Przyzwyczajono nas, zresztą za nasze gigantyczne pieniądze podatkowe, które bez mrugnięcia oka rozdaje się różnym piarowskim agencjom, do wizerunku premiera, jako człowieka pracowitego, skutecznego, odpornego na zawirowania i konsekwentnego w działaniu.
To cenne cechy u polityka pod warunkiem, że są rzeczywistymi przymiotami, a nie wykreowanymi na potrzeby kamer. Dają poczucie bezpieczeństwa i stabilności.
Tymczasem można odnieść wrażenie, że ten nałożony gorset zaczyna uwierać Donalda Tuska coraz bardziej.
"Tusk skoncentrował całą władzę (w tym prawo inicjatywy) i nie wie jak jej używać. Jest wypalony, nieobecny, chwiejny, nielojalny wobec współpracowników i pełen złych emocji. Nie ma własnych przekonań – i, jak chorągiewka – ulega zmieniającym się wpływom.Do wymiany - choćby przez wcześniejsze wybory!" - Jadwiga Staniszkis
A przecież, można powiedzieć, to nic nowego. To tylko prawdziwe oblicze i własna skóra premiera.
Dla przypomnienia przytoczę słowa własnej żony, czyli osoby, która zna go najlepiej i przed którą nie musi nic udawać.
Żona Tuska zdradza, że "on bywa mendowaty", czyli "chodzi i mendzi": masło znowu niewyjęte z lodówki. "Albo taki zniechęcony patrzy na mnie i mówi: "Ale ty masz grube nogi". W dodatku mąż pani Małgorzaty "kiedyś lubił wypić". Robił się wtedy marudny. Wciąż pytał: "Czy mnie kochasz?". Albo płakał, że go nikt nie kocha. "Teraz się pilnuje" - mówiła.
Nie lubi wcześnie wstawać. "Kiedy jeszcze nie był premierem, zrywał się z rzadka na rano do radia. Potem nie można się było z nim dogadać. Kompletny brak kontaktu" - opowiadał znajomy polityka w książce "Daleko od miłości".
Tusk zdradził w wywiadzie w piśmie "She": "Nie wyobrażam sobie życia bez spania mniej niż osiem godzin na dobę. Mogę spać dowolną ilość czasu w dowolnych sytuacjach. Nawet podczas prowadzenia obrad senatu czasami zdarza mi się zapaść w chwilową drzemkę".
Tusk ma w zwyczaju przeciągać decyzje, analizuje ich konsekwencje długo zastanawia się, w którą stronę iść. Lubi się też radzić, słuchać opinii. Czasami ma to charakter balonów próbnych, sondowania nastrojów panujących wśród jego współpracowników.
Zanim Tusk został premierem, cechował go notoryczny brak wiary we własne siły. Było nawet przyjęte, że po wystąpieniach w telewizji koledzy wysyłali Donaldowi krzepiące SMS-y: "Świetnie wypadłeś", "Było rewelacyjnie", "Ale mu dokopałeś". Zdarza mu się wpadać w depresyjny, katastroficzny nastój, siedzi sam, lepiej go wtedy omijać z daleka. Jest też chorobliwie przesądny. Jeżeli Tuskowi coś raz się udało, następnym razem wszystko powtarza dokładnie tak samo, wedle identycznego planu.
Tusk, jak zwracają uwagę autorzy książki "Daleko od miłości", bywa "politycznym mordercą" - "egzekucje" wykonuje jednak zawsze w białych rękawiczkach. "Konkurenci Tuska od lat 'politycznie giną' w niewyjaśnionych okolicznościach. Przykładów jest bez liku - Andrzej Olechowski, Zyta Gilowska, Paweł Piskorski, Jan Rokita. "Jeszcze ciekawsze, że nigdy osobiście tych wyroków nie wykonuje Donald. Jest w cieniu, a robią to za niego inni" - tłumaczył były polityk PO.
Ci, którym się wydaje, że premier się zmienił w ostatnich latach są w błędzie, on się nie zmienił zupełnie, to tylko zaczyna zwyciężać prawdziwa natura. Widać, że jest zmęczony tym udawaniem i premierowaniem, ale jest zakładnikiem swoich wcześniejszych decyzji, więc znalazł się w potrzasku z którego nie potrafi znaleźć wyjścia.
Aż żal serce ściska.
http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Jadwiga-Staniszkis-rekonstrukcja-czy-roszady-personalne,wid,16185243,wiadomosc.html?ticaid=111b2c&_ticrsn=5
http://wiadomosci.wp.pl/gid,15515288,gpage,4,img,15516101,kat,1342,title,Tajemnice-Tuska,galeria.html
Inne tematy w dziale Polityka
