W poszukiwaniu motywów i usiłując zrozumieć argumentację skrywającą się za ludobójczą - w oczach międzynarodowej opinii - agresją armii Izraela w Gazie, natknąłem się na stronie Center for Strategic and International Studies na ze wszech miar interesującą transkrypcję z zamieszczonego tam pewnego podcastu. Chodzi o rozmowę -wywiad, przeprowadzoną z Amos Yadlin* przez Jon Alterman** ze wspomnianego CSIS***: Amos Yadlin jest założycielem i obecnym prezesem MIND Israel, izraelskiej firmy konsultingowej ds. bezpieczeństwa narodowego. Biesiadę obu rozmówców, zapewne połączonych więziami etnicznymi, z których jeden jest Amerykaninem a drugi Izraelczykiem, uznałem za tak interesującą , że nie mogłem się oprzeć pokusie przedstawienia jej czytelnikom Salonu.
To arcyciekawa rozmowa ponieważ odkrywa i wprowadza w meandry żydowskiego myślenia i w kulisy funkcjonowania izraelskiego państwa na stopie wojennej. Co ciekawsze i znaczące to to, że osobę Amos’a Yadlin’a bez wątpienia można uznać za reprezentanta i wyraziciela poglądów izraelskiej elity intelektualnej i politycznej w kwestii palestyńskiej.
W szczególności moje zainteresowanie wzbudziły takie sprawy:
- Przewidywana długotrwałość konfrontacji i retrospektywnie coraz szerszy front przeciwników Izraela,
- Obiektywna niezdolność Izraela do militarnego, gospodarczego i politycznego samodzielnego udźwignięcia konfliktu, w dłuższym przedziale czasowym,
- Różnice poglądów z USA na temat pacyfikacji Palestyńczyków; rzeczywiste lub rzekome wobec postawy USA, rzeczywistej czy pozornej w kwestii rozwiązania konfrontacji w szerszym konteście regionalnym.
( USA dokonują humanitarnych zrzutów żywności dla Palestyńczyków a jednocześnie przeprowadziły 100 transakcji na sprzedaż broni dla Izraela****)
-Wewnątrz izraelskie podziały polityczne i społeczne przez pryzmat władzy Netanjahu,
- Międzynarodowa izolacja polityczna i potępienie Izraela. Malejące poparcie polityczne i społeczne dla Izraela w Stanach.
Zapraszam do lektury i poważnych przemyśleń.
(bezmetki)
---------------------------------------
Amos Yadlin: Nowy format izraelskiej wojny
Transkrypcja z podcastu CSIS opublikowanego 5 marca 2024 r. z cyklu „ Translating the Middle East”.
Posłuchaj podcastu tutaj:
https://www.csis.org/podcasts/babel-translating-middle-east/amos-yadlin-new-type-israeli-war
Jon Alterman: Amos Yadlin jest założycielem i obecnym prezesem MIND Israel, izraelskiej firmy konsultingowej ds. bezpieczeństwa narodowego.
Jon Alterman, witamy w Babel.
Amos Yadlin: To przyjemność, Jon.
Jon Alterman: Walczyłeś w wielu izraelskich wojnach. Czym wojna w Gazie różni się od innych wojen prowadzonych przez Izrael?
Amos Yadlin: Tak. Ta wojna różni się w dwóch aspektach. Po pierwsze, po raz pierwszy od wojny o niepodległość prowadzimy wojnę na wielu frontach przeciwko siedmiu podmiotom i narodom, w tym Gazie, Libanowi i Hezbollahowi. Pociski są wystrzeliwane w naszą stronę z Syrii, Iraku i Jemenu, podczas gdy Zachodni Brzeg wysyła terror. Za tym wszystkim stoi Iran.
To wojna na wielu frontach, jakiej nie widzieliśmy od 48 roku. Nie widzieliśmy więcej niż jednego frontu od wojny Jom Kippur 50 lat temu.
