Rzeczypospolita Polska jak sojusznik NATO znalazła się od 10 kwietnia 2010 roku w bardzo dziwnej sytuacji.

Rzecz ambicjonalna i honorowa : NATO CIA a GRU i FSB Federacja Rosyjska w Polsce.

Dziwne czasy, dziwne okoliczności zdarzeń nieodwracalnych ?!

Tracąc w jednym nie wyjaśnionym locie TU154M PLF101 całe naczelne dowództwo MON, dwóch Prezydentów (Jeden z Małżonką), Marszałka i V-ce Marszałków Sejmu, Ministrów, Posłów i Ikonę SOLIDARNOŚCI Annę Walentynowicz oraz Rodziny Katyńskie : Razem 96 (97) OFIAR dziwnej katastrofy na polance smoleńskiej 160 m x 45 m i trochę pościnanych gałęzi wcześniej oraz katastrofalna bezlitosna "PANCERNA BRZOZA" 666 cm.

Jedyny FILM Wiśniewski vel Sliwinski - materiał dokumentalny czy prefabrykcja FSB autor Dmitr Kyanowski V kontake ?

http://albatros.salon24.pl/571708,sny-chazarskie-putina-08-04-2010-13-04-2010

http://www.utro.ru/news/2010/04/10/886955.shtml

На месте катастрофы найдено тело президента Польши

Dziwny SEN, SEN Chazarów

http://www.gnosis.art.pl/numery/gn07_milorad_p_slownikchaz.htm

Słownik chazarski (fragment)

AL-BAKRI, „HISZPAN” (XI wiek) – główny arabski kronikarz dysputy chazarskiej. Jego tekst ukazał się nie tak dawno (Kunik and Rosen, 44), przełożył go z arabskiego Marquart (Osteuropäische und Ostasiatische Streifzüge, Leipzig 1903, 7-8). Prócz tego zachowały się dwie inne relacje o dyspucie chazarskiej lub nawróceniu Chazarów, ale niekompletne, tak że nie zawsze wiadomo, czy dotyczą przejścia Chazarów na wiarę żydowską, chrześcijańską, czy na islam. Oprócz tekstu al-Istachriego, w którym interesująca nas część zaginęła, istnieje relacja Masudiego Starszego, autora Złotych łąk; uważa on, że Chazarowie odeszli od swej wiary za czasów Haruna ar-Raszida (786-809), kiedy to wielu Żydów wygnanych z Bizancjum i kalifatu spotkało się w Chazarii z życzliwym przyjęciem. Do kronikarzy dysputy należał też Ibn al-Asir; jego świadectwo nie zachowało się jednak w formie pierwotnej, ale w przekazie ad-Dimaszkiego. Najbardziej wyczerpującym i wiarygodnym kronikarzem dysputy chazarskiej jest al-Bakri; twierdzi on, iż Chazarowie po roku 731 i wojnach z kalifami przyjęli od Arabów islam na drodze pokojowej. Arabscy kronikarze Ibn Rusta i Ibn Fadlan wspominają o licznych w królestwie chazarskim meczetach. Mówią także o „podwójnym królestwie”, co by mogło znaczyć, że w państwie chazarskim przyjmowano w pewnym czasie islam i na równych prawach jakieś inne wyznanie; tak więc kagan wyznawał wiarę Mahometa, a król chazarski – judaizm. Według świadectwa al-Bakriego, Chazarowie przeszli potem na wiarę chrześcijańską, wreszcie zaś, w roku 763, po dyspucie za czasów kagana Sawriel-Owadii, przyjęli judaizm; w dyspucie zabrakło wówczas przedstawiciela islamu, którego po drodze otruto.  
Zdaniem Daubmannusa al-Bakri zakładał, że najważniejsza i decydująca była pierwsza zmiana wiary przez Chazarów i przejście na islam. Księga Boga jest wielowarstwowa – pisał – a świadczy o tym pierwszy imam mówiąc: „Ani jedno słowo w tej Księdze, przesłane za pośrednictwem Archanioła, nie przyszło z nieba inaczej, tylko tak, że mówił mi je do pióra; ani jedno słowo nie zostało napisane, póki go nie powtórzyłem na głos. A każde słowo Archanioł tłumaczył mi ośmiokroć: jego dosłowne znaczenie i sens duchowy; werset zmieniony przez poprzedni werset i werset, który zmienia następny; tajemnicę i dwuznaczność; to, co pojedyńcze, i co ogólne”. Idąc za wskazaniami medyka Zachariasza Rhazesa, al-Bakri uważał, że trzy wyznania – islam, chrześcijaństwo i judaizm – można uznać za trzy poziomy Księgi Boga. Każdy naród przyjmuje warstwy Księgi w kolejności, jaka mu najbardziej odpowiada, i w tym się wyraża jego najgłębsza natura. Pierwszej warstwy znaczeniowej al-Bakri nawet nie roztrząsał, jako że jest to warstwa dosłowna, zwana awamm, dostępna każdemu człowiekowi bez względu na wyznanie. Druga warstwa – warstwa aluzji, przesuniętych znaczeń, która zwie się chawass i zrozumiała jest dla elity – przedstawia wiarę chrześcijańską, pokrywa chwilę obecną i dźwięk (głos) Księgi. Trzecia warstwa, zwanaaulija, obejmująca wiedzę okultystyczną, stanowi żydowską warstwę Księgi Boga, warstwę mistycznej głębi i liczb, warstwę litery Księgi. I wreszcie czwarta, anbija – warstwa proroczych emanacji i dnia jutrzejszego – przedstawia islam w jego najistotniejszym znaczeniu, ducha Księgi albo siódmą głębię. Przyjmując najpierw najwyższą warstwę, anbija, a potem dopiero pozostałe warstwy Księgi Boga, i to nie po kolei, Chazarowie dowiedli, że najbardziej im odpowiada islam. I choć przechodzili później z chrześcijaństwa na judaizm, od islamu w gruncie rzeczy nigdy nie odeszli. Dowodem tego jest fakt, że ostatni kagan, przed upadkiem królestwa chazarskiego, wrócił do pierwotnie przyjętej wiary i przeszedł na islam, jak zapisał Ibn al-Asir.

