Navigare necesse est a Tusk... tonie. Smutek Prezesa.

     Jarosław Kaczyński ogłosił, że (cytat bardzo niedokładny) rząd zaczyna tonąć. Odniosłem wrażenie, iż ogłosił to bez większej radości czy satysfakcji. Ten brak radości jest uzasadniony. Rzeczywiście, notowania rządu premiera Donalda Tuska od jakiegoś czasu spadają, ale Prawo i Sprawiedliwość ma z tego figę z makiem, a właściwie samą figę, gdyż poparcie dla Prawa i Sprawiedliwości nie rośnie. Smutek Prezesa jest wielki. Nie dziwię się wcale, gdyż każdy mający poczucie dobrze spełnionego obowiązku, a spotykający się z brakiem wdzięczności po prostu cierpi. Taki ciągły brak akceptacji potęguje cierpienie i wzmaga smutek. Smutek, który rośnie z powodu braku wzrostu poparcia dla polityka może skończyć się melancholią, a ta w końcu głęboką depresją. Wizja Jarosława Kaczyńskiego w głębokiej depresji jest mi - pomimo mojej politycznej niechęci, podkreślam politycznej niechęci, do Prezesa - niemiła. Nie ukrywam też, że wizja Prezesa w depresji może być nocnym koszmarem, a któż lubi nocne koszmary? Na pewno nie ja. Jako facet daleki od wizji politycznych Jarosława Kaczyńskiego czuję swego rodzaju satysfakcję z faktu, że słupki poparcia dla Prawa i Sprawiedliwości nie rosną, ale jako ktoś, kto nie lubi nocnych koszmarów boję się, nie tyle Prezesa, ile wizji natknięcia się na Niego we śnie. Dlatego pozwolę sobie udzielić kilku rad Prezesowi, jak uniknąć depresji. Robię to z wyrachowania, jak pewnie zauważyli to uważni Czytelnicy tego tekstu, po prostu nie chcę, aby Jarosław Kaczyński popadł w deprechę, bo to może odbić się na mnie. Oto te rady.

1. Prezesie - uśmiechaj się szczerze, gdy widzisz powstające drogi. Pamiętaj, konferencje prasowe mówiące o braku dróg organizuj na tle rozkopanych placów budów, a nie mając za sobą lśniące powierzchnie asfaltu w Konotopie.
2. Nie podkreślaj ciągle, że Polska tonie, gdy z nieba leje się żar. Co powiesz, gdy nawiedzi nas powódź?
3. Uwierz, że Polacy zmieniają się i patrzą w przyszłość. Przeszłość jest ważna, ale jako nauka skierowana ku przyszłości, wszak historiavitae magistraest. A Prezes jakby tego nie wiedział, co rusz popełnia te same gafy.
4. Optymizm lepiej wpływa na odbiorców. Ciągłe biadolenie pcha ludzi w objęcia zniechęcenia i melancholii. Melancholia zaś zaburza percepcję - wszystko wokół wydaje się brzydkie i smutne. Prezesie, to mechanizm błędnego koła! Niebezpieczne, wycofaj się z pesyzmizmu.
5. Na koniec rada najważniejsza. Nie traktuj inaczej myślących jak wrogów. Daj nam prawo się mylić, wszak sam nieomylny nie jesteś? Czyż nie?

     To tylko 5 rad. Tę listę, mógłbym wydłużyć do 10, ale byłby to już dekalog, a Autor dekalogu jest Jeden, no może jeszcze Prezes mógłby napisać drugi. Ja na pewno nie.