Okładka „Wysokich Obcasów” (17. luty) promująca aborcję jako „naturalny” czynnik regulacji urodzin otworzyła oczy wielu wyznawcom feminizmu pojmowanego jako ideę obrony równouprawnia kobiet.
Kiedy na tym blogu utrzymywałem, że równouprawnienie kobiet jest jedynie wąskim elementem idei feminizmu, bo cała reszta ma oblicze stronnictwa politycznego, uczestnika wyborczego wyścigu po władzę – byłem rugany za „męski szowinizm” stający w obronie męskiej dominacji w życiu publicznym.
To, co na okładce pokazały „WO” odsłoniło oblicze feminizmu, jako kolejnego bezwzględnego „gracza” na polskiej scenie politycznej ustawiającego się w kolejce po władzę zabiegami prymitywnego populizmu o poparcie (głosy) najmniej uświadomionych grup kobiet po aborcyjnych przejściach.
Promowanie koszulek z napisem „aborcja jest ok.”, to znak lekceważenia narodowej dysputy o granicach dopuszczalności przerywania ciąży i ujęcia go w ramy uregulowań ustawowych. „Aborcja jest OK.” to prymitywny atak przeciwko uświadamianiu dziewczyn i kobiet w staraniu o niedopuszczanie do niepożądanej ciąży.
Pozytywnym jest szeroki, krytyczny oddźwięk na te akcję „WO”, także w środowiskach wspierających feminizm. Może w tym środowisku zostanie dostrzeżone, że skrajny feminizm (jak każda skrajność) sprowadza ludzi na manowce kształtowaną kulturą społecznego współżycia i cywilizowaniem w tym zakresie prawa.
To w środowiskach ideowego feminizmu zrodziła się idea gender, zastępująca płeć biologiczną płcią kulturową. To piewcy gender przy wykorzystaniu pedagogiki wychowawczej (Takie będą Rzeczypospolite, jakie ich młodzieży chowanie - kanclerz Jan Zamoyski), chcą tworzyć nowe pokolenie ludzi o obojniactwie płci prześmiewczo definiowanej „nie ważna płeć, ważna miłość”.
Ta teoria zaleca tłumienie u dzieci genetycznego odruchu wywoływanego instynktem płciowości i wychowania, na przykład macierzyństwa u dziewczynek odradzaniem dawania im lalek. Owa teoria gani wychowawcze pobudzanie i podtrzymywanie dziewczęcego instynktu macierzyństwa lansując tezę, o nie ingerowanie w zainteresowania dziecka.
Zazdroszcząc PiS-owi jego utopijnej teorii budowy nowego pokolenia Polaków w duchu „narodowo-katolickim”, feminizm – zgodnie z tezą Jana Zamojskiego – chce społeczeństwa „wyzwolonego” z cech rozróżnienia płciowego ludzi, zastąpionego bezpłciową „magmą” ludzką.
Częścią tej bezpłciowej magmy mają być nieprzyzwoicie promowane w mediach, sztuce i popkulturze związki jednopłciowe, podkreślam promowane, a nie neutralnie tolerowane, bez akceptujących zachęt.
Wzdragamy się na propagandę obozu rządzącego odwracającą rozumienie trójpodziału władzy, niezależności sądów, apolitycznego Trybunału Konstytucyjnego, itp., a milczymy kiedy po przeciwnym biegunie sceny politycznej rozrasta się ideologia pokracznego przewartościowywania kultury obyczaju, znaczenia rodziny, wartości małżeństwa i wychowywania nowych pokoleń.
Sprzeciw środowisk dalekich od krytyki feminizmu wobec paskudnej ilustracji WO daje nadzieję na powstrzymanie propagandowego frontu utopii feministycznego porządku świata.
Marzy się zjednoczenie sprzeciwów zarówno wobec rujnowania demokracji jak i naturalnej obyczajowości.
Nadzieja ona miła!