FRAGMENT Z BASRY – pod tą nazwą zachowała się osiemnastowieczna kopia arabskiego tekstu, który zgodnie z przypuszczeniami miał być częścią wydania leksyko­graficznego Ioannesa Daubmannusa. Wydanie to, zatytułowane Słownik chazarski, ukazało się w Prusach, w 1691 roku i natychmiast zostało zniszczone, tak że wspomnianych przypuszczeń nie można sprawdzić. Nie jest także znane miejsce, w którym fragment mógł występować w słowniku. A brzmi on:  
„Jak wasza dusza na swym dnie utrzymuje ciało, tak Adam Ruhani, trzeci anioł, na dnie swojej duszy utrzymuje wszechświat. Teraz, w roku 1689 po narodzeniu Isy, Adam Ruhani znajduje się na orbicie zstępującej i zbliża do przecięcia orbit Księżyca i Słońca, do piekła Arymana. Dlatego właśnie nie prześladujemy tak, jak byśmy mogli, was, łowcy snów i czytelnicy wyobraźni, którzy za nim podążacie i usiłujecie złożyć jego ciało w formie książki. Lecz kiedy pod koniec XX wieku po narodzeniu Isy znajdzie się on na wstępującej orbicie swej wędrówki, państwo jego snu zbliży się do Stwórcy i wtedy będziemy musieli zabijać was, którzy rozpoznajecie części ciała Adamowego, zbieracie je w snach ludzi i tworzycie na Ziemi księgę jego ciała. Nie możemy bowiem pozwolić, by księga jego ciała stała się państwem. Nie sądźcie jednak, że paru nas tylko, pośledniejszych diabłów, zajmuje się Adamem Ruhanim. W najlepszym razie złożycie czubek jego palca albo pieprzyk na biodrze. A nawet i w tym możemy wam przeszkodzić. Inne diabły zajmują się innymi ludźmi, którzy też składają jego członki. Musimy was jednak wyprowadzić z błędu. Olbrzymiej części niewyobrażalnie wielkiego ciała Adama, państwa waszego snu, nikt z was, ludzi, nigdy nawet nie dotknął. Dzieło jego składania jest ledwie w zaczątku. Księga, która ma być ucieleśnieniem Adama Ruhaniego na ziemi, istnieje na razie tylko w ludzkich snach. I to częściowo w snach umarłych, skąd nie można jej wydobyć, podobnie jak wody z wygasłych studni.”

