'Koszerność' według demotywatorów

Na popularnym portalu http://www.demotywatory.pl można znaleźć ostatnimi czasy takie oto perełki:

 http://demotywatory.pl/2102985/Holocaust-zwierzat

'Demotywator' ów, sądząc po liczbie głosów, zyskał całkiem sporą popularność. Jest to tym bardziej dla nas niepokojące, że wielu ludzi musiało uznać treści w nim zawarte za prawdziwe.

Tymczasem prawda na temat kaszrutu jest zupełnie inna. Z powodzeniem można stwierdzić, że dokładnie odwrotna.

Każde zabijanie zwierzęcia jest widokiem budzącym grozę u ludzi, którzy nie mają z nim zawodowo do czynienia. Nie istnieje "estetyczne" zabijanie. Jednak nie dajmy się nabrać manipulacji: zwierzęta są zabijane przez ludzi we wszystkich cywilizacjach i wszystkich kulturach, jednak w internecie najczęściej można zobaczyć filmy i zdjęcia z ubojni określanych mianem "koszernych", uzyskujących mięso dla Żydów.

Żydzi są prezentowani jako barbarzyńcy, mimo że to właśnie oni od wielu stuleci przestrzegają wielu zasad maksymalnie zmniejszających i eliminujących cierpienie zwierząt.

Otóż, religijni Żydzi od ponad 3 tysięcy lat przestrzegają zasad humanitarnego zabijania zwierząt. Już tysiące lat temu ogłosili prawo dla całej ludzkości, zakazujące "spożywania fragmentu ciała żywego zwierzęcia" (jedno z tzw. 7 Przykazań Potomków Noego). W wielu kulturach istniało bowiem (a nawet trwa nadal) zjawisko okaleczania zwierzęcia po to, aby zjeść jego mięso, zachowując jednocześnie zwierzę przy życiu.

Natomiast zgodnie z zasadami koszerności, które obowiązują tylko Żydów - każde zwierzę i ptak muszą być zabite według zasad żydowskiego prawa uboju (szechita). Głównym celem szechity jest uśmiercanie zwierzęcia tak, aby maksymalnie ograniczyć jego cierpienie. Nawet przy fachowym zabijaniu pięć przyczyn powoduje niekoszerność mięsa: szehija – zbyt powolne posługiwanie się nożem z przerwą lub zawahaniem, derasa – cięcie połączone ze zbyt dużym naciskiem, chalada – nadmierne wbijanie noża nim rozpocznie się cięcie, hagrama– ześlizgnięcie się noża z właściwego miejsca i ikkur – czyli rozdarcie tkanki, zamiast jej przecięcia. Jednym cięciem powoduje się natychmiastowe obniżenie ciśnienia krwi w mózgu zwierzęcia, co decyduje o natychmiastowej utracie przez nie świadomości. Halacha zabrania spożywać zwierzę, które cierpiało przed śmiercią.Zabijający (szochet) musi być fachowcem, pobożnym i wykształconym w swojej dziedzinie, dorosłym mężczyzną, w pełni władz umysłowych i fizycznych, musi posiadać znajomość prawa religijnego dotyczącego zwierząt. Jego nóż rzeźnicki musi być maksymalnie, chirurgicznie wręcz ostry, aby jednym ruchem można było pozbawić zwierzę życia. Dodatkowo, z tego samego powodu, długość noża musi być co najmniej dwukrotnie większa od grubości szyi zwierzęcia. Zwierzę ranne, zwierzę zabite w sposób niefachowy – jest niekoszerne, uznane za newela („padłe”). Ponadto zabijane zwierzę i ptak muszą być wolne od symptomów siedemdziesięciu różnych rodzajów ran, chorób lub zniekształceń, aby być uznane za koszerne

Kaszrut najpierw eliminuje z żydowskiego stołu większość zwierząt, a później gwarantuje pozostałym, że ich śmierć będzie jak najmniej bolesna. Kaszrut powoduje, że zwierzęta muszą być hodowane i transportowane w tak humanitarny sposób, aby nie zachorowały ani nie uległy zranieniu – bo zranione lub chore są niekoszerne. Hodowca musi o nie dbać. Kaszrut decyduje o tym, że religijni Żydzi nie są zainteresowani polowaniami, bo zabite na polowaniu zwierzę już z tego powodu, że nie zostało zabite według reguł szechity – jest niekoszerne.

