Premier Donald Tusk odwołał z resortu sprawiedliwości swojego najlepszego ministra Jarosława Gowina. Dla jednych zaskoczenie, dla innych sytuacja do przewidzenia. Tłumaczenia Tuska że Gowin nie wyleciał ze względu na poglądy są kompletnie niewiarygodne, bowiem za każdym razem kiedy koło -byłego już- ministra robiło się gorąco, chodziło o kwestie ideowe, a tego usłużne religii tolerancji media nie mogły pominąć. Gowinowi dostawało się za poglądy, Tuskowi za to że Gowina tolerował... aż do dzisiaj. Premier zdaje sobie najwyraźniej sprawę, że traci zaufanie (już 3 miejsce w rankingu nieufności) i dobrze choć mieć po swojej stronie "postępowe" media.
Oczywiście zdymisjonowanie Gowina nic w polityce rządu nie zmieni, dalej będziemy mieli ten sam pokaz niekompetencji i nieudacznictwa oraz niezręczne wpadki z kosztownymi przedmiotami w roli głównej. Okazuje się że autostrady w Polsce można budować drogo i niechlujnie, utrzymywać nienormalnie rozdętą biurokrację, dopłacać do nierentownych przedsiębiorstw i za tego typu przewinienia żadnemu ministrowi włos z głowy nie spadnie. Co więcej, tzw dziennikarze nie będą wcale dopytywali się o przekręty z jakością nawierzchni czy o trefny pas w Modlinie, ale wątpliwości odnośnie in vitro muszą spotkać się z konkretnym napiętnowaniem.
Ale całą mizerię tego najgorszego po 1989 roku rządu (włączając w poczet premierów Jarosława Kaczyńskiego), oddaje fakt, iż Jan Vincent dostaje awans na wiceprezesa rady ministrów po tym jak narobił największego bajzlu w finansach od początku transformacji ustrojowej. Mam wrażenie, że za pół roku, może za rok, kiedy na PO posypią się gromy w związku z narastającym kryzysem i żadne media nie będą w stanie przykryć katastrofy in vitro i gejami, Gowin wyprowadzi z tonącej Platformy kilkudziesięciu posłów i rozwali ten gabinet niekompetencji. To będzie skuteczniejsze niż przedstawienie z alternatywnym premierem jakiego zaproponowało Prawo i Sprawiedliwość.
Inne tematy w dziale Polityka
