Trochę przesadziłam z tym regałem. Sama bym go pewnie nigdy nie skręciła, mimo tego że kochana ikea dała pełen zestaw śrubek i pseudo kluczy do wkręcania. Ja po prstu za grosz nie mam zdolności technicznych. Dodać do tego wyobraźnię przestrzenną na poziomie 0 i już chyba wiem dlaczego nigdy nie umiałam narysować sześcianu na matematyce. A co dopiero coś rozplanować.... ale nie w tym tkwi rzecz.... tak zupełnie do końca. O ile bowiem ja jestem technicznym analfabetą, to mój mąż dopiero uczy się czytać (zaczął od w jak wiertarka). Niestety on miał w domu tatę który wszystko lubił robić sam, a ja 2 braci i tatę, którzy prześcigali się w domowych ulepszeniach dziur i dziurek na różne wkręty, wwierty i co tam jeszcze. Wyszło więc na to, że żadne z nas nie umie cholernego regału przytwierdzić do ściany, a przy okazji kłótnia o stylach wychowania i rolach płciowych w społeczeństwie. Reasumując, czyli to, do czego doszłam po kilku dniach: małżeństwo nie jest od tego,by ktoś spełniał Twoje oczekiwania. W małżeństwie nie mamy uzupełniać nawzajem swoich braków i ułomności za wszelką cenę.
Małżeństwo polega na tym, że razem siedzicie i kombinujecie, jak ten regał do krzywej ściany przytwierdzić tak, żeby stał prosto.
Chwała mojemu mężowi, który sam sobie z tym tak dzielnie poradził! ;-)