SEVAST, NIKON (XVII wiek) – istnieje legenda, że pod tym nazwiskiem, w Wąwozie Owczarskim nad Morawą, na Bałkanach, żył przez pewien czas szatan. Był niezwykle potulny, zwracając się do ludzi nazywał ich swym własnym imieniem, pracował zaś jako starszy kaligraf w Nikolju, monasterze świętego Mikołaja. Gdziekolwiek jednak usiadł, zostawiał ślad dwóch twarzy, a zamiast ogona miał nos. Twierdził, że w poprzednim życiu był diabłem w piekle żydowskim, służył u Beliala i Gebhuracha; grzebał golemów na strychach synagog, a pewnej jesieni, gdy ptaki pozostawiały zatrute odchody, od których zapalały się liście i trawa, sam najął człowieka, by go zabił. W ten bowiem sposób mógł przejść z piekła żydowskiego do chrześcijańskiego. I teraz, w nowym życiu służy szatanowi. Według innych opowieści Nikon wcale nie umarł, pozwolił by pies liznął jego krwi, a sam wszedł do grobu jakiegoś Turka, chwycił go za uszy i zdarł skórę, w którą się oblekł. Z pięknych tureckich oczu wyzierały jednak kozie ślepia. Uciekał od krzesiwa, wieczerzę jadał później niż inni i co roku kradł bryłę soli. Istnieją przypuszczenia, że nocą ujeżdżał klasztorne i wiejskie konie, które rano były rzeczywiście spienione, zachlapane błotem i miały zaplecione grzywy. Czynił tak ponoć, by ochłodzić serce kąpane we wrzącym winie. Koniuchowie wplatali koniom w grzywy literę Salomona, od której Nikon trzymał się z dala; tak je chronili przed nim i jego butami, zawsze nagryzionymi przez psy.  
Nikon Sevast nosił się bogato i pięknie malował freski, a talent, jak mówi legenda, dał mu archanioł Gabriel. W cerkwiach, w Wąwozie Owczarskim, pozostały na jego freskach zapiski; jeśli je czytać w określonej kolejności – od obrazu do obrazu i od monasteru do monasteru – łączą się w przesłanie. Można je odczytać, póki istnieją freski. Przesłanie to Nikon pozostawił dla samego siebie, na czas, gdy po trzystu latach powróci ze śmierci między żywych, albowiem demony, jak mówił, nie pamiętają nic ze swego poprzedniego życia i muszą się uciekać do takich sposobów. Z początku nie zapowiadał się na utalentowanego malarza. Pracował lewą ręką, dość sprawnie, a jego obrazy jakoś trudno było zapamiętać – kiedy na nie nikt nie patrzył, jakby znikały ze ścian. Pewnego ranka, gdy Nikon siedział markotny nad farbami, poczuł, jakby tafla jakiejś innej ciszy wpłynęła w jego milczenie i rozłupała je. Ktoś jeszcze tu był i milczał, ale nie w języku Nikona. Wtedy to starszy kaligraf zaczął się modlić do archanioła Gabriela, by go uczynił godnym łaski kolorów. W monasterach Jovanje, Nikolje, Sretenje, Blagovestenje, czyli Świętego Jana, Świętego Mikołaja, Oczyszczenia Najświętszej Marii Panny i Zwiastowania, nie brakowało w owych czasach młodych zografów, którzy zdobili ściany i niby w niemej modlitwie lub w chóralnym śpiewie współzawodniczyli w tym, kto lepiej namaluje swego świętego. Dlatego nikomu by nie przyszło do głowy, że właśnie modlitwa Nikona Sevasta będzie wysłuchana. Lecz tak się rzeczywiście stało.  
W sierpniu 1670 roku, przed świętem siedmiu męczenników z Efezu, kiedy zaczyna się jeść sarninę, Nikon Sevast powiedział:  
– Jedna z bezpiecznych dróg w prawdziwą przyszłość (albowiem są także fałszywe przyszłości) to iść w kierunku, w którym rośnie czyjś strach.  
I wybrał się na polowanie. Wziął z sobą mnicha Teoktista Nikoljskiego, który pomagał mu w monasterze przy kopiowaniu ksiąg. Polowanie to przeszło do legendy, prawdopodobnie dzięki zapiskom tegoż mnicha. Opowieść mówi, iż Sevast posadził swego charta w siodle za sobą i wyruszył na jelenie. W pewnej chwili pies zeskoczył z zadu końskiego. Teoktist nigdzie nie dostrzegł jelenia, ale chart ujadał, jakby pędził przed sobą zwierza, niewidzialnego, lecz wielkiego. Słychać było trzask łamanych zarośli. Sevast też zachowywał się jak chart, jakby miał przed sobą jelenia. Kiedy w pobliżu rozległ się rzeczywiście jeleni ryk, Teoktist doszedł do wniosku, że Nikonowi ukazał się archanioł Gabriel w postaci zwierza – przemieniony w duszę Nikona Sevasta. Innymi słowy, archanioł podarował Nikonowi duszę. Tak polował Nikon Sevast tego ranka: złowił własną duszę, która pomogła mu wszcząć rozmowę.  
