Masowo odchodzące na emeryturę pokolenie wyżu demograficznego, któremu prawdopodobnie nie udało się zgromadzić odpowiednich oszczędności, będzie wyzwaniem dla całej gospodarki.
Według sporządzonego przez firmę asset management Manning & Napier raportu zatytułowanego „Potencjalne konsekwencje makroekonomiczne starzejącego się pokolenia nieposiadającego wystarczających środków na emeryturę” pokolenie wyżu demograficznego, czyli osoby urodzone pomiędzy 1946 i 1964 rokiem, zaczęło w 2012 r. osiągać pełny wiek emerytalny, czyli 65 lat. Starzenie się tego pokolenia będzie najważniejszym wyzwaniem w ciągu następnych kilku dekad, bo, jak przewiduje Biuro Ewidencji Ludności, w latach 2010–2050 podwoi się liczba osób w wieku powyżej 65 lat.
Raport mówi też, że wraz ze starzeniem się i przechodzeniem na emeryturę tego pokolenia wzrost ekonomiczny będzie coraz wolniejszy. Co gorsza, niewiele osób zgromadziło wystarczające środki na emeryturę, wyższe będą koszty ich leczenia, a także oczekiwana długość życia.
Inne spodziewane negatywne skutki to spadek wydajności pracy oraz naciski na programy rządowe w związku ze zwiększeniem się wymagań sytuacji nierównowagi demograficznej.
Ubezpieczenie zdrowotne (Medicare), wg danych za 2009 r, pokryło tylko 59% kosztów usług medycznych osób w wieku co najmniej 65 lat. 13% kosztów pokryto ze środków własnych, 14% z ubezpieczeń prywatnych, a koszty pozostałych 14% opłacone zostały z różnych innych źródeł (m.in. Medicaid, Tricare).
Mary Moglia-Cannon, starszy analityk w Manning & Napier, powiedziała, że długość życia jest wyzwaniem a koszty leczenia przewyższają inflację: „Długoterminowa opieka medyczna i wypłaty emerytalne naprawdę wymagają zgromadzenia odpowiednich środków”.
Raport Manning & Napier wskazuje na kilka problemów, którym warto się przyjrzeć w związku z odchodzeniem na emeryturę pokolenia wyżu demograficznego. Są to:
• Współczynnik wielkości pokolenia emerytów w stosunku do grupy pracujących. Liczba emerytów będzie rosła szybciej od liczby pracujących.
• Okres zwiększonych wydatków. Liczba osób wchodzących w okres zwiększonych wydatków (wiek 35–54) jest mniejsza od liczby odchodzących na emerytury. Grupa od 40 do 49 lat wg przewidywań ma przed sobą negatywny wzrost w kolejnych 10 latach. Co więcej, pokolenie wychodzące z okresu zwiększonych wydatków może wpłynąć na gospodarkę bardziej niż poprzednia generacja, ponieważ pokolenie wyżu demograficznego było nastawione głównie na konsumpcję.
• Produktywność siły roboczej. Firmy odczują presję w związku ze starzeniem się pokolenia wyżu, zarówno jeśli chodzi o produktywność, jak i zmiany nawyków w wydawaniu pieniędzy.
• Skutki gospodarcze. Choć wzrost w okresie aktywnym zawodowo mógłby prowadzić do wzrostu zarobków i zmniejszenia bezrobocia, może on także powodować presję inflacyjną. Przyjęcie imigrantów mogłoby zmienić na następnych kilka dekad proporcje demograficzne.
• Implikacje dotyczące inwestycji. Wraz ze zmianą koszyka dóbr pokolenia wyżu demograficznego zmienią się beneficjenci tych wydatków. Inwestorzy muszą być świadomi faktu, że branże, które korzystały z siły nabywczej tamtego pokolenia, teraz mogą napotkać trudności.
Żródło: Globalny Przegląd Emerytalny
Inne tematy w dziale Gospodarka
