Wczoraj było o pięknym ptaku Tesli i upartym mule Edisonie.
Dziś więc coś na temat zatajonych wynalazków.. Sprzedaję i kupuję w internecie jak każdy. Oczywiście gdy sprzedaję niepotrzebne już do projektu farbki albo kupuję tonery, to dostawę powierzam Panu z Poczty*. Ale gdy sprzedaję namalowany przez siebie obraz czy radio do którego renowacji potrzebowałem miesiąca to lubię spotkać się z nabywcą.
Tak to właśnie zawoziłem klientowi odbiornik detektorowy z 1926 roku. Samoróbka ale piękna! Widać że ktoś to pięknie zrobił laubzegą*, śrubsztakiem, starannie polutował lutkolbą... Piękne, kupowane wtedy na wagę złota elementy, kondensator zmienny, kryształek galeny...
Piękny dom na obrzeżu, nie za duży i nie za mały. Taki w sam raz. Nowy ale jakże inny niż domy sytych wieśniaków, w których króluje wielki salon z dudniących regipsów upstrzonych halogenikami, a na honorowym miejscu wisi - a jakże - plazmowy telewizor 52 cale, napierdalający (nazwijmy rzecz po imieniu) po łbie od rana do wieczora. W zamian za to nie znajdziemy żadnych książek lub czasopism. Wynikiem tego jest dwucyfrowe IQ domowników w sam raz wystarczajace do sprawnej recepcji programu "Jaka to melodia?"
Ten zaś dom miał ładne twarde, tynkowane ściany i mnóstwo półek zakamarków, książek, pamiątek i wydruków. Telewizor też był.
A jakże. W kącie stał jakby zawstydzony kineskopowy (sic!) Sony Black Triniton, który pewnie domownicy wymienią na coś mało pretensjonalnego dopiero gdy ten się im naturalnie zużyje, czyli najwcześniej około roku 2019.
Pani domu jest lingwistą na uniwerku a pan domu prowadzi własną firmę. Pasjonują go stare radia. Mnie też! Na stole pojawiła się herbata, ciasto i pyszny miód. Okazało się że gospodarze za domem prowadzą małą pasiekę. Wyszedłem z propozycją żeby radio wymienić na miód i już po chwili zapakowałem do plecaka sześć litrowych słoików różnych miodów... Ten barter tak niezwykle ocieplił atmosferę, że pan domu poszedł po przedwojenne książki i różne wycinki...
Niech pan patrzy na to! - powiedział gospodarz lekko podniecomym głosem, pokazując mi plik artykułów po rosyjsku... No i opowiedział mi pasjonującą historię rosyjskiego wynalazcy z Kowna, który odkrył przyrząd do latania i latał na nim skutecznie. Były schematy, rysunki, stare 19-wieczne ryciny. Wyglądało to imponująco i dość wiarygodnie... Wygląd aparatu narysowałem na rysunku powyżej. Materiały proste; drewno, mosiądz, jakieś kable i coś tam jeszcze... Aczkolwiek ja nie potraktowałem tego poważnie. Pan żartuje? - zapytałem.. NIE! Stanowczo i twardo odpowiedział gospodarz. No jak to! - ciągnąłem wywód - takie fajne coś do latania, marzenie całej ludzkości, i nikt tym nie lata, nikt o tym nie wie! To absurdalne!
I tu dowiedziałem się, że NKWD tego wynalazcę bodajże w 1936 roku aresztowało i wszelki ślad po wynalazcy i jego pomyśle od tej pory zaginął. Dokumentacja była obszerna. I pomimo że zwykle stąpam mocno po ziemi i opowieści, że ufna modlitwa zmienia strukturę wody uważam za absurd, to jednak nad tym aparatem raz po raz się zastanawiam. A może taki aparat latający był?
No bo przecież gdyby Pana Feliksa Wankla wraz z jego warsztatem w 1936 sprzątnęło SS i zatarło po nim wszelkie ślady to też nie mieli byśmy zmysłowej przyjemności jazdy jazdy samochodem Mazda RX-7. A informacje o silnikach z tłokiem wirującym różni psajonaci przekazywali by sobie szeptem przy kawie z miodem....
Świat jest pełen tajemnic, choć bezwarunkowe zawierzenie im to pierwszy krok do paranoi....
Następny krok po paranoi to wejście w świat polityki, polityków i ich kłamstw, daleko mniej prawdopodobnych od historii latajających aparatów z przedwojennego Kowna...
Robert Fryczkowski
*felietony o Labzedze, holksztajzie i Panu z poczty - już niebawem! :)
Moją pasją jest świadome, spokojne szkolenie, konsekwentna edukacja i poznawanie świata. Moją pasją jest Piękna Trębaczka, konie i magiczna telegrafia....
Moją pasją jest życie....
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Technologie