– Głębia wielką wielka głębię wzywa w rozległym twym głosie; dopomóż mi chwalić ciebie barwami! – zawołał Sevast do archanioła lub do jelenia, lub do swej duszy. – Chcę namalować noc z soboty na niedzielę, a na tym tle twój wizerunek, ikonę tak piękną, że nawet nie widząc jej ludzie w innych miejscowościach będą się do ciebie modlić!  
Wówczas archanioł Gabriel przemówił i rzekł:  
– Urażony wielce postarał się zgniewać... – a mnich pojął, że opuszcza on rzeczowniki. Albowiem rzeczowniki są dla Boga, czasowniki zaś dla człowieka.  
– Jak mam pracować prawą, skoro jestem leworęczny? – uniósł się zograf, lecz jeleń w tym momencie zniknął.  
– Co to było? – zapytał mnich, a Nikon odrzekł przytomnie:  
– Nic szczególnego, wszystko przemija. To tylko postój w mojej podróży do Stambułu... – I po chwili dodał: – Ruszysz człowieka z łoża, a tam czerwie, owady przejrzyste niczym diamenty, i pleśń...  
Jego radość wybuchła jak choroba. Przełożył pędzel z lewej ręki do prawej i wziął się do malowania. Farby pociekły z niego jak mleko, ledwo nadążał je kłaść. Wiedział już wszystko: jak zmieszać tusz z wydzieliną samca piżmowca; że żółta farba jest najprędsza, a czarna najwolniejsza i musi najdłużej schnąć, by zyskać właściwy wygląd. Najlepiej mu się malowało „bielą świętego Jana” i „smoczą krwią”, w miejsce lakieru przeciągał po obrazach pędzelkiem umoczonym w occie, by nadać im barwę jasnego powietrza. Malując karmił i leczył kolorami, a malował wszędzie: na futrynach i lustrach, na ulach i dyniach, na złotych monetach i kierpcach. Na kopytach swego konia namalował czterech ewangelistów: Mateusza, Marka, Łukasza i Jana, na swoich paznokciach dziesięć przykazań Bożych, na wiadrze u studni Marię Egipcjankę, na okiennicach obydwie Ewy, pierwszą (Lilith) i drugą, Adamową. Malował na ogryzionych kościach, na zębach własnych i cudzych, na wywróconych kieszeniach, czapkach i pułapach. Na żywych żółwiach namalował dwunastu apostołów i wypuścił je do lasu. Noce były ciche jak cele klasztorne; wybierał, którą chciał, wychodził, umieszczał latarnię za deską i zabierał się do dzieła. Na dwudzielnej ikonie namalował archaniołów Gabriela i Michała, którzy podają sobie przez noc, z jednego dnia do drugiego, duszę grzesznicy, przy czym Michał stoi we wtorku, Gabriel zaś w środzie. Stąpają po nazwach tych dni, z ich stóp zranionych ostrzami liter tryska krew. Obrazy Nikona Sevasta piękniejsze były zimą, w odblasku bieli śnieżnej, niż latem, w słońcu. Zimą pojawiała się na nich jakaś gorycz, jak gdyby powstawały w mroku, a na twarzach uśmiechy, które znikały bez śladu w kwietniu – aż do pierwszego śniegu. Wówczas znów siadał do malowania i jedynie od czasu do czasu łokciem przesuwał między nogami swój olbrzymi członek, by mu nie przeszkadzał w pracy.  
Jego nowe obrazy zapamiętywało się na całe życie. Mnisi z Wąwozu Owczarskiego, malarze ikon ze wszystkich okolicznych monasterów zlecieli się, niby na gwizdek, do Nikolja, by podziwiać kolory Nikona. Odtąd monastery po prostu go sobie wyrywały, jego ikona przynosiła zysk jak winnica, a fresk na ścianie szybki był niby najszybszy koń. O tym, jak pracował zograf Nikon, świadczy zapis z roku 1674, zachowany w pewnym zbiorze pieśni cerkiewnych na osiem głosów: „Przed dwoma laty, na świętego Andrzeja Stratilata, kiedy zaczyna się jeść kuropatwy, siedzę ja w Nikolju, w swojej celi – zapisał mnich o nieznanym imieniu – czytam Pieśni nowojeruzalemskie z Kijowa, w sąsiedniej zaś izbie pożywiają się trzej mnisi i jeden pies; dwaj idiorytmicy spożyli już wieczę, a malarz Nikon Sevast jada zazwyczaj po nich. W ciszy poezji, jaką czytam, można poznać po rodzaju żucia, że Nikon je ozór wołowy, który przed gotowaniem dobrze zbito o pień rosnącej przed drzwiami śliwy, by zmiękł. Potem Nikon Sevast siada do malowania; a patrząc, jak rozrabia farby, pytam, czy je miesza.  
