Kurtuazyjna wizyta premiera Morawieckiego w Berlinie przypadła w czasie dla Niemiec niespokojnym. Niemieccy wyborcy są już zniecierpliwieni bo politycy w negocjacjach koalicyjnych, trwających już 5 miesięcy, nie odpowiedzieli na najbardziej palące problemy. Scena polityczna Niemiec drży coraz bardziej i wielu polityków nie stąpa już pewnym krokiem po ziemi. Najpierw była klęska „Jamajki”. Teraz zakończenie rozmów koalicyjnych CDU/CSU i SPD po dwóch dniach poskutkowało wyrzuceniem Martina Schulza choć odniósł on wielki sukces negocjacyjny zdobywając dla partii ważne ministerstwa, w tym finansów. Dalej nie widać w ustalonych dokumentach jasnej perspektywy rozwiązania problemu uchodźców ani też ochrony granic państwa przed nielegalną emigracją.
W partii SPD rozpoczęły się żenujące rozgrywki wewnętrzne i wedle sondaży spadła ona już poniżej AfD (16%) utrzymując zaledwie 15,5% poparcia.
Pozbycie się Schulza ośmieliło kolegów partyjnych Merkel by także na jej miejsce szukać mniej nielubianego a bardziej konserwatywnego kandydata. Niestety, odważnych brakuje. Ci, co nosili spodnie, dawno partię opuścili. Przez wiele lat swoich rządów Merkel skutecznie pozbyła się silnych osobowości, mogących zagrozić jej pozycji.
Nawet jeśli Merkel jeszcze przez jakiś czas utrzyma się przy władzy to już mówi się o niej "Lame Duck" i oczekuje końca jej rządów. Kanclerz wystąpiła w programie telewizyjnym ale nie poprawiła nastrojów żadnym nowym pomysłem, choć obiecała odmłodzenie aparatu politycznego i rządowego. Wysuwając dzisiaj kandydaturę na sekretarza partii swoją niewiele młodszą koleżankę już zapomniała kanclerz o obietnicy sprzed tygodnia. Nowa sekretarz generalna CDU, Annegret Kramp - Karrenbauer, przez niektórych widziana jest jako namaszczona przez Merkel przyszła kanclerz.
26 lutego na kongresie partii CDU ma zostać zaaprobowana jej kandydatura jak i umowa koalicyjna z SPD ale wielu jest bardzo niezadowolonych, że partia traci kontrolę nad ministerstwem finansów. Uważa się, że Merkel sprzedała najważniejsze ministerstwo za cenę przedłużenia własnej kariery, nie myśląc o dobru państwa. Socjaldemokraci mają wiele pomysłów na nowe wydatki, które nie są witane z zadowoleniem. SPD będzie głosowało nad koalicją dopiero w końcu marca ale młodzieżówka tej partii - Juso, jest przeciwko wchodzeniu w koalicję. Argumentują, że SPD w starej koalicji nie uzyskało wypełnienia swoich postulatów społecznych. Przejście do opozycji pozwoli natomiast odzyskać wiarygodność i odbudować elektorat. W dalszym ciągu szanse na utworzenie rządu Niemiec są niepewne a wielu wyborców chciałoby nowych wyborów parlamentarnych.
Polski premier Mateusz Morawiecki - to polityk wstępujący z dużym poparciem społecznym i politycznym. Spotkał się on z kanclerz Angelą Merkel u schyłku jej kariery, niemal pokonaną politycznie, zirytowaną, nie upoważnioną do podejmowania ważnych decyzji politycznych i już nie w pełni kontrolującą zasób spraw, za które kanclerz jest odpowiedzialna. Przeciążone i nie dofinansowane sądy w Niemczech nie są w stanie załatwić spraw ubiegających się o azyl, wyniki nauczania w szkołach są coraz gorsze bo nauczyciele muszą dostosowywać się do ogromnej liczby dzieci uchodźców, armia w marnym stanie a w miastach wzrasta niezadowolenie z powodu rosnącej przestępczości. Za to wszystko obarcza się jeszcze stale obecne rządy Merkel.
Merkel nie może wiarygodnie odpowiedzieć na postawione przez Morawieckiego polskie postulaty liberalizacji europejskiego rynku. Także sprawa Nord Stream 2 dzieli nasze części Europy. Dla Polski i okolic spowoduje to zagrożenie większą destabilizacją Ukrainy ale dla Merkel i jej szefa dyplomacji to tylko biznes. Jednak wielokrotne powtarzanie przez Sigmara Gabriela na Konferencji Monachijskiej, że chce zniesienia sankcji nałożonych na Rosję wskazuje, że solidarność europejska nie jest dla obecnego rządu tymczasowego w Berlinie, najważniejsza. Tymczasowość na niemieckiej scenie przedłuża się.
