Rozpoczęła się w 1950 roku i trwała 3 lata. Po II WŚ Rosja oraz Stany Zjednoczone podzieliły się wpływami na Półwyspie Koreańskim. Wypada nadmienić iż w tych czasach to północ gospodarczo zdecydowanie górowała nad południem. Dlatego też Rosjanie z chęcią przystały na proponowane przez Amerykanów warunki. Na półwyspie powstały dwa państwa, granica między nimi przebiegała wzdłuż 38 równoleżnika.
Północna część pozostała pod silnymi wpływami stalinowskiej Rosji, przy wsparciu rosyjskich polityków na tron osadzono Kim Ir Sena, który zaczął sprawować władzę z namaszczenia Rosjan. Południowcy, próbujący utworzyć państwo pod patronatem Stanów Zjednoczonych, długo borykali się z wewnętrznymi problemami. Dopiero propozycja zorganizowania wyborów na terenie całej Korei pozwoliła na ustabilizowanie tej części półwyspu. Piszę tej części, gdyż na północy całkowicie zbojkotowano wybory, zwyczajnie ich nie zorganizowano.
3 lata walk, podczas których szala zwycięstwa ciągle przechylała się to na jedną, to na drugą stronę w ostatecznym rozrachunku nie przyniosły nic nowego. Za interesami Północy opowiedziała się Rosja oraz Chiny, Południe wspierały oddziały ONZ (głównie amerykańskie).
Skutki wojny były niewspółmierne do uzyskanych korzyści:
Wojna koreańska utrwaliła sztuczny podział półwyspu koreańskiego. Straty poniesione przez strony konfliktu i ludność cywilną są trudne do oceny ze względu na zróżnicowanie szacunków i brak swobodnego dostępu historyków do materiałów archiwalnych, szczególnie północnokoreańskich i chińskich.
Aktualne szacunki historyków zakładają straty armii Republiki Korei (Korea Południowa) – 415 tys. żołnierzy zabitych i zmarłych w niewoli i 429 tys. rannych, Koreańskiej Armii Ludowej – 500–600 tys. zabitych i drugie tyle rannych, a ludności cywilnej – około miliona ludzi zabitych i rannych. Straty sił ONZ obejmowały: 33 629 zabitych i zaginionych oraz 107 tysięcy rannych żołnierzy USA, 1263 zabitych i 4817 rannych żołnierzy Wspólnoty Narodów oraz 1800 zabitych i 7 tys. rannych żołnierzy z pozostałych kontyngentów państw walczących pod flagą ONZ. Straty ChRL ocenia się na 400 tys. zabitych i zmarłych oraz 500 tys. rannych żołnierzy. (Wikipedia)
Obydwa nowo utworzone państwa, zrujnowane przez wieloletnie działania gospodarcze , przez wiele lat walczyły z kryzysem. Dotkliwe skutki ekonomiczne odczuły także mocarstwa, które włączyły się w działania na półwyspie. Rosja (po śmierci Stalina) i Chiny (pogrążone w wielkim kryzysie). Stany Zjednoczone szybko zniwelowały straty poniesione na półwyspie (17 mld dolarów) i udzieliły cennego wsparcia dla południowców z Korei.
Należy pamiętać, że przed wybuchem wojny Korea Północna była regionem o wiele lepiej rozwiniętym niż Południowa. Udział w degradacji miały przede wszystkim państwa prowadzące na jej terenie działania, a więc i Stany Zjednoczone.