– Ja nie mieszam farb, czyni to twój wzrok – odpowiada. – Ja tylko kładę je na ścianie, jedną przy drugiej, w postaci naturalnej, a ten, kto patrzy, miesza w swoim oku barwy jak kaszę. W tym jest tajemnica. Kto lepiej ugotuje kaszę, będzie miał lepszy obraz, lecz nikt nie uzyska dobrej kaszy ze złej gryki. Ważniejsza jest zatem wiara patrzenia, słuchania i czytania niż wiara malowania, śpiewania czy pisania.  
Wziął farbę niebieską i czerwoną, położył je jedną przy drugiej malując oczy anioła. I ujrzałem fioletowe jego oczy. 
– Pracuję jakby ze słownikiem barw – dodał Nikon – a widz czerpiąc z tego słownika sam zestawia zdania i książki, czyli obrazy. Tak też mógłbyś ty pracować pisząc. Dlaczego ktoś by nie miał przygotować słownika wyrazów, które składają się na książkę, i pozostawić czytelnikowi, by sam ułożył z nich całość?  
Potem Nikon odwrócił się do okna i wskazał pędzlem pole przed monasterem Nikolje.  
– Widzisz tę bruzdę? – spytał. – Nie pług ją wyorał. Powstała od ujadania psów... – Zamyślił się na chwilę i dodał jakby do siebie: – Jeśli tak maluję prawą ręką jako mańkut, to jak bym malował lewą? – I przełożył pędzel z prawej ręki do lewej...”  
Natychmiast rozeszło się to po monasterach; wszyscy się przerazili, że Nikon wrócił do szatana i zostanie ukarany. I rzeczywiście, jego uszy znów stały się ostre jak brzytwa i powiadano: może ukroić uchem kromkę chleba. Lecz malarstwo Nikona nie uległo zmianie, lewą ręką pracował równie dobrze jak prawą i nie zaszkodził mu gniew archanioła. Pewnego dnia Nikon Sevast czekał na igumena z monasteru Blagovestenje, by omówić z nim malowanie tamtejszych drzwi. Jednak ani tego, ani następnego dnia igumen nie przyszedł. Wówczas to Nikon jakby o czymś sobie przypomniał; odczytał piąty Ojczenasz, który się odmawia za spokój duszy samobójców i poszedł sam do wspomnianego klasztoru. Igumena zastał przed cerkwią i swym zwyczajem zwrócił się doń, nazywając go własnym imieniem:  
– Nikonie, Nikonie, co się stało? – Starzec bez słowa powiódł go do celi i wskazał młodego jak księżyc zografa, który już malował drzwi. Zapatrzywszy się w obraz Nikon osłupiał. Młodzieniec machał brwiami niby skrzydłami i malował równie dobrze jak on. Nie był ani lepszy, ani gorszy. Wówczas pojął Sevast, jaka go spotkała kara. Wkrótce rozeszło się, że w pewnej wiejskiej cerkwi inny młodzieniec też maluje tak, jak Nikon Sevast, co okazało się prawdą. Także inni, starsi malarze fresków i zografowie jakby wypłynęli nagle z przystani na szerokie wody, malowali coraz lepiej, stopniowo dorównując Sevastowi, który był dla nich dotąd niedościgłym wzorem. Rozjaśniły się i odmłodniały ściany wszystkich monasterów w Wąwozie, Nikon zaś wrócił na miejsce, z którego wyruszył od lewej ręki do prawej. Nie mogąc tego znieść powiedział sobie:  
– Cóż mi to być zografem jak wszyscy inni? Każdy może teraz namalować to samo co ja...  
Odrzucił na zawsze pędzle i nigdy już nie stworzył obrazu. Nawet na jajku. Wypłakał z oczu wszystkie farby do klasztornego moździerza i wraz z pomocnikiem Teoktistem opuścił Nikolje pozostawiając za sobą ślad piątego kopyta. Na odchodnym powiedział:  
– Znam ja w Stambule pewnego wielkiego pana, który na głowie ma czub jak koński ogon. On nas zatrudni jako pisarzy.  
I wymienił nazwisko, które brzmiało: kir Avram Branković

