Dzisiaj nie będę nic twierdził. Pytam jedynie. Pytanie jest skierowane do tych tylko, którzy uznają wolność osobistą za wartość.
Stwórzmy modelową sytuację społeczną, w której występują trzy osoby: A, B i C. W tej sytuacji osoby B i C lubią się nawzajem i lubią ze sobą przebywać. Nie chcą zaś, by osoba A uczestniczyła w tych spotkaniach. Za własne pieniądze organizują sobie jakąś przestrzeń, nad którą sprawują kontrolę w tym sensie, że mogą decydować, kto się w tej przestrzeni pojawi. Jeśli czyjaś wyobraźnia źle pracuje na abstraktach, to może sobie wyobrazić, że B i C budują domek, do którego mają klucze albo wynajmują na spółkę centrum konferencyjne w czasie weekendów. Warunek jest wszake zawsze ten sam: A nie ma tam wstępu.
Którą sytuację określilibyście jako bardziej liberalną?
1. Szanujemy wolność B i C i dlatego A pozostaje poza nawiasem ich spotkań. Wtargnięcie nieproszonej osoby A na te spotkania poczytalibyśmy za naruszenie wolności.
2. W imię wolności nie możemy nade wszystko zaakceptować ograniczenia jakiemu poddana jest osoba A. Jakby nie patrzeć porozumienie B i C polega na tym, że jakaś część świata staje się dla A niedostępna lub przynajmniej bardziej niedostępna. Rozbicie takiej enklawy sprawia, że suma wolności się powiększa, bo KAŻDY może wejść WSZĘDZIE.
