W krótkim komentarzu „Wyrok, czy tylko ostrzeżenie?" Stanisław Michalkiewicz stawia tezę, że rozwiedka zdaje się powoli zwijać parasol ochronny nad Donaldem Tuskiem i jego rządem cudaków.
Świadczyć mają o tym coraz śmielsze i wcześniej niespotykane ataki ze strony niezależnych (od prawdy) mediów typu TVN24. Autor zastanawia się, czy to tylko pierwsze ostrzeżenie, czy może możni protektorzy mają już w zanadrzu jeszcze bardziej głęboko inteligentną alternatywę.
Oczywiście nie wiemy jak jest w rzeczywistości, bo na przykład informacja o nowej formacji politycznej centrolewicy z ojcem Weroniki Rosati oraz opiekunem żubrów na czele wprawdzie przeszła przez media, ale jednak niewielkie wywołała poruszenie. Także lewica zwyczajna (bez odchylenia centrowego), czyli SLD z Grzegorzem ‘In Vitro' Napieralskim niby coś tam pomrukuje krytycznie, ale jednak niemrawo.
Naprawdę nie jest więc łatwo wyobrazić sobie jakiś realny twór, który mógłby stanowić alternatywę dla ugrupowania tuskowego. Chyba, że... No właśnie.
Tak jak pisał o tym wczoraj FYM, wróble coś ćwierkają o POPiSie niepokojącego.
Czy taki twór nie wpisywałby się aby w schemat opisywanej przez Stanisława Michalkiewicza alternatywy? Przecież gdyby doszło do tej koalicji, to niezależnie od samych motywacji władz Prawa i Sprawiedliwości, które (bardzo teoretycznie, ale jednak) mogłyby być przepełnione wiarą w ludzi i głęboko szlachetne, głównym skutkiem jej powstanie byłoby utrzymanie się Platformy przy władzy.
Cała reszta, nawet gdyby PiS przejął tak zwane resorty siłowe, nie miałaby większego znaczenia. Owszem, na pewno ukoiłaby najzagorzalszych zwolenników partii Jarosława Kaczyńskiego i raczej na pewno spowodowałaby wzrost słupków poparcia, tym niemniej w dalszym ciągu byłby to rząd Tuska i Pawlaka, kogoś tam, długo-długo nikogo i na końcu dopiero Kaczyńskiego.
Oznaczałoby to zatem, że PiS tak naprawdę godzi się na ten sposób sprawowania władzy i dla konfitur gotowy jest zejść nawet do poziomu przystawki stronnictwa ludowego.
Jest to myśl tak obrzydliwa, a przy tym niestety również tak niepokojąco realna, że na wszelki wypadek wolę jej nie kontynuować. Sądzę, że na ten moment lepiej wierzyć, że cokolwiek by o chwiejnym (nie tylko w sprawie Traktacie Lizbońskiego i Euro) Prawie i Sprawiedliwości nie mówić, jest to przynajmniej partia ideowa.
Tak więc trzymajmy kciuki, by dla „dobra" Polski Platforma nie pozbyła się jednak Palikota i Niesiołowskiego, bo w przeciwnym wypadku zostanie nam znowu tylko jakaś partyjka kanapowa.
"Dzierzba mimo bliskiego pokrewieństwa z wróblami, sikorami czy kanarkami, zachowuje się jak ptak drapieżny. Aktywnie poluje na duże bezkręgowce (głównie owady) oraz drobne płazy, gady, ssaki, a nawet inne gatunki ptaków. Po złapaniu zdobyczy często nie zjada jej od razu, lecz zawiesza na kolczastych krzewach, drutach lub wkład między rozwidlenia gałęzi drzew."
Tak powstają tzw. spiżarnie dzierzb.
ADRES E-MAIL
- Czy już Ci pisałem, że to oto miejsce jest symbolem mojej niezależności i wiary w wolność jednostki?
- Jakieś pięćdziesiąt razy... /Veszett a világ/
motto: Mówisz, że chcesz zostać pisarzem, to po prostu zwykły egoizm; chcesz wyróżnić się spośród marionetek i zostać ich animatorem. W istocie nie ma różnicy między tym, co chcesz robić, a malowaniem się kobiet... /Abe Kobo. Kobieta z wydm./
motto2: W każdej epoce, w każdym kraju zawsze istniały dwa stronnictwa: reakcji i postępu./Maurice Druon. Król z Żelaza/
Ludzie najczęściej stają się biegaczami, ponieważ tak ma być./O czym mówię, kiedy mówię o bieganiu. Haruki Murakami/
spiritus flat ubi vult
Zapraszam do zwiedzania mojej spiżarni
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
