Nasz układ immunologiczny posiada pewien słaby punkt związany z odpornością nabytą, który uwidacznia się, gdy organizm styka się patogenem (dalej P2) prezentującym antygeny zbliżone w powinowactwie do antygenów patogenu (dalej P1), co do którego organizm wytworzył odporność swoistą. Polega to na tym, że w organizmie zakażonym patogenem (P2) o antygenach zbliżonych w powinowactwie do antygenów patogenów (P1), na które organizm jest już uodporniony, aktywizuje się produkcja przeciwciał przeciw P1, które jednak posiadają awidność ( zachłanność ) zbyt słabą aby skutecznie oznaczać patogen P2 jako cel komórek żernych. Produkcja przeciwciał przeciwko P1 jest uprzywilejowana w stosunku do produkcji przeciwciał swoistych do P2, do produkcji których organizm jest zdolny.
Zatem jest możliwym, aby szczepienie przeciw grypie sezonowej znacznie upośledzało odpowiedź organizmu na zakażenie wirusem SARS-CoV-2. Oczywiście taki sam efekt może być skutkiem wcześniej przebytego zarażenia wirusem grypy sezonowej.
Pewnym potwierdzeniem powyższego przypuszczenia może być informacja o tym, że kilka miesięcy wcześniej pensjonariusze domów opieki we Włoszech byli masowo szczepieni przeciw grypie sezonowej. Poza tym „objawowe” zachorowania od SARS-CoV-2 uwidoczniły się po kilku miesiącach sezonu grypowego, podczas którego populacja była masowo „szczepiona” przez przebycie zakażenia.
Wydaje mi się, ze bezpieczniejszym rozwiązaniem dla rodzaju ludzkiego byłoby porzucenie wysiłków na rzecz stworzenia szczepionki przeciwko SARS-CoV-2 i skierowanie wszystkich zasobów na znalezienie i zneutralizowanie pierwotnego źródła zakażenia.
Aktualna pandemia wygaśnie tak jak każda fala zakażeń wirusowych, bo ta populacja wirusa, tak jak każda inna, w procesie wielokrotnych replikacji ulegnie takiej degeneracji, że utraci zdolność do replikacji.
Tym razem piszę co przypuszczam.
Odpowiedź poliklonalna limfocytów B
Przeciwciało
Inne tematy w dziale Rozmaitości
