Blues o świcie to niezła rzecz jeżeli jest dobry. Taki temat pojawiał się dość często w historii bluesa. W Teksasie słynnego bluesa o poranku napisał Ivory Joe Hunter. Nosił on tytuł, jakżeby inaczej niż
Blues At Sunrise.
Ivory Joe Hunter urodził się w Kirbyville, Teksas w 1914 roku. Dorastał w muzycznej rodzinie. Matka była śpiewaczką gospel, ojciec nieźle grał na gitarze. Rodzina nie była biedna. Widząc talenty syna kupili mu pianino.
Ivory Joe już w wieku 13 lat występował publicznie. Słynny poszukiwacz folkowej muzyki amerykańskiej Alan Lomax nagrał go dla Biblioteki Kongresowej w 1933 roku.
Był nie tylko dobrym pianistą ale i wokalistą, nieźle też komponował. Zainteresowany był głównie rythm and bluesem.
W 1940 roku prowadził własny show radiowy w Beaumont w Teksasie. Sprawdził się również w roli menadżera.
W 1942 roku wybrał się do Kaliforni wzorem innych teksańskich bluesmanów. Osiadł w Los Angeles. Tam dołączył do zespołu Johnny Moore's Three Blazers. Szybko stał się filarem grupy.
Pierwszego bluesa nagrał w swojej nowozałożonej wytwórni Ivory. Był to właśnie Blues At Sunrise. Piosenka odniosła lokalny sukces choć nie wyszła szerzej poza Kalifornię.
W końcu lat 40. Hunter założył kolejną wytwórnię płytową Pacific ale nagrywał również dla innych wytwórni. Miał jeszcze kilka kompozycji, które stały się dosyć dużymi przebojami, np. "I Almost Lost My Mind," "Since I Met You Baby", "I Need You", "I Quit My Pretty Mama", "Guess Who".
W latach 60. Hunter porzucił bluesa na rzecz muzyki country. Nawet swoje największe przeboje śpiewał odtąd w tym stylu. Zaprzyjaźnił się z Elvisem Presley`em, który zaprosił go do siebie do Graceland w Memphis.
Hunter był bardzo płodnym kompozytorem, napisał ponoć ponad 7.000 piosenek. Dwa songi wybrał dla siebie Elvis Presley: "My Wish Came True" i "Ain't That Loving You, Baby."
Hunter zmarł w Memphis w 1974 roku a pochowany został w rodzinnym Kirbyville.
Blues At Sunrise był przez dziesięciolecia zapomniany. Przypomniał go w 1973 roku Albert King na festiwalu w Montreux. Koncert został zarejestrowany i wydany przez Stax Records pod tytułem Blues At Sunrise.
Od tego momentu utwór zyskał olbrzymie uznanie. Na płycie autorem bluesa jest King. Wykonanie Kinga bardzo się różni od Huntera, przede wszystkim w warstwie instrumentalnej. Hunterowi nie śniła się w 1943 roku tak grająca gitara. Jednak to nie była kompozycja Kinga.
Nie było to jakieś wyjątkowe zjawisko. Podawanie swojego autorstwa utworów innych autorów w latach 20.- 40. było dosyć powszechne.
Albert King był w bliskich stosunkach z Stevie Ray Vaughanem. Kingowi bardzo imponowała gra Vaughana. Często występowali i nagrywali razem. W 1983 roku wystąpili na koncercie o charakterze jam session, gdzie hitem stało się wykonanie Blues At Sunrise. Koncert ten został wydany w 1999 roku na płycie In Session.
King mówi tam o jakimś poprzednim nagraniu z Hendrixem i Janis Joplin. Prowadziłem własne dochodzenie w tej sprawie. Moim zdaniem King "ściemniał" lub fantazjował. Nikt o takim występie nie słyszał.
W music boxie Albert King, King z Stevie Ray Vaughanem ( 15 minut) i twórca bluesa Ivory Joe Hunter.
Blues At Sunrise Lyrics
The sun rises in the east lover, it sets deeply in the west
The sun rises in the east lover, it sets deeply in the west
I've been looking for my lover, and I haven't found her yet
I'm gonna call up China and see if my baby's over there
I'm gonna call up China and see if my baby's over there
You know I looked the whole world over, I can't find my lover nowhere
She won't write me no letters, won't even call me on the telephone
She won't write me no letters, won't even call me on the telephone
You know I haven't had no real good lovin' since that gal of mine been gone
Someday baby, you're gonna want me like I want you
Someday baby, you're gonna want me like I want you
But when I call you on the phone darlin', I'll say I have nothing for you to do
Ivory Joe Hunter
Inne tematy w dziale Kultura
