Każdy człowiek od chwili narodzin zaczyna układać swoje puzzle

Każdy człowiek od chwili narodzin zaczyna układać swoje puzzle. Wielu do końca życia tylko ponownie dociska kawałki w przekonaniu, że znajdują się na właściwym miejscu. Do kresu dochodzą nieświadomi tego, co utracili. Inni, w chwili rozsypania się układanki rezygnują i umierają za życia, jeszcze inni zbierają kawałki na kupkę i zamykają się w swym małym świecie, nie dopuszczając do siebie nikogo. Żyją jak roboty, chorągiewki, podatne na każdy podmuch wiatru. Jeszcze inni zbierają się w sobie i zaczynają układać wszystko od nowa. Przyglądają się kawałeczkom układanki, a potem wyznaczają cel i podnoszą pierwszy element. Wtedy zaczyna rodzić się świadomość, że z chwilą podjęcia decyzji poprawnego ułożenia puzzli, trzeba będzie pożegnać się z tym, co znane, z układem, w którym funkcjonowało się do tej pory. Podjęcie takiej decyzji to ponowne narodziny, często bolesne. Ból będzie pojawiał się za każdym razem, kiedy kawałek układanki trafi na niewłaściwe miejsce. - fragment z ksiązki Tori Ritner "Puzzle"

Czy życie jest jak układanką, której poszczególne części trzeba dopasowywać do konkretnego miejsca, by układało się w całość? Ile trzeba wycierpieć, by w końcu zacząć walczyć o siebie i swoje szczęście? Jak długo trzeba czekać na miłość i czy można nauczyć się okazywać uczucia, których nie dostawało się w domu, będąc już dorosłą osobą? Jak będąc zastraszaną obserwatorką codziennych libacji alkoholowych i seksualnych, nauczyć się „normalnie” żyć? Na te i inne pytania odpowiada Tori – bohaterka i autorka książki-pamiętnika pt. „Puzzle”. To opowieść bardzo intymna – ze szczegółami przedstawiająca losy Tori-dziecka i Tori-dorosłej kobiety. Zarówno jako mała dziewczynka, tak i teraz zmaga się jeszcze z demonami przeszłości, które nie dają o sobie tak łatwo zapomnieć. Tylko dzisiaj jest bogatsza w wiedzę z terapii DDA, silniejsza, bo wie, czego chce, a czego nie. To także książka o przebaczeniu. Pogodzeniu się z przeszłością i zostawieniu jej daleko za sobą. Bo by pójść do przodu, trzeba wyrzucić z siebie wszystko, co stanowi nadbagaż ciążący niczym kula u nogi. To właśnie w pamiętniku „Puzzle”, czyni autorka. Koniecznie się z nim zapoznaj! To lektura obowiązkowa!