Eksperyment: "Feralna Brzoza" - próba II
Skrzydło zostało oklejone blachą "grillową" o grubości 0,1mm. Użyto kleju cyjanoakrylowego, którym polakierowano również spód skrzydła celem usztywnienia konstrukcji. Wyważono wszystko śrutem ołowianym spłaszczonym i przyklejonym do spodniej części skrzydła. Brzoza została wydłużona do odpowiednich rozmiarów, a cyna owinięta wokół końcówki ma symulować bezwładnosć korony.
Pierwszy strzał:
- niezbyt udany, końcówkę (trochę za krótko) "brzoza" obcięła bez problemu
- odległość na jaką poleciała końcówka: mało wiarygodne dane ze względu na szybkość zdarzeń, ale było to ok. 50cm w prawo od osi "Tupolewa", prawdopodobnie po jakimś odbiciu od przeszkód.
Drugi strzał:
- oderwało poszycie, końcówkę na dużej szerokości skrzydła 2cm tj. bodaj jakieś 4,5m przecięło bez problemu
- tym razem końcówka (ta większa) była lepiej "obserwowalna", poleciała na odległość 70cm trochę w lewo od osi "Tupolewa", co daje nam ok. 150m.
Brzoza pękła, prawdopodobnie podczas drugiego uderzenia. Wciąż jest mocna, ale z bliska widać drobne wgniecenie/odprysk. Przy próbie ugięcia "brzozy" widać wyraźnie "długą igłę" o grubości ok. 1/4 gr. brzozy i długości ok. 1cm co daje nam 2m.
Wnioski:
1.
12 m prof. Bieniendy wobec 150 m wynikających z eksperymentu oznacza, że skrzydło Tupolewa było ze styropianu, a więc mamy dowód na maskirowkę - tam lądował styropianowy TU-154M!
2.
Brzozy są pancerne. Zwłaszcza te podlewane wodą żelazową. Jednoosobowa Niezależna Komisja zaleca zbadanie zawartości żelaza w wodzie brzozowej wyekstraktowanej z brzozy Bodina.
Inne tematy w dziale Polityka