Po drugie, to długa wojna. Izraelska obrona mówi: "Potrzebujemy silnego odstraszania. Jeśli odstraszanie zawiedzie, potrzebujemy wczesnego ostrzeżenia, aby wezwać rezerwę i być gotowym do wojny. Potrzebujemy dobrej obrony i zdecydowanego zwycięstwa w krótkiej wojnie". Ponieważ jesteśmy zależni od mobilizacji rezerwy, gospodarka jest sparaliżowana.
W tym przypadku mamy do czynienia z długą wojną. Mieliśmy długie wojny, takie jak druga Intifada, ale były one prowadzone przez regularne wojsko. Teraz zmobilizowaliśmy 300 000 rezerwistów, aby utworzyć obronę powietrzną przeciwko siedmiu podmiotom. Tak więc po raz kolejny długa wojna jest sprzeczna z doktryną obronną Izraela.
Gaza jest również wyjątkowa. Walczymy w obszarze miejskim. Stany Zjednoczone walczyły na obszarze miejskim, ale nigdy nie były przygotowane na 15 lat wojny z wieloma podziemnymi obiektami, tunelami, dziurami i centrami produkcyjnymi. Podziemne wojsko w Strefie Gazy to ogromne wyzwanie, z którym nie pamiętam, by jakakolwiek armia miała do czynienia.
Wreszcie, co nie mniej ważne, przystąpiliśmy do tej wojny w czasie kryzysu politycznego. Przyszliśmy na wojnę, gdy Izrael był podzielony na dwa obozy. Premier, próbujący przeprowadzić rewolucję sądowniczą i bardzo silny obóz przeciwny. Przystąpiliśmy do wojny, gdy połowa ludzi miała bardzo niskie zaufanie do izraelskiego sądownictwa, do premiera.
Jon Alterman: Wydaje mi się również, że członkowie rządzącej koalicji, mają dość twarde poglądy na wiele kwestii, zwłaszcza na palestyńskie samostanowienie, nawet prawo Palestyńczyków do życia w granicach obecnej Palestyny. Jak to ma wpływ , jak może wyglądać porozumienie, gdy z jednej strony mamy głębokie podziały w Izraelu, ale także ludzi, którzy są w rządzie, których poglądy są raczej ekstremalne, jak na tradycyjną politykę Izraela?
Amos Yadlin: Musimy rozróżnić dwie kwestie. Jedną z nich jest fakt, że premier jest zależny od mniejszości skrajnych prawicowców, o której wspomniałeś. Od nich zależy jego polityczne przetrwanie - bez nich nie ma rządu.
To nie tyle wpływa na wojnę, ile na sposób wyjścia z wojny, na to, co nazywasz rozwiązaniem konfliktu. Z drugiej strony bardzo ważne jest, aby wiedzieć, że rozwiązanie dwupaństwowe w Izraelu nie ma dziś poparcia w żadnym sektorze.
To, co Hamas zrobił 7 października, urealniło Izraelczykom ich koszmary - że Palestyńczycy chcą ich zabić, zniszczyć. Nie mamy do czynienia z narodem, z którym można robić interesy; mamy do czynienia z organizacją dżihadystyczną wspieraną przez masy. Tak więc idea państwa palestyńskiego kontrolowanego przez Hamas jest nie do przyjęcia dla żadnego Izraelczyka, nawet z centrum i lewicy.
Jon Alterman: Czy uważasz, że Izraelczycy, patrząc na tę wojnę. mają właściwą koncepcję zwycięstwa, ? A wybiegając w przyszłość, czy sądzisz, że ludzie właściwie skalkulowali pomyślny wynik?
Amos Yadlin: Musimy zapomnieć o decydującym zwycięstwie, jakie znaliśmy. Musimy zapomnieć o bezwarunkowej kapitulacji, którą Roosevelt, Churchill i Stalin zdefiniowali wobec nazistowskich Niemiec lub bezwarunkowej kapitulacji Japonii w 1945 roku.
Spójrzmy na Stany Zjednoczone. Gdzie wygraliście wojnę? W Wietnamie? W Iraku? W Afganistanie? To jest inny rodzaj wojny. Jedynym problemem dla nas jest to, że nie możemy ogłosić zwycięstwa i odejść. Żyjemy tutaj. Nie wygrałeś ale możesz wyjechać z Afganistanu a życie w Nowym Jorku i Waszyngtonie jest jakie było. To samo dotyczy Wietnamu i Iraku.