Przełożyły Elżbieta Kwaśniewska i Danuta Cirlić-Straszyńska

"Słownik Chazarski. Dzieci Snów" - cz. 1 making of

MATRIX

Kamil Paradowski

Warsaw Chopin Airport - EPWA

(Poland) 

Aircraft:Tupolev Tu-154M

Airline:Poland - Air Force

Serial #:90A-837

...

NATO David Petraeus w starciu z Rosją GRU i FSB Putina jak wypadło jako Sojusznik Polski jak wypadło ?

W okresie kilku dni miał miejsce pokaz "OBECNOŚCI" DWÓCH UMAWIAJĄCYCH SIĘ STRON W PRADZE 8 KWIETNIA 2010 ROKU NA LOTNISKU OKĘCIE TERMINAL WOJSKOWY.

Pawel Fronczak

Warsaw Chopin Airport - EPWA

(Poland) 

Aircraft:Yakovlev Yak-40K

Airline:Czech Republic - Air Force

Serial #:9821257

RUSCY "ZAGRZALI" MIEJSCE AMERYKAŃCOM JAK W FILMIE SAMI SWOI.

Dobre miejsce na pokaz obecności przez 3 dni i ani jeden dzień krócej czy dłużej.

Marcin Jaworski

Photo date: March 31, 2010

Warsaw Chopin Airport - EPWA

(Poland) 

Aircraft:Tupolev Tu-154M

Airline:Rossiya Airlines

Serial #:87A-758

Czy Panowie z FSB i GRU też wygłosili WYKŁAD W REMBERTOWIE ?.

Czy tylko zatroszczyli się o zdrowie Wajdy i Tuska lecącego do Smoleńska w dniu 7 kwietnia 2010 roku.

Nie wątpliwie IM się to udało, bo jeden i drugi cieszy się zdrowiem i życiem.

TUSEK brylluje w UE na bardzo eksponowanym i bardzo dobrze uposażonym stanowisku. NAGRODA ?

Cieszy to, że polskich milionerów przybywa !

W przeciwieństwie do ŚP. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego i ŚP. Ryszarda Kaczarowskiego i Całego Sztabu Generalnego Wojska Polskiego z Genrałami Gągorem i Błasikiem na czele.

Piotr Obleg

Warsaw Chopin Airport - EPWA

(Poland) 

Photo date: March 28, 2010

Aircraft:Tupolev Tu-154M

Airline:Rossiya Airlines

Serial #:87A-758

Antoni Mazur

Warsaw Chopin Airport - EPWA

(Poland) 

Aircraft:Tupolev Tu-154M

Airline:Rossiya Airlines

Serial #:87A-758

Warsaw Chopin Airport - EPWA

(Poland) 

Reg: 01-0040Full Aircraft Info & History

 

• 
• 
• 

Aircraft:Boeing C-40B

Airline:United States - US Air Force (USAF)

Serial #:29971

46419_1270811303.jpg]

  Filesize: [614386] Bytes

 

Start Offset: 0x00000000

*** Marker: SOI (xFFD8) ***

  OFFSET: 0x00000000

 

*** Marker: APP0 (xFFE0) ***

  OFFSET: 0x00000002

  length     = 16

  identifier = [JFIF]

  version    = [1.1]

  density    = 72 x 72 DPI (dots per inch)

  thumbnail  = 0 x 0

 

*** Marker: DQT (xFFDB) ***

  Define a Quantization Table.

  OFFSET: 0x00000014

  Table length = 67

  ----

  Precision=8 bits

  Destination ID=0 (Luminance)

    DQT, Row #0:   1   1   1   1   1   2   3   4 

    DQT, Row #1:   1   1   1   1   2   3   4   3 

    DQT, Row #2:   1   1   1   1   2   3   4   3 

    DQT, Row #3:   1   1   1   2   3   5   5   4 

    DQT, Row #4:   1   1   2   3   4   7   6   5 

    DQT, Row #5:   1   2   3   4   5   6   7   6 

    DQT, Row #6:   3   4   5   5   6   7   7   6 

    DQT, Row #7:   4   6   6   6   7   6   6   6 

    Approx quality factor = 96.95 (scaling=6.11 variance=1.09)

 

*** Marker: DQT (xFFDB) ***

  Define a Quantization Table.

