Do zadania sobie takiego pytania skłoniła mnie informacja, że większość małych strzelnic myśliwskich które w przeszłości służyły okolicznym kołom łowieckim już nie istnieje. Jest to m.in. rezultat coraz ostrzejszych przepisów o ochronie środowiska. Na takiej strzelnicy z czasem zalega w glebie coraz więcej ołowiu co jest zagrożeniem dla wód gruntowych itd. Więc raz na jakiś czas, trzeba na takiej strzelnicy zdjąć wierzchnią warstwę ziemi i ją zutylizować, co znacząco podnosi koszty utrzymania.
No i zacząłem się zastanawiać. A gdyby zastąpić pociski i śrut ołowiany stalą? Stalowa kulka w glebie zamieni się wkrótce w brązowy proszek i wszyscy zadowoleni. A dlaczego pociski są ołowiane? No wiadomo, cięższe poleci dalej, bo taki sam opór powietrza będzie wyhamowywał cięższe ciało wolniej niż lżejsze o takiej samej geometrii. Ale w jakim stopniu?
Na dodatek, lżejszy pocisk wyleci z lufy z większą prędkością przy użyciu tej samej ilości materiału miotającego. Więc co prawda lżejsze będzie hamować szybciej, ale na starcie ma większą prędkość, co nieco skompensuje przewagę. No właśnie - o ile? Żeby sprawę utrudnić, można zmniejszoną przez lżejszy pocisk masę naboju uzupełnić dodatkowym ładunkiem. Nawet jeśli sumarycznie nie wyrówna to przewagi zasięgu ołowianego pocisku, to może ta przewaga będzie niewielka?
Zachęcam do zabawy. Dane początkowe:
Masa kulistego pocisku - m.
Powierzchnia przekroju pocisku - S
Wsp. oporu powietrza dla pocisku - Cx
Gęstość powietrza - g
Energia ładunku miotającego (zamieniona w całości na energię kinetyczną kuli) - E
Wysokość lufy (rzutu poziomego) nad gruntem - h
Siłę oporu powietrza przyjmujemy wg wzoru - F = gCxSv^2.
Należy obliczyć zasięg rzutu poziomego R
Jak już będzie wzór, można będzie pokusić się o obliczenie na ile kula stalowa o typowym rozmiarze poleci bliżej niż ołowiana.
I tak na koniec. Zastanawialiście się z czego powinny być zrobione pociski do broni strzeleckiej używanej np. na Księżycu?
Komentarze