Czereśnia ptasia (Prunus avium) jest tytułową narzeczoną i bohaterką mojej notki. Jest u nas dość częstym gościem, ale rzadko poza południem kraju tworzy skupiska. Jest dziko żyjącym gatunkiem drzewa owocowego, który w sprzyjających okolicznościach przyrody (klimat, ziemie i bogactwo ptasich biesiadników) współtworzy całkiem gęste lasy liściaste i mieszane. Na zdjęciach widoczne są fragmenty lasu z przewagą czereśni i buków oraz domieszką jodły, modrzewia, jesionu i jawora.
Na Sądecczyźnie Czereśnia ptasia jest zdrobniale i poufale nazywana "cześnią". Kochają ją zwierzęta, zwłaszcza popielice i ptaki, ale nie tylko. "Dzieląc się" z ptakami zbieramy całkiem sporo jej malutkich, słodkich i aromatycznych owoców, bo jej dodatek do domowej ratafii, a zwłaszcza slodka nalewka "Czereśniówka" (rodzaj likieru) jest pyszna. Jedna z lepszych nalewek słodkich jakie piłem:).
Rosnąc w zwarciu Czereśnia ptasia dorasta nawet do 20-30m, a jej rekordowy w Polsce okaz dziki rośnie w okolicach Dukli, w Beskidzie Niskim. Drzewa cześni rosnące w Beskidzie Sądeckim są wprost niezwykłej urody.
Wystarczy zresztą na nie popatrzeć. Prawdziwe panny młode w najpiękniejszych sukniach, z białych płatków, których zapach i dotyk, jak sen...
Pisanie na blogu ma swój cel doraźny, a i kontekst sytuacyjny. Może wynikać z potrzeby refleksji lub chęci dzielenia się informacją, ale ja traktuję to również jako formę autoterapii (czasem zabawną).
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Rozmaitości