Dla nas jest inaczej. Rząd postawił przed wojną dwa bardzo ambitne cele: rozbicie Hamasu i odbicie zakładników. Jesteśmy w połowie drogi do osiągnięcia tych celów. Od samego początku osobiście mówiłem, że zlikwidowanie Hamasu to cel na cały rok. Nie da się tego zrobić w sześć dni czy sześć tygodni.
Zapytałem mojego przyjaciela, generała Johna Allena: "Ile czasu zajęło Amerykanom i ich koalicji z 84 krajów zniszczenie ISIS w Mosulu?". Odpowiedź brzmi: dziewięć miesięcy. Mosul jest znacznie łatwiejszy niż Gaza. Nikt nie wspierał ISIS. Hamas jest wspierany przez Iran, Katar i Turcję. Mieli 15 lat na przygotowanie się do wojny. Jeśli więc koalicji dowodzonej przez Amerykanów zajęło to dziewięć miesięcy. IDF ma do czynienia z czymś, co jest 10 razy trudniejsze.
Problemem jest drugi cel - odbicie zakładników. Tutaj zegary nie są zsynchronizowane. Jeśli demontaż Hamasu zajmie rok, zakładnikom skończy się czas. W tej chwili umierają z głodu. Mogą umrzeć od odniesionych ran. Kobiety są gwałcone. Potrzeba sprowadzenia ich z powrotem do domu powinna być najważniejsza. Drugi cel, demontaż Hamasu, można osiągnąć później.
Jon Alterman: Co sądzisz o rosnącej praktyce brania zakładników? Czy jest to coś, co twoim zdaniem zaczniemy obserwować w przyszłych wojnach? Czy uważasz, że Izraelczycy są szczególnie wrażliwi na branie zakładników?
Amos Yadlin: Idea, że każdy człowiek w Izraelu jest twoim bratem lub synem i musisz zrobić wszystko, aby go sprowadzić z powrotem, była dla nas wskazówką moralną przez wiele, wiele lat. Po rządach Peresa i Szamira widzieliśmy, jak izraelscy żołnierze byli uwalniani w zamian za terrorystów. W 1985 r. Rabin uwolnił tysiące terrorystów w zamian za ośmiu izraelskich żołnierzy, którzy byli jeńcami wojennymi. Netanjahu uwolnił 1000 terrorystów, w tym Sinwara*****, za jednego izraelskiego żołnierza. Myślę, że do tej pory Izrael zrozumiał, że te liczby są nie do przyjęcia. W pewnym sensie zachęca to do porywania i brania zakładników. Stany Zjednoczone właśnie wypłaciły 6 miliardów dolarów za kilku zakładników w Teheranie, więc jest to problem dla każdego demokratycznego kraju, który ma do czynienia z terroryzmem lub nieuczciwym państwem.
Jon Alterman: Wspomniałeś o rozmowie z Johnem Allenem ; rozmawiałem z emerytowanymi amerykańskimi generałami w ciągu ostatnich kilku miesięcy, wielu z nich uważa, że spędzili kilka dekad walcząc z powstaniami na Bliskim Wschodzie. Wydają się zirytowani faktem, że niewielu izraelskich decydentów uważa, że ich spostrzeżenia, zwłaszcza dotyczące znaczenia celowania w poglądy osób niebiorących udziału w walkach, są istotne dla sytuacji Izraela.
Amerykańskie podejście do przeciwdziałania rebelii mówi, że trzeba oddzielić bojowników od ludzi, którzy ich wspierają i pokazać ludziom, że istnieje lepszy sposób niż wspieranie bojowników. Mówi się również, że należy dbać o ludność cywilną. Czy twoim zdaniem nie ma to zastosowania w Strefie Gazy? Czy uważasz, że ofiary cywilne są niefortunne, ale konieczne do wykonania zadania wojskowego?