  OFFSET: 0x00000059

  Table length = 67

  ----

  Precision=8 bits

  Destination ID=1 (Chrominance)

    DQT, Row #0:   1   1   1   3   6   6   6   6 

    DQT, Row #1:   1   1   2   4   6   6   6   6 

    DQT, Row #2:   1   2   3   6   6   6   6   6 

    DQT, Row #3:   3   4   6   6   6   6   6   6 

    DQT, Row #4:   6   6   6   6   6   6   6   6 

    DQT, Row #5:   6   6   6   6   6   6   6   6 

    DQT, Row #6:   6   6   6   6   6   6   6   6 

    DQT, Row #7:   6   6   6   6   6   6   6   6 

    Approx quality factor = 96.99 (scaling=6.01 variance=0.24)

 

 

Tomasz Zylowski

 

Warsaw Chopin Airport - EPWA

(Poland) 

76296_1271621134.jpg]

  Filesize: [515266] Bytes

 

Start Offset: 0x00000000

*** Marker: SOI (xFFD8) ***

  OFFSET: 0x00000000

 

*** Marker: APP0 (xFFE0) ***

  OFFSET: 0x00000002

  length     = 16

  identifier = [JFIF]

  version    = [1.1]

  density    = 72 x 72 DPI (dots per inch)

  thumbnail  = 0 x 0

 

*** Marker: APP1 (xFFE1) ***

  OFFSET: 0x00000014

  length          = 5820

  Identifier      = [Exif]

  Identifier TIFF = 0x[49492A00 08000000]

  Endian          = Intel (little)

  TAG Mark x002A  = 0x002A

 

  EXIF IFD0 @ Absolute 0x00000026

    Dir Length = 0x0009

    [Make                                ] = "NIKON CORPORATION"

    [Model                               ] = "NIKON D90"

    [Orientation                         ] = Row 0: top, Col 0: left

    [XResolution                         ] = 72/10000

    [YResolution                         ] = 72/10000

    [ResolutionUnit                      ] = Inch

    [Software                            ] = "Adobe Photoshop Elements 6.0 Windows"

    [DateTime                            ] = "2010:04:18 22:03:20"

    [ExifOffset                          ] = @ 0x00E0

    Offset to Next IFD = 0x00000308

 

  EXIF IFD1 @ Absolute 0x00000326

    Dir Length = 0x0006

    [Compression                         ] = JPEG

    [XResolution                         ] = 72/1

    [YResolution                         ] = 72/1

    [ResolutionUnit                      ] = Inch

    [JpegIFOffset                        ] = @ +0x0366 = @ 0x0384

    [JpegIFByteCount                     ] = 4942

    Offset to Next IFD = 0x00000000

 

  EXIF SubIFD @ Absolute 0x000000FE

    Dir Length = 0x0024

    [ExposureTime                        ] = 1/15 s

    [FNumber                             ] = F8.0

    [ExposureProgram                     ] = Aperture priority

    [ISOSpeedRatings                     ] = 200

    [ExifVersion                         ] = 02.21

    [DateTimeOriginal                    ] = "2010:04:08 05:09:29"

    [DateTimeDigitized                   ] = "2010:04:08 05:09:29"

    [ShutterSpeedValue                   ] = 3906891/1000000

    [ApertureValue                       ] = 6/1

    [ExposureBiasValue                   ] = -0.67 eV

    [MaxApertureValue                    ] = 50/10

    [MeteringMode                        ] = Pattern

    [LightSource                         ] = unknown

    [Flash                               ] = Flash did not fire

    [FocalLength                         ] = 280 mm

    [SubSecTime                          ] = "00"

    [SubSecTimeOriginal                  ] = "00"

    [SubSecTimeDigitized                 ] = "00"

    [ColorSpace                          ] = sRGB

    [ExifImageWidth                      ] = 1200

    [ExifImageHeight                     ] = 800

    [SensingMethod                       ] = One-chip color area sensor

    [FileSource                          ] = DSC

    [SceneType                           ] = A directly photographed image

    [CFAPattern                          ] = 0x[02000200 01020001]

    [CustomRendered                      ] = Normal process

    [ExposureMode                        ] = Auto exposure

    [WhiteBalance                        ] = Auto white balance

    [DigitalZoomRatio                    ] = 1/1

    [FocalLengthIn35mmFilm               ] = 420

    [SceneCaptureType                    ] = Standard

    [GainControl                         ] = 0

    [Contrast                            ] = 0

    [Saturation                          ] = 0

    [Sharpness                           ] = 0

    [SubjectDistanceRange                ] = 0

 

