Dyskutując arabski terroryzm dobrze jest pamiętać, że samobójcy, którzy w imię islamu 11 września 2001 roku zaatakowali WTC (i których towarzysze w dalszym ciągu poświęcają życie atakując wojskowe i cywilne cele w Iraku, Afganistanie, Izraelu i Pakistanie) wcale nie wymyślili terroryzmu. Jego prekursorzy już w drugiej połowie XIX wieku rzucali bombami w ruskich carów, nieco później, w latach 40 ubiegłego wieku wrzucali granaty do Cafe Club na warszawskim Nowym Świecie, a w 1946 roku, w Jeruzalem wysadzili w powietrze Hotell King David.
***
Terror to ukochane dziecko fanatyków i ideologii nacjonalistycznych. Oto jak podaje Adam Krawczyk*, kiedy na początku lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku powstawał Izrael, syjoniści chcąc zapewnić nowemu państwu napływ żołnierzy i obywateli nie cofnęli się wymierzyć go we własnych rodaków!
„9 marca 1950 roku wybuchła pierwsza bomba w amerykańskim centrum kulturalnym i bibliotece w Bagdadzie. Spowodowała ona straty materialne i zranienie kilku osób. Centrum było ulubionym miejscem spotkań młodych Żydów.
8 kwietnia 1950 r. miał miejsce pierwszy atak wymierzony bezpośrednio w Żydów. O 21:15 z samochodu z trzema młodymi pasażerami wyrzucono granat w El-Dar Café Baghdad, gdzie bawiła się grupka młodych Żydów. Czterech zostało poważnie rannych. Tej samej nocy w całym Bagdadzie zostały rozrzucone ulotki, aby Żydzi opuścili natychmiast Irak. Nazajutrz, wielu Żydów, w większości z biednych dzielnic, wyrzekło się swojego obywatelstwa i złożyło podanie o pozwolenie na emigrację do Izraela. 3 maja o godz. 3.00 granat został rzucony w stronę okna wystawowego żydowskiego przedsiębiorstwa Beit-Lawi Automobile Company, niszcząc część budynku. 3 czerwca 1950 kolejny granat eksplodował w El-Batawin w bogatej dzielnicy Bagdadu, zamieszkiwanej przez zamożnych Żydów i Irakijczyków. 5 czerwca o 2:30 bomba eksplodowała obok żydowskiego przedsiębiorstwa Stanleya Shashua na ulicy El-Rashid. 14 stycznia 1951 o godz. 19.00 granat został rzucony w stronę stojącej grupy Żydów przed synagogą Masouda Shem-Tov. Wybuch spowodował zerwanie kabla elektrycznego, w wyniku czego trzech Żydów zginęło, w tym kilkuletni chłopiec, Itzhak Elmacher. Rannych zostało ponad trzydziestu. Po tych atakach, exodus żydowski przekroczył liczbę 600-700 osób na dzień. Sędzia badający tą sprawę Salaman El-Beit, znalazł dowody na powiązanie zamachów z syjonistami3. Także taki był wniosek Wilbura Crane’a Evelanda, wysokiego oficera CIA. Eveland pisał: „Próbowano przedstawiać Irakijczyków jako anty-Amerykanów, którzy terroryzują miejscowych Żydów. Syjoniści podłożyli bomby w amerykańskiej bibliotece, przedsiębiorstwach, kawiarniach i w synagogach. Wkrótce ulotki zostały rozrzucone wzywające Żydów do Izraela. Chociaż iracka policja później dostarczyła dowodów, że wszystkie ataki były dziełem podziemnej organizacji, większość świata uwierzyła w sprawozdania, że arabski terroryzm zmusił Żydów do ucieczki. Ataki były dziełem trzech aktywistów: prawnika o nazwisku Basri oraz Shaloma Saliha, Yosefa Habazy, członków wojskowej organizacji syjonistycznej Hashura. 125 tysięcy Żydów uciekło z Iraku do Izraela”4. Terroryzm w tym momencie osiągnął sukces, cel, jakim było pobudzenie żydowskiej populacji Iraku do emigracji w stronę Izraela, został osiągnięty.”
*http://palestyna.wordpress.com/2011/03/06/terroryzm-panstwowy-izraela/
***
Gdy się dobrze przyjrzeć zamachy na carów Rosji i koronowane głowy Europy XIX wieku w swym fanatyzmie niewiele różnią się od państwowego terroryzmu izraelskiego, fanatycznego antykomunizmu Jana Palacha, lub islamskiego bojowców al Kaidy. Natomiast cechą, która bezwzględnie je łączy (bez względu na reprezentowany światopogląd) jest śmiała (Polakom nadzwyczaj miła) gotowość oddania życia dla ukochanej idei.
Fanatyzm rodzi się z niezgody na niesprawiedliwości otaczającego nas świata. Z niecierpliwej ochoty ich naprawienia. Bardzo niedobry wszakże to pośpiech. Oto Czechy, w czasie II wojny, choć o rok dłużej niż Polska przez Niemcy okupowane, bardzo umiejętnie potrafiły powściągnąć niecierpliwość. Zapewne dlatego strat, których poniosły (ludzkich i materialnych) w żaden sposób nie można porównać z naszymi.
Ta obserwacja dotyczy również późniejszej okupacji sowieckiej.
-Skąd ta różnica?
-Ano fanatyzm (czytaj głupota) w dużo większym stopniu naszą oraz żydowską, aniżeli Czechów jest cechą.
Inne tematy w dziale Kultura