Amos Yadlin: Najpierw zajmijmy się drugą częścią pytania. Izrael walczy zgodnie z prawem międzynarodowym. Staramy się nie atakować cywilów. Nie pozwalamy jednak Hamasowi wykorzystywać cywilów jako ludzkiej tarczy. Wiemy już, że Hamas zawsze umieszcza punkty dowodzenia pod szpitalami, placówkami ONZ, szkołami, obozami i tak dalej. Dlatego w pierwszych tygodniach poprosiliśmy ludność o opuszczenie Gazy. Aby opuścili wszystko, co jest związane z Hamasem.
Niektórzy ludzie zostali, czy to z powodu powiązań z Hamasem, czy dlatego, że Hamas ich do tego zmusił. Nie atakowaliśmy szpitali, ale weszliśmy do nich. W szpitalach nikt nie zginął, tylko Hamas. Uważamy więc, że walczymy zgodnie z prawem międzynarodowym, a winę ponosi Sinwar, który rozpoczął wojnę. Na Sinwara, który przyjął doktrynę użycia ludzi jako tarcz i przetrzymuje zakładników. Cała wina leży po jego stronie. Uważamy, że każdy, kto ma skargi, powinien skontaktować się z kierownictwem Hamasu.
Jon Alterman: Kiedy prezydent Biden mówi, że izraelska reakcja jest przesadzona, to czy według ciebie jest źle poinformowany?
Amos Yadlin: Absolutnie. Oczywiście. Odnoszę się do amerykańskiego sposobu prowadzenia interesów. Dlaczego poszlili na Irak i Afganistan? na Japonię i Niemcy? Nie pamiętam, żeby rozróżniali niewinnych ludzi w Dreźnie. Nie pamiętam, żeby to robili, atakując Tokio w 1945 r. bombami zapalającymi. W przeciwieństwie do tego, co mówią nam ich generałowie, nie popchnęło to Niemców ani Japończyków do bardziej ekstremalnych zachowań. Wręcz przeciwnie, stali się demokratyczni. Stali się miłośnikami pokoju. To, że oni ponieśli porażkę w Iraku i Afganistanie nie jest czymś, co musimy traktować jako wskazówkę dla naszych działań.
Spotkałem kilku waszych generałów, kiedy przyjechali tutaj, zanim weszliśmy do Gazy. Przewidywali, że Gaza jest nie do zdobycia. Że będziemy mieli tysiące ofiar. Tak, Gaza była bardzo trudna. Ale ze względu na ciężkie bombardowania obszarów, które powinny być pozbawione cywilów; ze względu na zaawansowaną broń i zaawansowaną ochronę, to, co zostało zrobione w Gazie, jest wyjątkowym osiągnięciem wojskowym, o którym nikt z waszych generałów nie myślał, że może zostać osiągnięte. Są zaskoczeni.
Jon Alterman: Mówiłeś o środowisku pokonfliktowym w Japonii i Niemczech. Jak to osiągnąć z Palestyńczykami? Czy istnieje strategia stworzenia pokoju po zakończeniu konfliktu? Izraelczycy są głęboko straumatyzowani. Gazańczycy są głęboko straumatyzowani. Nie jestem pewien, jak wyjść poza traumę politycznego środowiska po konflikcie.
Amos Yadlin: Tak, mam pewien pomysł. Prowadzę małą firmę konsultingową o nazwie MIND Israel. Po wielu miesiącach MIND Israel wymyśliło sposób na “the day after” - "dzień po". Powiedzieliśmy, że najpierw trzeba zlikwidować Hamas. Dopóki Hamas tam pozostanie, nic się nie wydarzy. Będzie to połączenie Somalii i Afganistanu. Trzeba dokończyć demontaż Hamasu.
Następnie należy powołać palestyńską biurokrację, która będzie w stanie przejąć Gazę i ją odbudować. Nie może tego zrobić obecna Autonomia Palestyńska, która jest skorumpowana, słaba, niezdolna do kontrolowania Dżeninu i Tulkarmu na Zachodnim Brzegu i która nie ma legitymacji w oczach własnego narodu, ponieważ przez wiele lat nie było tam wyborów.
