W drugi dzień Świąt Bożego Narodzenia wojsko fińskie zostało po raz kolejny postawione w stan gotowości. Powodem był 3 minutowy przelot rosyjskiego samolotu Tu-154 nad fińską przestrzenią powietrzną od strony południowego wybrzeża. Nie był to pierwszy taki incydent w ciągu ostatnich miesięcy a nawet i lat. Już kilkukrotnie rosyjskie samoloty, głównie transportowe, przekraczały fińską przestrzeń powietrzną a we wrześniu tego roku Moskwa przepraszała Helsinki na podobnego typu incydent tłumacząc go nieumyślnością spowodowania. Zaledwie miesiąc temu oba kraje uzgodniły porozumienie w sprawie zaprzestania podobnych zdarzeń ale jak widać strona rosyjska o tym zapomniała.
Finlandia sąsiaduje z Federacją Rosyjska, w związku z czym podobnie jak inne kraje graniczące z nią narażona jest szczególnie na prowokacje z jej strony. Na niekorzyść Finów działa fakt iż nie przystąpili oni do NATO, wskutek czego Rosjanie nie narażają się na konkretne działania całego Paktu Północnoatlantyckiego. Mimo, że Finlandia już 12 lat temu przystąpiła do Unii Europejskiej to nadal musi się liczyć z cieniem potężnego sąsiada, który nadal ma w Helsinkach duże wpływy. Historia Finlandii i Rosji w ostatnich wiekach była ze sobą ściśle związana i Rosjanom, którzy nadal wierzą w odrodzenie wielkiego imperium, ciężko jest pożegnać się ze wpływaniem na politykę mniejszego sąsiada.
Od początku XVIII wieku z krótkimi przerwami do 1917 roku Finlandia była częścią Imperium Rosyjskiego posiadając jednak pewną autonomię. 6 grudnia 1917 roku dzięki rewolucji w Rosji proklamowano niepodległe państwo fińskie. Rosjanie jednak nie dali za wygraną i zachęcając fińskich komunistów do walki wszczęli wojnę domową, w której przelało się wiele krwi. Bratobójczy pojedynek z czerwonymi wspieranymi przez rosyjskich bolszewików wygrali biali dowodzeni przez gen. Mannerheima, byłego oficera służącego w carskiej armii. W okresie międzywojennym Finlandia dobrze się rozwijała i wsławiła się tym, że jako jedyny kraj spłaciła wszelkie pożyczki względem Stanów Zjednoczonych. W 1939 roku na mocy traktatu Ribbentrop-Mołotow dzielącego Europę na strefy wpływów niemieckich i radzieckich Finlandia trafiła „pod opiekę” Związku Sowieckiego, który na sam początek zarządał zrzeczenia się na jego rzecz południowo-wschodniej Karelii. Finowie nie przystali na taką „propozycję nie do odrzucenia” w skutek czego rozpoczęła się wojna, którą dziś znamy pod nazwą Wojna Zimowa (fin. Talvisota). Trwała ona ponad 90 dni, podczas których fińscy żołnierze odznaczyli się niebywałym poświęceniem i odpornością na skrajne warunki jakie zgotował klimat. W temperaturach sięgających minus 30 stopni fińscy żołnierze dowodzeni przez bohatera z czasów wojny domowej marszałka Mannerheima dawali radę kilkukrotnie przeważającemu przeciwnikowi. Mimo wszystko na mocy traktatu pokojowego Finlandia straciła na rzecz ZSRR część Karelii i kilka wysp. Wobec kolejnych nacisków ze strony Moskwy, Helsinki zwróciły się o pomoc do Niemców, lecz w zamian musieli się zgodzić na tranzyt ich wojsk. Gdy rozpoczęła się ofensywa Niemiec na Związek Radziecki Finowie zaczęli odbijać stracone tereny a nawet zdobywać nowe, lecz wraz z odwrotem sprzymierzeńców Rosjanie wdarli się na ich terytorium. Finlandia zachowała niepodległość ale przypłaciła ją ogromną ceną. Musiała zrzec się na rzecz ZSRR części terytorium, zobowiązać się wypłaty olbrzymich odszkodowań oraz zgodzić się na powstanie na własnym terytorium bazy morskiej radzieckiej marynarki wojennej. Po wojnie w Finlandii żyło się bardzo ciężko, szerzyła się bieda, racjonowano towary, kraj stał się głównie rolniczy. W 1948 roku podpisano ze Związkiem Radzieckim traktat o przyjaźni, współpracy i wzajemnej pomocy, który przewidywał między oboma krajami związki o charakterze na w pół militarnym. Od tej pory ZSRR stale wysuwał swe żądania, które Finowie musieli realizować. Związek Radziecki mocno angażował się w politykę wewnętrzną Finlandii, zatwierdzał w ramach „przyjacielskiego współistnienia” nominacje polityczne a przykładem tego było m.in. W 1974 przedłużenie wbrew konstytucji prezydentury Urho Kekkonena. Efektem tych wszystkich lat wpływania ZSRR na sprawy wewnętrzne był w Finlandii kryzys początku lat 90, kiedy to bezrobocie wzrosło z 3 do 20 % a marka uległa denominacji. W 1992 roku Finlandia wypowiedziała traktat z roku 1948 i od tej pory w kraju nastąpił gwałtowny wzrost gospodarczy spotęgowany jeszcze bardziej wstąpieniem w 1995 roku do Unii Europejskiej.
Losy Finlandii to przykład na to, że Rosjanie wtrącając się w sprawy innych krajów na wiele lat zastopowali im szansę rozwoju. Tak samo działo się jeszcze całkiem niedawno w krajach należących niegdyś do bloku państw demokracji ludowej, a dziś dzieje się w krajach należących po rozpadzie ZSRR do Wspólnoty Niepodległych Państw. Finlandia jednak jest dziś synonimem boomu gospodarczego i nowoczesnej technologii popartej nauką na najwyższym poziomie. Finlandia jest w czołówce krajów, w których poziom życia jest najwyższy. Mam nadzieję, że Finowie poradzą sobie z agresywną polityką Rosji i jej prowokacjami, niemniej jednak życie u boku takiego sąsiada nie należy do najłatwiejszych ani najprzyjemniejszych.
