Mieć odwagę w obliczu gilotyny, która w Niemczech hitlerowskich i egzekutora Kata Niemiec pracowała bez wytchnienia szczególnie w czasie II Wojny Światowej i sukcesów oraz kapitulacji Niemiec.
Jaki to "był piękny kraj" pod wodzą Hitlera.
https://wiadomosci.onet.pl/swiat/unikalne-zdjecia-z-50-urodzin-hitlera/8rnjy
Unikalne zdjęcia z 50. urodzin Hitlera
Czwartek 20 kwietnia 1939 roku był dla Niemców dniem wolnym od pracy. Główne uroczystości odbywały się w Berlinie. Tysiące Berlińczyków od rana spieszyło do centrum miasta, gdzie odbywała się uroczysta defilada wojskowa na część fuhrera. W wielkiej paradzie, ulicami stolicy Rzeszy przemaszerowało 50 tysięcy żołnierzy.
https://www.youtube.com/watch?v=AkXPD92Fg2c
Odrzucona miłość Hitlera do Polski i Polaków.
Symboliczny pogrzeb Józefa Piłsudskiego w Berlinie - maj 1935 roku.
1 września 1939 roku Polska Rzeczypospolita na drodze do Paryża i Londynu.
wiadomo Sojusze zobowiązują. Trzeba było najpierw z Rosją Sowiecką dokonać IV Rozbioru Rzeczypospolitej.
...
Rasa aryjska nadludzi uratowala życie nawet nie którym z Przyjaciół Sophii.
Oto fragment z encyklopedii.
https://en.wikipedia.org/wiki/Franz_Josef_M%C3%BCller
Franz Josef Müller (8 września 1924, Ulm [1] [2] - 31 marca 2015 Monachium ) był członkiem II wojny światowej -era Biały Rose grupy oporu w Trzeciej Rzeszy . W 1986 założył Weiße Rose Stiftung (fundację Białej Róży).
Müller zbierał pieniądze na zbieranie znaczków i kopert, w tym broszur adresowanych do Białej Róży, i był zaangażowany w rozpowszechnianie listów. Zwykle spotykał się z kolegą z klasy Hansem Hirzelem, synem ówczesnego proboszcza , w ukrytej sali organowej kościoła Marcina Lutra w Ulm . Wraz z Hansem Hirzelem i starszą siostrą Hirzel , Susanne Hirzel , zaadresował i ostemplował 1000 piątej broszury Białej Róży. Müller został powołany do wojska w lutym 1943 roku we Francji .
W marcu 1943 r. Został aresztowany przez gestapo . Inny członek Białej Róży ujawnił swoje imię podczas tortur . 19 kwietnia 1943 r. W Justizpalast (Pałacu Sprawiedliwości w Monachium) rozpoczęła się druga sprawa Sądu Ludowego przeciwko Białej Róży pod kierownictwem Rolanda Freislera . Müller został skazany na pięć lat więzienia. Powód, dla którego on, Hans i Susanne Hirzel nie zostali skazani na śmierć , w przeciwieństwie do innych członków Białej Róży, jest nieznany. Müller uważał, że rasizm Freislera odegrał ważną rolę, ponieważ wszyscy trzej byli blondynamii niebieskookie. Podczas postępowania sądowego Freisler krzyczał: „Masz klasyczny, przystojny wygląd, jak możesz być przeciwko Führerowi ?” Pod koniec wojny Müller został uwolniony. [3]
http://www.bg.agh.edu.pl/IIWS/ludzie.php
Sophie Scholl i „Biała Róża”
Sophie Scholl urodziła się w 1921 r. w Wirtenbergii, w luterańskiej rodzinie. Jako dziecko uległa fascynacji narodowym socjalizmem, lecz postawa jej ojca i braci szybko spowodowały powrót do wartości chrześcijańskich. W roku 1942 zapisała się na uniwersytet w Monachium. Zamierzała studiować biologię i filozofię.
Latem 1942 r. znalazła ulotkę sygnowaną przez organizację „Biała Róża”. Autorzy wzywali w niej do biernego oporu wobec nazizmu i powrotu do wartości chrześcijańskich. Postanowiła nawiązać kontakt z tą grupą, co było łatwiejsze, niż przypuszczała. Okazało się, że założycielem i działaczem „Białej Róży” jest jej starszy brat Hans, studiujący na tym samym uniwersytecie.
„Biała Róża” była niedużą grupą skupiającą niewielkie grono studentów i jednego profesora. W sumie udało się im przeprowadzić sześć akcji ulotkowych.
Większej śmiałości nabrali w zimie 1943 r., gdy klęska pod Stalingradem wzbudziła w części społeczeństwa niemieckiego wątpliwości co do nieuchronności zwycięstwa Hitlera i III Rzeszy. Zaczęli rozprowadzać materiały w całych Niemczech, malować antynazistowskie napisy na murach.