Zmieniona PA - i tutaj używam tej samej terminologii, której używa administracja Bidena - a której mentorem jest arabskie konsorcjum Egipcjan, Saudyjczyków i Zjednoczonych Emiratów Arabskich, jest sposobem na rozpoczęcie i odbudowę zdemilitaryzowanego i zderadykalizowanego państwa palestyńskiego. W przeciwnym razie wojna będzie trwać, a konflikt będzie kontynuowany.
Jestem weteranem wojny Jom Kippur, która była bardzo ciężką i krwawą wojną. Ale pięć lat później prezydent Sadat przyjechał do Izraela. Powiedział: "Nigdy więcej wojny. Nigdy więcej rozlewu krwi". I od tego czasu nie walczymy z Egipcjanami, którzy są teraz naszym najsilniejszym i największym sąsiadem.
Jon Alterman: Długo się nad tym zastanawiałeś i jestem pewien, że masz reakcję na argument, który wysuwają niektórzy ludzie; że nie można zniszczyć idei, a Hamas jest ideą. Można zlikwidować organizację, ale trzeba przedstawić alternatywną ideę, którą ludzie będą mogli przyjąć. Albo musi to być alternatywna idea, którą ludzie będą mogli przyjąć, a Hamasu nie da się zlikwidować. Czy to dla ciebie prawda? A może uważasz, że jest w tym coś fundamentalnie błędnego?
Amos Yadlin: W tej chwili nie próbujemy zniszczyć tej idei. Nie możemy zniszczyć idei. Musimy zniszczyć ich zdolność do zrobienia tego ponownie. Nie chodzi więc o to, co myślą. Nie chodzi o ich serce i umysł, ale o ich możliwości.
Nie zamierzamy zmieniać ich serc i umysłów, ale ich możliwości zostaną zniszczone. Ale pozwól, że zadam ci inne pytanie. Czy zniszczyliście nazistowskie myślenie? Trzeba to osiągnąć poprzez bezwarunkowe zwycięstwo, do którego jesteśmy daleko, ponieważ nie jesteśmy sami wobec Gazy. Cały świat próbuje nas teraz powstrzymać. Nie będzie to więc bezwarunkowa kapitulacja. Więc nie będziemy mogli mieć innej kultury w Strefie Gazy.
Jon Alterman: Dokładnie to próbuje zrobić Hamas, próbując odizolować Izrael na świecie. Myślę, że zgodzisz się , że odnieśli sukces w dużej części świata. Czy ma to znaczenie dla Izraela? Jak myślisz, co, jeśli w ogóle, Izrael powinien zrobić, aby spróbować złagodzić tę izolację, zarówno na całym świecie, jak i w Stanach Zjednoczonych, gdzie staje się ona coraz bardziej polaryzującą kwestią?
Amos Yadlin: Polaryzacja była już wcześniej. Jako Izraelczycy chcemy przede wszystkim żyć, a dopiero w drugiej kolejności być lubiani. Oczywiście, jeśli można dobrze żyć i mieć dobre stosunki ze wszystkimi, to w porządku. Ale jeśli musisz wybrać, czy ten kraj będzie bezpieczny i mało lubiany, czy lubiany i mało bezpieczny, to nie jest to trudna decyzja.
W końcu 82 procent Amerykanów preferuje narrację izraelską, a nie narrację Hamasu. Nie powinniśmy sugerować zbytnio kampusami uniwersyteckimi. Byłem tam. Prowadzę tam zajęcia. Ludzie byli przeciwko Izraelowi i demonstrowali przeciwko mnie przed tą wojną. Chcą Palestyny od rzeki do morza, co oznacza ludobójstwo dla Izraela. Nie zawsze wiedzą, która rzeka i które morze, ale są narażeni na całą propagandę. Na koniec, pomimo fałszywych wiadomości i propagandy, myślę, że każdy przyzwoity człowiek na świecie zrozumie, że Izrael jest lepszą stroną w tym konflikcie.
