„Jak wyzwolić się z tych stereotypów, które towarzyszą nam niemal od urodzenia, wzmacniane literaturą, historią, powszechnymi resentymentami? Co pozostanie z polskości, gdy odejmiemy od niej cały ten wzniosło-ponuro-śmieszny teatr niespełnionych marzeń i nieuzasadnionych urojeń?
Polskość to nienormalność – takie skojarzenie nasuwa mi się z bolesną uporczywością, kiedy tylko dotykam tego niechcianego tematu.
Polskość wywołuje u mnie niezmiennie odruch buntu: historia, geografia, pech dziejowy i Bóg wie co jeszcze, wrzuciły na moje barki brzemię, którego nie mam specjalnej ochoty dźwigać ....
Piękniejsza od Polski jest ucieczka od Polski – tej ziemi konkretnej, przegranej, brudnej i biednej. I dlatego tak często nas ogłupia, zaślepia, prowadzi w krainę mitu. Sama jest mitem !”
Dobrze powiedziane! Celnie i jakże indeferentnie! Nowocześnie.
Autorem tego wyznania jest pan D.Tusk. Niewykluczone, że pan przyszły premier zapomniał o ankiecie miesięcznika ZNAK z roku 1987 (nr.11-12 str.190) i swojej odpowiedzi na pytania o pojęcie polskości.
Pewnie - powie ktoś, przez 20 lat można zmienić poglądy i przekonania, a młody człowiek czasem wygaduje bzdury... Problem w tym,że pan Tusk był wówczas człowiekiem 30 letnim i nie chcę przypuszczać, by naśladując krowę zmieniał co lat 10 poglądy w tak istotnych sprawach.
Rozumiejąc treść wyznań 30 -letniego Tuska, znajdujemy klucz do przesławnej idei budowy 2 Irlandii. Skoro "piękniejsza od Polski jest ucieczka od Polski" - to nowa Irlandia, Holandia , Jamajka , będzie zawsze piękniejsza od "tej przegranej i brudnej ziemi".
Jestem przekonany, że warto te słowa przypomnieć dziś, gdy pan Tusk ma gębę pełną frazesów o patriotyzmie i miłości Ojczyzny. I poprosić przyszłego pana Premiera RP o włączenie ich do rządowego expose. Choćby - w imię poprawy wizerunku Polski zagranicą.
Bo nie w imię honoru.