Żydowskie prawo religijne dba - na wielu poziomach - także o dobro zwierząt. Judaizm wyróżnia specjalną kategorię praw (car balei chajim, czyli „zapobieganie okrucieństwu wobec zwierząt [żyjących istot]”).
Najbardziej znane micwot, które znajdujemy wśród ogłoszonych ponad trzy tysiące dwieście lat temu przykazań Tory, dotyczące traktowania zwierząt, to:

* zakaz wykorzystywania pracy jakichkolwiek zwierząt w Szabat (Dewarim 5, 14)

* zakaz uniemożliwiania pracującemu na polu zwierzęciu spożywania takiej ilości pokarmu, na jaką ma ochotę (Dewarim 25, 4)

* zakaz sprzęgania razem (Dewarim 22, 10) zwierzęcia małego i dużego (np. byka i osła), bo ze względu na różniącą je siłę i wielkość, oba by się męczyły (Ibn Ezra, Chizkuni)

* nakaz pomocy męczącemu się zwierzęciu pracującemu dla człowieka, niezależnie jaki mamy stosunek do jego właściciela („Jeżeli zobaczysz, że osioł człowieka, którego nienawidzisz, ugina się pod ciężarem i [chciałbyś] powstrzymać się od pomagania mu – musisz mu pomóc w rozładunku” (Szemot 23, 5).

Ponadto w Talmudzie znajdujemy (w Berachot 40a, na podstawie Dewarim 11, 15) stwierdzenie, że jest zakazane spożywanie rano posiłku, jeżeli najpierw nie nakarmi się swoich zwierząt. Istnieje także zakaz kupowania zwierzęcia, jeżeli nie ma się pewności, że będzie się w stanie dostarczać mu właściwego pokarmu w odpowiedniej ilości. W Sefer Chasidim (Jehudy z Regensburga, XIII wiek) znajdujemy stwierdzenie: „Dobry człowiek nie sprzedaje zwierzęcia człowiekowi okrutnemu”. Poza tym wszystkim zasady koszerności wymagają, jak wspomnieliśmy, aby zwierzę traktowane było bez żadnego okrucieństwa, a nawet zadawana mu śmierć musi być jak najmniej bolesna i natychmiastowa. Polowanie „dla sportu” jest zakazane.

Judaizm jest im przeciwny i zabrania jakichkolwiek „rozrywek”, podczas których zwierzęta są torturowane lub mordowane albo zabijają się nawzajem. Sprzeciwia się im Talmud (Awoda Zara 18b), widząc w tym przejaw barbarzyństwa. Oto cytat z halachicznej opinii na ten temat: „Walki byków pozostają w całkowitej opozycji wobec ducha świętej Tory. Jest to wyraz kultury grzeszników i ludzi okrutnych, którymi nie powinni być Żydzi” i „Ktokolwiek idzie na stadion oglądać corridę i płaci za bilet, staje w jednym szeregu z ludźmi, którzy niszczą i grzeszą” (rabin Owadja Josef, Responsa 1, 3, rozdz. 66). Oczywiście odnosi się to również do obserwowania walk psów, kogutów i innych zwierząt. Judaizm uważa je za zdecydowane barbarzyństwo.

Najlepiej podsumowuje stosunek judaizmu do zwierząt Księga Przysłów: „Sprawiedliwy troszczy się o życie swojego zwierzęcia, a serce tych, którzy nie słuchają Boga, jest okrutne” (12, 10)

Wszystkich wnikliwiej zainteresowanych zagadnieniem koszerności zachęcamy do lektury artykułu:

http://the614thcs.com/index.php?id=27%2 ... C0%2C1%2C0