18 lutego 1943 r. Sophie i Hans przynieśli na uniwersytet walizkę z ulotkami. Wychodząc, Sophie wpadła na nieszczęśliwy pomysł, rozsypała ulotki na dziedzińcu uniwersyteckim. Dostrzegł to dozorca, który doniósł o tym do gestapo. Tego samego wieczora została aresztowana. 22 lutego Sophie, Hans Scholl i Christoph Probst stanęli przed sądem. Wyrok mógł być tylko jeden – śmierć na gilotynie. Został wykonany jeszcze tego samego dnia. Kat wspominał później, że nie spotkał dotychczas skazanego, który z takim spokojem szedł na śmierć, jak Sophie.
Ostatnią ulotkę „Białej Róży” przemycono do Anglii, skąd w tysiącach egzemplarzy była zrzucana z samolotów.
Patrząc z punktu widzenia Polaka, mieszkańca innego kraju okupowanego przez III Rzeszę, czy choćby spiskowców płk Stauffenberga, dokonania „Białej Róży” wydają się drobne i niewarte uwagi. Trzeba jednak pamiętać, że ci młodzi ludzie podjęli działalność w czasie, gdy zdecydowana większość Niemców z fascynacją podziwiała budowę „Tysiącletniej Rzeszy”. Wystąpienie przeciw większości własnego narodu wymaga większej odwagi i determinacji, niż walka z obcym najeźdźcą. W dodatku wystąpienie w czasie, gdy zbrodnicza ideologia osiąga namacalne sukcesy. To różni Schollów choćby od płk. Stauffenberga, który podjął działania, gdy wskutek operacji „Suworow” niemiecki front wschodni poszedł w rozsypkę, a alianci zachodni wylądowali we Francji.
https://wyborcza.pl/alehistoria/7,121681,23055743,koniec-bialej-rozy-zydzi-to-tez-ludzie-kazdy-narod.html
Koniec Białej Róży. "Żydzi to też ludzie", "Każdy naród zasługuje na taki rząd, jaki toleruje!". Za takie ulotki 75 lat temu stracono w Niemczech antynazistów
Stanisław Zasada
26 lutego 2018 | 09:00
Sophie Scholl sędziemu Rolandowi Freislerowi wygarnie: - Niedługo stanie pan tu, gdzie teraz my. 22 lutego 1943 r. ścięto na gilotynie troje niemieckich studentów. Należeli do antynazistowskiej organizacji Biała Róża.
faszyści, naziści, Niemcy, adolf hitler,hitleryzm
Ostatnią noc śpi mocno. Śni jej się, że niesie do chrztu dziewczynkę w białej sukience. Droga prowadzi pod górę, niebezpiecznie. Zdąży przełożyć dziecko na drugą stronę szczeliny, sama spada w przepaść.
Budzi się.
– To dziecko to nasza idea – opowiada sen współwięźniarce. – Przetrwa, ale wcześniej my musimy umrzeć.
https://www.youtube.com/watch?v=baRvF6ZBK18&pp=QADQAwE%3D
Zamiast wyemigrować do Stanów Zjednoczonych w 1947 r. Zgodnie z zamierzeniami, został przekonany przez burmistrza Ulm Roberta Scholl , którego dzieci Hans i Sophie Scholl zostali skazani na śmierć i straceni, do pozostania w Niemczech. Franz Josef Müller studiował prawo w Tybindze , Bazylei i we Fryburgu Bryzgowijskim . Założył Weiße Rose Stiftungw 1986 r. wraz z członkami i krewnymi członków Białej Róży skazany na śmierć z zamiarem zachowania ich spuścizny. W 1970 roku często przemawiał do klas szkolnych, aby opowiedzieć o swoim życiu i Białej Róży. Jest prezentowany w centrum pamięci i wystawie Ulmer DenkStätte Weiße Rose w Ulm.
Franz Josef Müller otrzymał München Leuchtet (lśni Monachium) i medal Yad Vashem [4], ten ostatni przyznany przez Izrael w uznaniu przynależności Müllera do Białej Róży i jego oporu wobec nazistowskiego reżimu.
Franz Josef Müller zmarł 31 marca 2015 roku w Monachium z powodu nieznanej choroby.
Literatura
Inge Scholl : Die weiße Rose . Fischer, Frankfurt nad Menem 1993, ISBN 3-596-11802-6
Referencje
Michael Kißener ua (Hrsg.), „Weitertragen. Studien zur Weissen Rose ”. Festschrift für Anneliese Knoop-Graf zum 80. Geburtstag, Konstanz 2001, s. 35 (niemiecki)
W transkrypcjach przesłuchań gestapo: Willi Graf, Alexander Schmorell, Hans Scholl i Sophie Scholl, NJ 1704 - tomy 1-33, wykrzyknik! Publishers, Los Angeles, Kalifornia, USA, 2002–2003. ISBN 0-9710541-3-4 .Linki zewnętrzne
Transkription eines längeren Interviews mit Müller (PDF; 50 kB) auf BR alpha vom 2. maja 2003
Transkription eines längeren Interviews mit Müller (PDF; 50 kB) auf BR alpha vom 2. maja 2003