Lukasz Wisniewski

Photo date: April 08, 2010

Warsaw Chopin Airport - EPWA

(Poland) 

 

 

58238_1276270189.jpg]

  Filesize: [327035] Bytes

 

Start Offset: 0x00000000

*** Marker: SOI (xFFD8) ***

  OFFSET: 0x00000000

 

*** Marker: APP0 (xFFE0) ***

  OFFSET: 0x00000002

  length     = 16

  identifier = [JFIF]

  version    = [1.1]

  density    = 72 x 72 DPI (dots per inch)

  thumbnail  = 0 x 0

 

*** Marker: APP1 (xFFE1) ***

  OFFSET: 0x00000014

  length          = 10509

  Identifier      = [Exif]

  Identifier TIFF = 0x[49492A00 08000000]

  Endian          = Intel (little)

  TAG Mark x002A  = 0x002A

 

  EXIF IFD0 @ Absolute 0x00000026

    Dir Length = 0x000A

    [Make                                ] = "Canon"

    [Model                               ] = "Canon EOS 30D"

    [Orientation                         ] = 0

    [XResolution                         ] = 72/1

    [ResolutionUnit                      ] = Inch

    [YResolution                         ] = 72/1

    [Software                            ] = "Picasa 3.0"

    [DateTime                            ] = "2010:04:08 08:29:00"

    [YCbCrPositioning                    ] = Co-sited

    [ExifOffset                          ] = @ 0x00C9

    Offset to Next IFD = 0x000012CC

 

  EXIF IFD1 @ Absolute 0x000012EA

    Dir Length = 0x0006

    [Compression                         ] = JPEG

    [XResolution                         ] = 72/1

    [YResolution                         ] = 72/1

    [ResolutionUnit                      ] = Inch

    [JpegIFOffset                        ] = @ +0x132A = @ 0x1348

    [JpegIFByteCount                     ] = 5595

    Offset to Next IFD = 0x00000000

 

  EXIF SubIFD @ Absolute 0x000000E7

    Dir Length = 0x001D

    [ExposureTime                        ] = 1/250 s

    [FNumber                             ] = F8.0

    [ExposureProgram                     ] = Aperture priority

    [ISOSpeedRatings                     ] = 200

    [ExifVersion                         ] = 02.21

   [DateTimeOriginal                    ] = "2010:04:08 08:29:00"

    [DateTimeDigitized                   ] = "2010:04:08 08:29:00"

    [ComponentsConfiguration             ] = [Y Cb Cr .]

    [ShutterSpeedValue                   ] = 522046/65536

    [ApertureValue                       ] = 393216/65536

    [ExposureBiasValue                   ] = 0.67 eV

    [MeteringMode                        ] = Pattern

    [Flash                               ] = Flash did not fire

    [FocalLength                         ] = 250 mm

    [MakerNote                           ] = @ 0x0283

    [UserComment                         ] = ""

    [FlashPixVersion                     ] = 01.00

    [ColorSpace                          ] = Uncalibrated

    [ExifImageWidth                      ] = 2574

    [ExifImageHeight                     ] = 1719

    [FocalPlaneXResolution               ] = 3504000/885

    [FocalPlaneYResolution               ] = 2336000/590

    [FocalPlaneResolutionUnit            ] = Inch

    [CustomRendered                      ] = Normal process

    [ExposureMode                        ] = Auto exposure

    [WhiteBalance                        ] = Auto white balance

    [SceneCaptureType                    ] = Standard

    [ImageUniqueID                       ] = "c6331defe76ae21edeb868c754290b41"

    [ExifInteroperabilityOffset          ] = @ 0x12AE

 

01-0040

Boeing C-40B - 29971 - operated by United States - US Air Force (USAF)

Manufacture date:

4.10.2000

Age: 15 years 5 months

Last seen on Flightradar24:

 

View flight history

 

Aircraft info
CN/MSN	29971
LINE No.:	684
Current Registration	01-0040
Operator (Owner):	United States - US Air Force (USAF)
Delivery Date:	2002-12-05
Engine Model:

F/N:
SELCAL:	QS-AG
R:
Status:	Act
Comments:

 

Registration history
REG	OPB	DATE	COMMENTS
01-0040	United States - US Air Force (USAF)	2002-12-05
N371BJ	Boeing Business Jets	2000-10-19