza się zapominać, że psy potrzebują dostosowanej do ich temperamentu aktywności fizycznej oraz odpowiedniej stymulacji i zabawy. Z kolei w przypadku kotów należy pamiętać np. o zapewnieniu wysoko położonego punktu obserwacyjnego lub drapaka, który pozwala m.in. na utrzymanie higieny.
Miliony zwierząt domowych
Trudno dokładnie policzyć ile na terenie Europy jest zwierząt domowych, ale na pewno stale rośnie liczba gospodarstw domowych, w których zwierzę staje się członkiem rodziny. Obecnie jest ich ponad 90 mln, z czego ponad 18 mln znajduje się na terenie Polski. Wszystko wskazuje na to, że w prawie połowie gospodarstw domowych w naszym kraju jest, co najmniej jedno zwierzę domowe. Najczęściej hodowane przez człowieka zwierzęta domowe to: koty, psy, króliki, gryzonie (myszy, szczury, chomiki, koszatniczki), fretki, ryby, ptaki (papugi, kanarki) oraz gady (węże, żółwie, jaszczurki).
Fot. zdjęcie ilustracyjne/Pixabay
Tomasz Wypych
