Propozycja wybrania się na wystawę do muzeum w czasie upałów tej skali może się wydać nienormalna. Mimo wszystko spróbujemy Państwa zachęcić do tego ponieważ właśnie dziś w Muzeum Wojska Polskiego Warszawie otwarto dwie ciekawe ekspozycje. Pierwsza prezentuje obraz wojny polsko-bolszewickiej na plakatach, druga wojenne relacje polsko-francuskie 1918 -1921 roku.
Obie wystawy związane są ze zbliżająca 90-tą rocznicą Bitwy Warszawskiej, którą większość historyków uważa za jedną z najważniejszych bitew w historii świata. Plakat z natury swej pokazuje nam troszeczkę inny rodzaj przekazu, bardziej społeczny i artystyczny, mniej w nim aspektów militarnych do czego przyzwyczaiło nas wojskowe muzeum.Druga polsko-francuska część wystawy, daje możliwość zobaczenia pierwszy raz w Polsce świadectwa wspólnoty historycznej obu państw. Są to na przykład polskie najwyższe odznaczenia państwowe dla marszałka Ferdynanda Focha, którego imieniem jakiś czas temu nazwana została jedna z warszawskich ulic.
Zastanawiam się czy powinniśmy celebrować wspólnotę wojenną Polski i Francji, jest to w najlepszym stopniu przynajmniej wątpliwe. Andrzej Bobkowski w swoich genialnych "Szkicach piórkiem" poruszając opisuję tą rzeczoną wspólnotę w czasie II Wojny Światowej. "No, popatrzże się na ten szmelc" - wskazuje na łodzie podwodne i na okręty - "widzisz, jak się poustawiali? A na co oni czekają? Na opakowanie. Żeby Niemcom w zębach przynieść. Tu się ucz, że Westerplatte i Warszawa to dobre, ale do fotografii. A oni tymczasem raz flaczki, raz ziemniaczki, raz kuperek z kaczki... Szkoda każdego słowa (....)Po co Francja marynuje te okręty? Nasi już dawno byliby gdzie indziej. Przecież oni tutaj poddali się na pewno korespondencyjnie, listownie albo telegraficznie (...)Tu widzę Francję nagą, leżącą w Tulonie, jak dziwka. Czeka i uśmiecha się z rezygnacją, rozchyla nogi... Zdradza mnie
