Jak co roku księża i biskupi mają dużo do powiedzenia w temacie Halloween. Jest to temat prosty, łatwy i przyjemny, albo tak im się wydaje, a co więcej nie wymagający żadnych poważnych deklaracji. Wystarczy wygłosić te same formułki, żeby zabłysnąć autorytetem zatroskanych o owieczki pasterzy. Mało który ksiądz zadał sobie trud by poznać czym naprawdę jest Halloween, albo koncentruje się na demonicznej aurze tego tzw święta, w każdym razie koncentrowanie się na powierzchowności zawsze stwarza pole do popisu. Powtarzanie, że to jakiś satanizm pominę. Bo tego szkoda komentować. Natomiast co do kultury śmierci, to jest oczywiście poważny zarzut, na pierwszy rzut oka mający pewne uzasadnienie.
Nie chcę powtarzać tego, co pisałem o Halloween we wcześniejszych notkach, bowiem to nie ma najmniejszego sensu. Najoględniej rzecz biorąc, dzisiejsze Halloween to nic więcej jak impreza, gdyż jest całkowicie zamerykanizowanym zwyczajem, a tam się przy świętach bawią. Chciałem jednak odnieść się do hipokryzji, asekuranctwa i politycznej kalkulacji naszej elity duchowej. Bo ci sami biskupi, którzy znaleźli sobie łatwy cel w naprawdę parodystycznej zabawie, popisali się ciszą jak makiem zasiał przy okazji ustawy Stop Aborcji, która naprawdę sprzeciwia się cywilizacji śmierci.
Przy tym, niezwykle trudnym politycznie, ale konkretnym ideowo temacie, polegli na całej linii. Nie było żadnych wytycznych dla polityków, co więcej, żadnego nawet cichego poparcia ustawy. To było w porządku. Teraz poczuli misję, no bo przecież banda dzieciaków w plastikowych maskach to wielkie zagrożenie dla naszej cywilizacji życia. I tak jak pisałem wcześniej, pomijając niewiedzę i ignorancję, to jest zupełne pomieszanie hierarchii. Tam gdzie chodzi o konkret i odważne decyzje tam milczą. Zaś w temacie pierdół są pierwsi do pouczania.
To już nie jest misja, to popkultura.