Jon Alterman: Czy jako ktoś, kto był attaché obrony w Waszyngtonie, jesteś zaniepokojony rosnącą krytyką Izraela w Partii Demokratycznej, w tym sensie, że Izrael staje się kwestią bardziej sporną niż przez pół wieku, odkąd Izrael zaczął być problemem demokracji?
Amos Yadlin: Masz całkowitą rację, że Izrael był w Ameryce kwestią dwupartyjną. Fakt, że już nie jest, nie wynika z tej wojny. To zaczęło się 20 czy 15 lat temu. Podczas premierowania"Bibi", stało się jeszcze gorzej, ponieważ Netanjahu zasadniczo stanął po stronie Republikanów, więc Demokraci stanęli przeciwko nam.
Powiem ci coś, co wierzę, że w końcu zadziała. Bernard Shaw mawiał: "Jeśli masz 20 lat i nie jesteś komunistą, to nie masz serca. Jeśli w wieku 40 lat nadal jesteś komunistą, nie masz mózgu". Kiedy ci 20-letni ludzie trochę dorosną, zrozumieją, kto ma rację, a kto się myli.
Nadal uważam, że większość Amerykanów popiera Izrael, ale niektórzy z nich popierają Palestyńczyków. Jeśli podoba im się wspieranie morderców, tych, którzy chcą zniszczyć naród żydowski, to też świetnie.
Jon Alterman: Pozwól, że na koniec zadam ci pytanie o prawdę. Izraelczycy są nieugięcie tępi konfrontując się z twardymi faktami. Będą podejmowane wysiłki, aby zrozumieć, co poszło nie tak i promować odpowiedzialność. Jak myślisz, kiedy to naprawdę nabierze rozpędu? Jak to się prawdopodobnie rozwinie? Jakich konsekwencji możemy się spodziewać?
Amos Yadlin: Bardzo dobre pytanie. Ważne jest, by uczyć się na popełnionych błędach. Ale są na to trzy różne procesy. Jeden proces nazywa się briefingiem, profesjonalnym briefingiem. Celem tego profesjonalnego briefingu jest zrozumienie, co poszło nie tak i poprawienie tego następnym razem, wyciągnięcie wniosków i wdrożenie.
Drugim jest komisja śledcza. Komisja ta, która zgodnie z izraelskim prawem jest powoływana przez Sąd Najwyższy, musi znaleźć winnego i odpowiedzialnego. Szukają winy, a nie wyciągniętych wniosków. Ostatnią kwestią jest werdykt społeczeństwa. Idziesz na wybory.
Tak więc pierwszy proces rozpocznie się, jeśli nastąpi zawieszenie broni przez uwolnienie zakładników. IDF rozpocznie proces , ponieważ jest to ważne. IDF zrobią to profesjonalnie, tak jak zrobiliśmy to po '73, po drugiej wojnie libańskiej. Jestem przekonany, że ten proces uczenia się uczyni nas lepszymi.
Jon Alterman: Czy jest to proces trwający trzy czy 12 miesięcy? daj mi wyobrażenie, ile to może potrwać.
Amos Yadlin: Tak, to trzymiesięczny proces. Komitet nominowany przez Sąd Najwyższy musi zostać nominowany po decyzji rządu. Obawiam się, że Netanjahu będzie próbował opóźnić ten proces tak bardzo, jak to tylko możliwe. W przeciwieństwie do roku '73, kiedy proces trwał kilka miesięcy, Izrael daje teraz osobom, które mogą zostać uznane za winne, możliwość wezwania prawników i złożenia zeznań. To sprawi, że proces będzie bardzo długi. Jest bardzo długi. Tak więc wybory mogą oczyścić system nawet wcześniej niż komisja śledcza. Nie jestem ekspertem od polityki, ale instynkt podpowiada mi, że stanie się to w nadchodzącym roku.
Jon Alterman: Czy uważasz, że izraelskie śledztwo, które nastąpi po tym wydarzeniu, będzie nieco podobne do raportu Komisji 9/11, czy też zupełnie inne? Co sądzisz o tym, jeśli chodzi o wyniki?
Amos Yadlin: 9/11 był głównie porażką wywiadowczą. Nie była to porażka operacyjna; nie była to porażka polityczna. 7 października miał trzy warstwy niepowodzeń. Niestety, wszystkie one połączyły się, by doprowadzić do katastrofy 7 października.
To porażka wywiadowcza, która nie dała wczesnego ostrzeżenia o tym, co zamierza zrobić Hamas. To porażka operacyjna, bo Dowództwo Południowe nie było gotowe. Jest też polityczny poziom zachęcania Hamasu, dawania mu katarskich pieniędzy i w zasadzie doprowadzenia Izraela do kryzysu wewnętrznego, który dał naszym wrogom pomysł, że jest to właściwy czas na zaatakowanie Izraela.
Są więc trzy poziomy. Wszystkie one muszą zostać zbadane przez tę komisję. Mam nadzieję, że będą w niej zasiadać ludzie cieszący się prestiżem, tacy jak zawodowi sędziowie i ludzie ze środowisk wojskowych, wywiadowczych lub politycznych, którzy zajmą się trzema poziomami niepowodzeń, które niestety mieliśmy 7 października.
Jon Alterman: Amos Yadlin, bardzo dziękuję za dołączenie do nas w Babel.
Amos Yadlin: Cała przyjemność po mojej stronie, Jon.
(KONIEC.)
---------------------------
* Jon B. Alterman
at CSIS.
**Amos Yadlin jest założycielem i obecnym prezesem MIND Israel, izraelskiej firmy konsultingowej ds. bezpieczeństwa narodowego. Wcześniej przez dekadę pełnił funkcję dyrektora Instytutu Studiów nad Bezpieczeństwem Narodowym na Uniwersytecie w Tel Awiwie, po 40-letniej karierze w izraelskich siłach obronnych, w tym jako szef Dyrekcji Wywiadu Wojskowego i attaché obrony w Stanach Zjednoczonych. Z dumą mówi, że jest jedynym człowiekiem, który bezpośrednio uczestniczył w eliminacji dwóch programów broni jądrowej.
*** Centrum Studiów Strategicznych i Międzynarodowych (CSIS) jest międzypartyjną organizacją non-profit zajmującą się badaniami politycznymi, której celem jest promowanie praktycznych pomysłów dla sprostania największym wyzwaniom na świecie.
Celem CSIS jest definiowanie przyszłości bezpieczeństwa narodowego. Kierujemy się odrębnym zestawem wartości - bezstronnością, niezależnym myśleniem, innowacyjnym myśleniem, interdyscyplinarnym stypendium, uczciwością i profesjonalizmem oraz rozwojem talentów. Wartości CSIS współgrają ze sobą, dążąc do osiągnięcia rzeczywistego wpływu.
Naukowcy CSIS wnoszą do swoich badań, analiz i rekomendacji swoją wiedzę polityczną, osąd i solidne sieci kontaktów. Organizujemy konferencje, publikujemy, wygłaszamy wykłady i występujemy w mediach, których celem jest zwiększenie wiedzy, świadomości i znaczenia kwestii politycznych wśród odpowiednich interesariuszy i zainteresowanej opinii publicznej.
**** US ‘quietly approves more than 100 sales of weapons to Israel’
Insights from The Economist, Center for Economic and Policy Research, and The New York Times
https://www.semafor.com/article/03/06/2024/us-quietly-approves-more-than-100-sales-of-weapons-to-israel-report
*****Yahya Sinwar, also spelled Yehya Sinwar, is a Palestinian politician who has been leader of Hamas, the Sunni Islamist political and military organization that rules the Gaza Strip, since 2017. Wikipedia
https://www.csis.org/analysis/amos-yadlin-new-type-israeli-war
Amos Yadlin
A New Type of Israeli War - transcript
March 5, 2024
wybór, tłumaczenie i opracowanie: bezmetki
Rozpowszechnianie treści przetłumaczonych
materiałów: zezwalam wyłącznie na darmowych
platformach elektronicznych, ze wskazaniem adresu
tekstu źródłowego i pseudonimu autora tłumaczenia
